Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη, «δάνειο είναι το χρηματικό ποσό, που δίνει κανείς, αλλά με τη δεσμευτική συμφωνία νε επιστραφεί σε ορισμένο χρόνο, με ή χωρίς τόκο». Το κατά πόσο επιστρέφονται εκείνα τα χρήματα, που δανείστηκαν ή δανείζονται οι λαμβάνοντες αυτά, είναι άλλη παράγραφος.
Η περίπτωση του αυτόχειρος των ειδήσεων είναι ασυνήθιστη και σπάνια, διότι δεν προέβη σ’ αυτό το απονενοημένο διάβημα λόγω της οικονομικής κρίσης και του φάσματος της πείνας και διαμονής του στα παγκάκια και στους πεζόδρομους της Αθήνας. Η αυτοκτονία αυτού του δυστυχή υπήρξε περίπτωση ιδιαζόντως τραγική, διότι προφανώς είχε την ευπιστία και την αφέλεια να εμπιστεύεται στα τυφλά. Ήταν πρόθυμος, να δανείζει και ουδέποτε υποψιαζόταν και ουδέποτε αμφέβαλε, ότι οι δανειζόμενοι φίλοι και γνωστοί, θα τον εκμεταλλευόταν και τα «δανεικά και αγύριστα», θα ‘χαν ως αποτέλεσμα να καταλήξει στην αυτοκτονία. Δανείζοντας τον έναν, το μάθαινε κι άλλος, τον δάνειζε κι αυτόν, για να μην… τον στεναχωρήσει, καθώς και τον επόμενο, για να μην τον πικράνει. Και ούτω καθεξής. Στο τέλος έμεινε στους πέντε δρόμους, πανί με πανί. Επειδή καθώς φαίνεται όλοι τον συμβούλευσαν να μην δανείζεται, αλλά κανείς δε βρέθηκε να τον δανείσει και αυτόν, μετέστη σε έναν άλλον κόσμο όντας βέβαιος, ότι εκεί ούτε δανείζουν, ούτε δανείζονται.
Η δανειακή πολιτική είναι η χειρότερη τακτική διεξόδου από τα οικονομικά προβλήματα, τόσο για τα άτομα, όσο και για τα κράτη. Εν τούτοις κανένας δεν έκλαψε, ποτέ διότι δανείστηκε.
Το ελληνικό δημόσιο χρέος θ’ ανέρχεται στο τέλος του 2014 σε 326 δισεκατομμύρια! και παρ’ ολ’ αυτά κανένας δεν στεναχωρήθηκε, δεν έσκασε και σε σκοτίστηκε για την επικείμενη εξόφληση. Εκείνοι που θα κλαίνε, θα είναι εκείνοι που μας δάνεισαν και ευτυχώς για μας δεν αποθαρρύνονται, αλλά συνεχίζουν να μας δανείζουν… απτόητοι. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο συμφωνώ με τη συμβουλή ειλικρινούς, επιστήθιου φίλου, ο οποίος μου είχε δώσει κάποτε τη συνετή συμβουλή: «Αν θέλεις να είσαι συμπαθής, αρεστός, συμπονετικός, δημοφιλής, λαοφιλής και κοσμαγάπητος, να χαρίζεις, όσα θέλεις, αλλά να μη δανείζεις ποτέ». Σοφή και πολύτιμη η συμβουλή του φίλου, διότι όταν χαρίζει κανείς, έχει επίγνωση, τι χαρίζει και δε χαρίζει παραπάνω από ό,τι μπορεί να χαρίσει. Ενώ όταν δανείζει, έχει την επιπόλαιη, αφελή βεβαιότητα, ότι θα τα πάρει πίσω με τους τόκους, επομένως μπορεί να δανείσει ακόμα και όλα του τα υπάρχοντα. Στο τέλος η ανοησία του επιβραβεύεται με αέρα κοπανιστό, όπως την πάτησε και ο δυστυχισμένος άνθρωπος, που αυτοκτόνησε προχθές. Εάν ο άνθρωπος αυτός χάριζε, αντί να δανείζει, δεν θα ήταν τόσο ανόητος, ώστε να χαρίσει όλη του την περιουσία, επομένως θα του έμεναν αρκετά, να για ζήσει.
Ως ευφυής αντιμετώπιση του προβλήματος και της δυσάρεστης αυτής κατάστασης, συνιστάται η εξής αποτελεσματική, ενδεδειγμένη μέθοδος, που είναι και απλούστατη. Αν π.χ. σας ζητήσουν ένα ποσό, λόγου χάριν 500 ευρώ και σας πουν «Μου δανείζετε σας παρακαλώ πεντακόσια ευρώ;», «Δυστυχώς φίλε μου δεν ευκολύνομαι, να σου δώσω πεντακόσια. Σου χαρίζω όμως ευχαρίστως πενήντα». Ο αιτών τα δανεικά, αποκλείεται, να μη δεχτεί ένα δώρο, μικρό μεν αλλά ανέλπιστο. Έτσι γλυτώνετε τα 450 ευρώ. Αν μάλιστα τύχει να ‘ναι ακατάδεκτος και θεωρήσει προσβολή της αξιοπρέπειάς του, να δεχθεί ένα τόσο ευτελές δώρο, τότε τα γλυτώνετε όλα.
Η μέθοδος αυτή έχει και άλλα πλεονεκτήματα. Ο άνθρωπος, στον οποίο εχαρίσατε ένα μικρό ποσό, αποκλείεται να σας ξαναενοχλήσει. Το θράσος και η αναίδεια έχουν όρια. Ενώ ο άνθρωπος, στον οποίο εδανείσατε 500 ευρώ, θα επανέλθει… δριμύτερος να συζητήσει και άλλα. Αυτή η γαλαντομία σας δεν μπορεί παρά να μεταδοθεί και να διαδοθεί από τον ένα στον άλλο, ώστε να τρέχετε να τους κυνηγάτε. Μετά από ένα εξουθενωτικό κυνήγημα από δανειστής θα γίνετε… μαραθωνοδρόμος.
Από όλα αυτά γλυτώνετε, όταν χαρίζετε. Αυτή η μικρή ή και ελάχιστη προσφορά, ως εκούσια και αφιλοκερδής, έχει το κύρος μια ανιδιοτέλειας, αλλά και το χαρακτήρα μιας αγαθοεργού δωρεάς. Ως δωρεοδόχος ο καθ’ ής θα σας σέβεται και θα σας υπολήπτεται, ενώ ο δανειολήπτης θα σας αποφεύγει, δεν θα θέλει ούτε να σας βλέπει, θα χάσετε ακόμα και την καλημέρα του.
Δανείζοντας θα χάσετε τη σοβαρότητα, το γόητρο, την εκτίμηση ακόμα και την αξιοπρέπειά σας, ενώ ενδέχεται και τη ζωή σας, όπως συνέβη με τον εν λόγω αυτόχειρα. Ενώ δωρίζοντας ένα μικρό είτε μεγάλο ποσό, αυτό θα θεωρηθεί ως βοήθεια, ως αρωγή, ως επικουρία, ως συνδρομή και θα σας αναγνωρίζουν οι πάντες, θα σας εκτιμούν, θα σας αξιολογούν αλλά και θα σας κατατάσσουν μεταξύ των φίλων ακόμα και των ευεργετών.
