Παρακολουθώ ανελλιπώς στον τοπικό τύπο τις ανακοινώσεις των υποψηφίων δημάρχων, που έχουν σχέση με τις υποψηφιότητες των συμβούλων με τους οποίους επιθυμούν να συμπληρώσουν τα ψηφοδέλτια τους για τις εκλογές του Μαΐου. Ομολογώ ότι συχνά εκπλήσσομαι τόσο, από διάφορες ατάκες που λέγονται ατάκτως όσο και από διάφορες υποψηφιότητες εθελοδουλίας.
Οι παλιοί μας έλεγαν, ότι για να γνωρίσεις καλά αυτόν που κάνεις παρέα, πρέπει πρώτα να καταναλώσεις 30 φουρνιές ψωμί μαζί του. Τα τελευταία χρόνια η κατάπτωση και στην τοπική αυτοδιοίκηση, αιτία είναι οι υποσχέσεις για μια θέση αμειβόμενη. Γι’ αυτό τα πολιτικά πράγματα έχουν φτάσει στην τρέχουσα κατάσταση σε όλα τα επίπεδα. Ο ενθουσιασμός της συμμετοχής στα κοινά είναι καλός, με την προϋπόθεση να μην γίνεται για ιδιοτέλεια ή υποταγή, γιατί τότε οι υποψήφιοι υπηρετούν την κομματική αψίδα του Αρχηγού.
Στις υπηρεσίες της αυτοδιοίκησης δεν χωράνε συναισθηματισμοί, όπου αυτοί λειτουργούν γίνονται και Ρουσφέτια, τα οποία είναι ποινικά κολάσιμα και κοινωνικά κατακριτέα. Ε’ που να ξέρεις εσύ; Θα σκεφτούν κάποιοι, δεν γίνονται ρουσφέτια. Γίνονται και παραγίνονται, θα πουν άλλοι.
Όπως και να ‘χει αυτό το θέμα τα ρουσφέτια, είναι παράνομη πράξη και αν μια τέτοια υπόθεση πάει στη Δικαιοσύνη. Αυτός που θα τα υποσχεθεί και τα πράξει, καλείται από τη δικαιοσύνη ως παράνομος και συνεπώς βρίσκεται στη θέση του κατηγορούμενου, όχι ως εκπρόσωπος της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά με την ιδιότητα δημοσίου υπαλλήλου και με την κατηγορία ότι προξένησε ζημιά στο δημόσιο.
Ας το προσέξουν λοιπόν αυτό, όσοι ζητούν το ρουσφέτι, περισσότερο όμως ας προσέχουν αυτοί που το υπόσχονται και είναι έτοιμοι να το εκτελέσουν.
