Χαρακτηριστικά της εκδήλωσης ήταν η πολύ μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, η συγκίνηση μα και η κατανυκτική ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της καντάδας, η οποία κατέληξε στον Πλάτανο, με τον Μιχάλη Μαργαρίτη, αδερφό του Μανόλη, να παίζει λύρα μετά από αρκετό καιρό.
Ομιλητής της ήταν ο Αντώνης Τσουρδαλάκης – καθηγητής του 2ου Λυκείου Ρεθύμνου, ο οποίος μίλησε για το έργο
και την προσφορά του Μανόλη Μαργαρίτη, ενώ παρουσίασε και 45λεπτο αφιέρωμα με οπτικοακουστικό υλικό από τη ζωή και τις παρέες του Μανόλη Μαργαρίτη.
Ανέφερε ο κ.Τσουρδαλάκης:
«Η πολιτιστική παράδοση του νησιού μας μοιάζει με ένα κατάφυτο, καρπερό αειθαλές περβόλι, και όσοι υπηρετούν την Κρητική μουσική είναι σίγουρα τα γλυκόλαλα πουλιά αυτού του περβολιού.
Τα άφτερα τούτα πουλιά με τους ήχους των μουσικών οργάνων τους αλλά και με τη φωνή τους, δίδουν απερίγραπτη μαγεία και απέραντη δύναμη σ’ αυτό που εκπέμπουν και διαλαλούν, δηλαδή την κρητική μουσική, τη μαντινάδα και το τραγούδι, με αποτέλεσμα να φτάνει μέχρι σε μας, να σαγηνεύει το νου και την καρδιά μας και εν τέλει να μας γεμίζει με αισθήματα την ψυχή.
Ένα τέτοιο γλυκόλαλο πουλί ήσουν και συ Μανόλη Μαργαρίτη που καλλιέργησες και τραγούδησες μαζί με πολλούς άλλους άξιους καλλιτέχνες και τραγουδιστές στο Μελαμπιανό μουσικό περιβόλι, πήρες και έδωσες πολλά, στα μουσικά πράγματα του χωριού μας και βοήθησες στο να κρατηθεί το μουσικό αισθητήριο των Μελαμπιανών στο υψηλότερο καλλιτεχνικό επίπεδο.
Βοήθησες στο να κρατήσει η μουσική μας παράδοση όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της, όλα τα συστατικά της στοιχεία δηλαδή: τη λεπτή μουσική αρμονία, το υψηλό ήθος, την αισιόδοξη ευφάνταστη ματιά της ζωής, την ώθηση της μονάδας να αναζητήσει και να μπει στην ομάδα (την παρέα), και τα «εγώ»… να γίνουν «εμείς».
Βοήθησες Μανόλη Μαργαρίτη στο να ομορφύνουν μουσικά οι μεγάλες στιγμές της ζωής μας όπως είναι : ο γάμος μας, οι βαπτίσεις των κοπελιών μας,, οι χρονιάρες μέρες, οι σκόλες αλλά και κάθε άλλη στιγμή, που το μερακλήκι ανέβαινε μέσα μας και ζητούσε έκφραση και διέξοδο. Και πραγματικά μας πρόσφερες μια διέξοδο όμορφη, αποδοτική και αφάνταστα δημιουργική. Κοντά σου Μανόλη Μαργαρίτη όλοι μας έχομε νοιώσει συγκινήσεις απερίγραπτες, όταν στα σοκάκια του χωριού μας αντιλαλούσαν οι κοντυλιές και οι πενιές σου σε παλιούς και νέους σκοπούς και κάθε μαντινάδα σου γινότανε τελάλημα, που διαλαλούσε τις χαρές μα και τις πίκρες της ζωής, σ’ ένα πανηγύρι πρωτόγνωρο και ατελείωτο. Οι νεότεροι έχουμε απόλυτα ταυτίσει τις εφηβική- νεανική μας ηλικία με τα αξέχαστα τανγκό τα μπάλο και τους άλλους ευρωπαϊκούς χορούς που μας έπαιζες και που περιμέναμε καρτερικά σε κάθε σου γλέντι για να χορέψουμε.
Η καντάδα μα και η παρέα σου ήταν για μας πραγματική τελετουργία στην διάρκεια της οποίας μας δασκάλευες μια άλλη διδαχή, για το «όλοι μαζί – στον ίδιο το σκοπό στην ίδια μαντινάδα», και αυτό αποτελούσε για μας όχι μόνο διασκέδαση, μα αναντράνισμα ψυχής, και τελικά τρόπο ζωής.
«Εμείς οι Μελαμπιανοί δεν είμαστε καλλιτέχνες είμαστε λαός και γλεντούμε μας είχες πει αρκετές φορές».
«Οι ώρες αυτές που συμμετείχαμε στην παρέα σου ήταν για μας ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα κοινωνικότητας μα και συμπεριφοράς που θα μπορούσαμε να πάρουμε, και ταυτόχρονα μια χρυσή ευκαιρία υπέρβασης κάθε αιτίας που μπορεί να μας χώριζε μεταξύ μας, όμως τελικά μας μεταμόρφωνε σε ομάδα, με ισχυρούς συνδέσμους» .και μέσα στο κλίμα του ενθουσιασμού και του κεφιού της παρέας έβρισκαν τη λύση τους πολλές διαφορές.
Μανόλη Μαργαρίτη στη διάρκεια της ζωής σου μας έπεισες πως δεν ανήκες ουσιαστικά στον εαυτό του, ούτε στην οικογένεια σου αλλά στην παρέα, σ’ όλο το χωριό και κάθε στιγμή που δημιουργούνταν οπουδήποτε εστία κεφιού, το κάλεσμα για να διασκεδάσεις την παρέα εσύ το ερμήνευες ως προσταγή, ως χρέος και ας ήταν μεσημέρι ή μεσάνυχτα, ή ώρα δουλειάς ή ανάπαυσης.
Την Μελαμπιανή παράδοση την οποία υπηρέτησες πιστά, όχι μόνο τη σεβάστηκες και τη διατήρησες αλλά κυρίως εσύ την έκανες γνωστή και πάρα πέρα. Έτσι σήμερα:
-Η Μελαμπιανή παρέα απ’ όπου κι αν περάσει δεν περνά απαρατήρητη.
-Η Μελαμπιανή καντάδα σαν ένα άλλο μουσικό άκουσμα είναι γνωστή στις μέρες μας σ’ ολόκληρη την Κρήτη και όχι μόνο.
-Η Μελαμπιανή μουσική παράδοση αναγνωρίζεται από τους ειδικούς για την αξία της, γι’ αυτό άλλωστε γίνεται προσπάθεια αντιγραφής της πολλές φορές.
Από ανθρώπους σαν εσένα Μανόλη μα και το Μιχάλη, το Βαγγέλη, τον Αντώνη, τον Πολυζώη, τον Ηλία, το Νικολή, το Γιώργη, το Κωστή κ.ά. εμείς οι νεότεροι μάθαμε τι σημαίνει κρητική μουσική, κρητικό τραγούδι, τι σημαίνει κρητικό γλέντι. Γύρω από σας νοιώσαμε ανείπωτες και ατέλειωτες χαρές που μας προκαλούσε η λύρα και το λαγούτο, ταιριασμένα αριστοτεχνικά με τις μαντινάδες των μεγάλων νεώτερων τραγουδιστάδων μας του Γιώργη και Μανώλη Τρουλλινού, του Ψαρομούστακου, του Αντρέα τση Μαρηγώς, του Τζανακοβαγγέλη, του Αδροκλή….. και τόσων άλλων.
Για όλα αυτά τα παραπάνω θέλομε να σου πούμε -εκφράσουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και βέβαια αφού όλα τα παραπάνω που μας άφησες είναι τόσο αληθινά και σπουδαία δημιουργούν σε όλους μας μεγάλο χρέος και καθήκον.
Αυτή τη μουσική παράδοση και όλα τα συνακόλουθα της, να τα κρατήσομε ζωντανά, γνήσια και ανόθευτα στις Μέλαμπες, ως πλούτο που πρέπει να παραδοθεί και από μας στις επόμενες γενεές.
Ας είναι αιωνία η μνήμη σου Μανόλη Μαργαρίτη».
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κυρία Λιονή, ο πρώην βουλευτής κ. Λαμπίρης, ο πρώην Νομάρχης κ. Παπαδάκης, ο πρώην δήμαρχος Λάμπης κ. Ταταράκης, ο διοικητής του Νοσοκομείου κ. Ξυπολιτάς, ο πρέδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών κ. Τσουρδαλάκης, Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκπρόσωποι φορέων και Συλλόγων, καλλιτέχνες από όλη την Κρήτη και πλήθος κόσμου.
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου, Γιάννης Βασιλάκης