Η αγωνιστική σεζόν τελείωσε για το Ρέθυμνο Cretan Kings και άπαντες έχουν ήδη ξεκινήσει τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Οι «κεραμιδί» ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις υποχρεώσεις τους και στο «μικροσκόπιο» των «Ρ.Ν.» βρίσκονται οι πρωταγωνιστές που δεν είναι άλλοι από τους παίκτες.
Σαφώς και οι προπονητές και το επιτελείο του παίζουν τον δικό τους πολύ μεγάλο ρόλο και ίσως για κάποιους είναι ο μεγαλύτερος για να φτάσει ένα σύνολο… στον δρόμο των επιτυχιών. Το Ρέθυμνο Cretan Kings δεν παρεκκλίνει από τον κανόνα, καθώς η άφιξη του Νίκου Βετούλα τα άλλαξε όλα. Ο έμπειρος τεχνικός δούλεψε αρχικά στο κομμάτι της ψυχολογία που βρισκόταν στο ναδίρ, άλλαξε σημαντικά πράγματα στο τακτικό σκέλος και τα θετικά αποτελέσματα άλλαξαν ολοκληρωτικά το μομέντουμ.
Οι Ρεθεμνιώτες πανηγύρισαν σημαντικές και κομβικές νίκες, βρήκαν τον τρόπο να πάρουν τα αποτελέσματα που ήθελαν και μακριά από την έδρα τους και το πρόσημο στο φινάλε ήταν κάτι παραπάνω από θετικό. Η 6η θέση της κανονικής διάρκειας, το προσπέρασμα του Κολοσσού και στη συνέχεια η πρόκριση στον Β’ γύρο των πλέι οφ… ήρθαν για να δέσουν το γλυκό.
Όμως στα δύσκολα υπήρχαν οι παίκτες που… βγήκαν μπροστά και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν εξαιρετικό, άριστο για την ακρίβεια. Επί ημερών Αντώνη Κωνσταντινίδη δεν έβγαινε στο παρκέ και ίσως αυτό να ήταν το σημαντικότερο πρόβλημα. Ζήτημα που υπήρχε και πριν από τα περιστατικά με τους Φιτζπάτρικ-Άρνολντ στο ματς με τον Κολοσσό. Το… ποτήρι ξεχείλισε μετά την βαριά ήττα και δη την κάκιστη εικόνα στο παιχνίδι με τον Άρη. Οι διοικούντες πήραν μία αναμενόμενη απόφαση και η ηρεμία επανήλθε.
Ο ρόλος του Χάρη Γιαννόπουλου ήταν κάτι παραπάνω από καταλυτικός ως προς τα… καλά αποδυτήρια που από μόνα τους μπορούν να οδηγήσουν μία ομάδα πολύ ψηλά. Ο αρχηγός διαθέτει και τις παραστάσεις και την εμπειρία για να διαχειριστεί ανάλογες καταστάσεις και μόνο τυχαία δεν είναι η αναφορά του Νίκου Βετούλα μετά το 3ο παιχνίδι των πλέι οφ με τον Κολοσσό. Βέβαια, ο Γιαννόπουλος πήρε την ομάδα στις πλάτες του και την οδήγησε στην πρόκριση και ο συνδυασμός του αγωνιστικού και του εξωαγωνιστικού ήταν ιδανικός.