Στο όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που βρίσκεται νότια του Ψηλορείτη στο υπέροχο δάσος του Ρούβα, πάνω από το χωριό Γέργερη εορτάστηκε και φέτος στις 23 του Σεπτέμβρη η Σύλληψη του Αγίου, o οποίος θεωρείται και ο προστάτης των βοσκών της περιοχής. Το δάσος του Ρούβα καταλαμβάνει μια έκταση 30.000 στρεμμάτων και είναι το μεγαλύτερο πρινόδασος της Ευρώπης, ενώ υπάρχουν επίσης και άλλα δέντρα όπως αζίλακες, ασφένταμους πεύκα και άλλα. Αυτό το απομονωμένο δάσος είχαν σαν κρησφύγετο οι Χαίνηδες (επικηρυγμένοι επαναστάτες) κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας διότι ήταν πολύ δύσκολη η ανακάλυψη και σύλληψη τους.
Ανάμεσα στις πολλές ηρωικές ιστορίες είναι και αυτή του Γιώργη Πενθερουδάκη ή Τσάκαλου από τους Κούμους Ρεθύμνου με καταγωγή από το Ροδάκινο, ο οποίος μαζί με τα αγαπημένα του ξαδέρφια Λιάπη και Γαλάνη από το Ροδάκινο τον επίσης Ροδακινιώτη Στρατή Μαμαλάκη και τον Χανιώτη Μαλινδρέτο αποτελούσαν μια ομάδα, τα λεγόμενα Γεράκια, φόβητρο για τους Τούρκους. Η εξυπνάδα, η παλληκαριά, η σωματική διάπλαση και αντοχή τους σε συνδυασμό με την αδούλωτη ψυχή τους ήταν τα προσόντα που τους έκαναν ξακουστούς σε όλη την Κρήτη. Στα τέλη του δεκάτου ένατου αιώνα πέρασαν από την περιοχή του Ρούβα κατευθυνόμενοι προς το Λασίθι που τους είχαν καλέσει να απαλλάξουν την περιοχή από έναν διαβόητο Γενίτσαρο.
Πάνω από το ιστορικό χωριό της Γέργερης ένας βοσκός τους ειδοποίησε ότι υπάρχουν πολλοί Τούρκοι στην περιοχή και πρέπει να προσέχουν, τους είπε όμως ότι οι φιλόξενοι κάτοικοι του χωριού που έχουν ακούσει για την δράση τους, έχουν ετοιμάσει τρόφιμα , νερό και τσιγάρα για να τα πάρουν και να συνεχίσουν την κοπιαστική πορεία τους. Ο ατρόμητος Τσάκαλος είπε στους συντρόφους του να μείνουν ψηλότερα και ότι αυτός θα κατέβει να πάρει τις προμήθειες. Η κίνηση του αυτή έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους βατσιμάνηδες (σκοπούς) με αποτέλεσμα να τον περικυκλώσουν και μετά από άνιση μάχη να τον σκοτώσουν, να τον αποκεφαλίσουν και να περιφέρουν την κομμένη κεφαλή του παλικαριού σαν λάφυρο και προς παραδειγματισμό.
Στο σημείο που έγινε η δολοφονία του και δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου οι απόγονοί του, οι οποίοι σημειωτέον σήμερα ζουν στα χωριά της Λαμπινής, των Κούμων και της Επισκοπής Ρεθύμνου, μαζί με την κοινότητα της Γέργερης ανέγειραν μνημείο σεμνό με πέτρες του Ψηλορείτη και παράλληλα με την εορτή του Αγίου τιμάται και η θυσία του Γιώργη Πενθερουδάκη (Τσάκαλου) και αναγνωρίζεται ο αγώνας των συντρόφων του. Κάθε χρόνο οι απόγονοί του τελούν επιμνημόσυνη δέηση και καταθέτουν στεφάνι στο μνήμα του. Φέτος ομάδα των Πενθερουδάκηδων με τον πρόεδρο τοπικής κοινότητας Κούμων και ομάδας Ριζίτικου Μανώλη Πενθερουδάκη και τον γιο του Βαγγέλη, τον Γιώργη Πενθερουδάκη, την κόρη του Ειρήνη και τον γιο του τον Βαγγέλη, τον Νίκο Πενθερουδάκη από τους Κούμους, τον Νίκο Πενθερουδάκη από την Λαμπινή, τον Μάρκο Πενθερουδάκη από τους Κούμους και άλλους τίμησαν τους προγόνους τους ανάβοντας ένα κερί στη μνήμη τους. Στη συνέχεια οι φιλόξενοι βοσκοί της Γέργερης είχαν ετοιμάσει πεντανόστιμο αντικριστό και άλλα μεζεδάκια για να καθίσουν όλοι στην τάβλα και να γευματίσουν.
Μαθαίνοντας αυτή την ιστορία εμπνεύστηκα την παρακάτω ρίμα στη μνήμη του Τσάκαλου και των συντρόφων του.
Ο Τσάκαλος
Ξύπνα λεβέντη Τσάκαλε Γιώργη Πενθερουδακη
ήσουν ο φόβος των Τουρκώ σ’ ονόμασαν γεράκι.
Στον Άδη χρόνους κείτεσαι σε σκοτεινό λημέρι
που όσον εζιες σ’ έτρεμε το Τούρκικο τ’ ασκέρι.
Με τα πρωτοξαδέρφια σου τον Λιάπη, τον Γαλάνη
και τον Μαμάλιο το Στρατή είχατε άθλους κάνει.
Κι’ ένα λεβέντη είχατε μαζί τον Μαλινδρέτο
άντρα Λακιώτη σοβαρό ατρόμητο και ντρέτο.
Στη Γέργερη σε ‘πάντηξε στο δασομένο Ρούβα
ο Χάρος και σου λάβωσε τη δυνατή φτερούγα.
Κι απόκιας σ’ αποτέλειωσε το τούρκικο το βόλι
μα η δόξα σε στεφάνωσε και σε τιμούμε όλοι.
Βρίσκεται στο Ροδάκινο η ρίζα τση γενιάς σου
μα και στα άλλα τα χωριά ανθούνε τα κλαδιά σου.
Στσι Κούμους, στην Επισκοπή, στη Λαμπινή απλώνουν
κλαδιά οι Πενθερουδάκηδες π’ ανθίζουν και ψηλώνουν.
Περήφανοι για σένανε είν’ οι απόγονοί σου
σ’ ανάστησαν τ’ ανίψια σου και άλλοι συγγενείς σου.
Το νάμι σου θα στέκεται όσο θα στέκει η πλάση
ήρωες σαν ευλόγου σας κιανείς δε θα ξεχάσει.
Αιωνία η μνήμη τους
Γιώργος Ι. Σηφάκης (Σιμισακογιώργης)
Λαμπινή – Ρέθυμνο
