Η εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ τροφοδότησε, όπως ήταν λογικό, αλλεπάλληλα σενάρια επί σεναρίων για το μέλλον και την πιθανότητα ριζικού μετασχηματισμού των πολιτικών συσχετισμών. Από τα πιο αισιόδοξα, η άμεση «ανατροπή» του Α. Τσίπρα από τον χώρο της κεντροαριστεράς και η κυριαρχία του κ. Ανδρουλάκη και του κόμματός του. Από τα πιο απαισιόδοξα, το να εγκλωβιστεί ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στην παγίδα του αφηγήματος του κ. Τσίπρα περί «προοδευτικής» διακυβέρνησης.
Στην πραγματικότητα κανένα από αυτά τα σενάρια δεν έχει σημασία, καθώς πρόκειται περισσότερο για ευσεβείς πόθους παρά για ρεαλιστικές προσεγγίσεις. Μια πολιτική ανάλυση οφείλει να διενεργείται στη βάση των πραγματικών δεδομένων (της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής) και τα όποια σενάρια πρέπει να εξετάζονται υπό το πρίσμα αυτών των δεδομένων. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στα (έως τώρα) δεδομένα του πολιτικού σκηνικού:
1) Ιστορικά (χωρίς αυτό να υποδηλώνει νομοτέλεια) σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης κερδίζουν δύο εκλογικές αναμετρήσεις (χωρίς αυτό να μεταφράζεται απαραίτητα σε δύο πλήρεις θητείες).
2) Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το κόμμα του παραμένουν, μετά από 2,5 χρόνια διακυβέρνησης και παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις, κυρίαρχοι στο πολιτικό σκηνικό. Με τα έως τώρα δεδομένα, και εκτός συνταρακτικών απροόπτων, η ΝΔ θα είναι ο νικητής των επόμενων εκλογών.
3) Οι επόμενες εκλογές θα είναι διπλές, καθώς η «νάρκη» της απλής αναλογικής του κ. Τσίπρα δεν θα βγάλει κυβέρνηση. Αφενός γιατί χωρίς τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος κάτι τέτοιο θα ήταν αριθμητικά σχεδόν αδύνατο, αφετέρου γιατί ακόμη και να ήταν δυνατό, μια τέτοια κυβέρνηση θα στερούνταν νομιμοποίησης.
4) Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ παρουσιάζει ανοδικές τάσεις.
5) Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει καθήλωση των ποσοστών του.
Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, ας εξετάσουμε τα εξής σενάρια για τον κ. Ανδρουλάκη σχετικά τα αποτελέσματα των επόμενων (δεύτερων) εκλογών:
1) Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία: Σε αυτή την περίπτωση, εάν ο κ. Ανδρουλάκης αποφασίσει να συμπλεύσει με τον κ. Τσίπρα, το κόμμα του σταδιακά θα απορριφθεί και θα συρρικνωθεί εκλογικά, καθώς ο κ. Τσίπρας θα αποτελεί τον απόλυτο κυρίαρχο του χώρου.
2) Η ΝΔ πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία: Σε αυτή την περίπτωση ο κ. Ανδρουλάκης θα έχει να διαλέξει μεταξύ δύο «κακών» για εκείνον επιλογών. Στην περίπτωση που δεχθεί να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ, ο κ. Τσίπρας μένει ο μόνος κύριος εκφραστής της αντιπολίτευσης και ο σταθερός πλέον 2ος πόλος εξουσίας. Στην περίπτωση που αρνηθεί, θα του φορτωθεί η παρατεταμένη ακυβερνησία και το σύρσιμο της χώρας σε τρίτες κάλπες στις οποίες θα πληγεί εκλογικά.
3) Η ΝΔ πρώτο κόμμα με αυτοδυναμία. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υπό το βάρος μιας ακόμη ήττας, ο ΣΥΡΙΖΑ να συρρικνωθεί περαιτέρω στα ριζοσπαστικοποιημένα ποσοστά του και το κόμμα του κ. Ανδρουλάκη να αποτελέσει τον κύριο εκφραστή της αντιπολίτευσης για τις μεθεπόμενες πλέον εκλογές.
Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι η αυτόνομη πορεία ανόδου που επικαλείται συνεχώς ο κ. Ανδρουλάκης ουσιαστικά περνάει μέσα από την αυτοδυναμία της ΝΔ στις επόμενες εκλογές.
Ωστόσο τα νούμερα και οι συσχετισμοί που θα αναδειχθούν από την επόμενη κάλπη θα λέγαμε ότι αποτελούν τον εξωγενή παράγοντα που θα επηρεάσει το μέλλον του κ. Ανδρουλάκη και του κόμματός του. Πιο άμεσο παράγοντα αποτελεί η μάχη που θα κληθεί να δώσει ο κ. Ανδρουλάκης απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα για την κυριαρχία στον χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Και αυτή η μάχη δεν θα είναι καθόλου εύκολη.
Ουσιαστικά ο κ. Ανδρουλάκης καλείται να «επαναπατρίσει» τους παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που διέφυγαν προς το ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να διολισθήσει στον λαϊκισμό. Γιατί σε αυτή την περίπτωση θα τους χάσει από αλλού. Έχει μπροστά του ένα πολιτικό γόρδιο δεσμό. Το αν θα καταφέρει να τον λύσει μένει να το δούμε.
* Ο Γεώργιος Νάστος είναι ιδιωτικός υπάλληλος – πολιτικός επιστήμονας
