Παρά τις αρχικές, άνευ περιεχομένου αντιδράσεις δημάρχων και δημοτικών παραγόντων (μαζί και του κ. Μαρινάκη) περί δήθεν αντισυνταγματικότητας. Κατάργησης του δήθεν «αυτοδιοίκητου», τις «απειλές» περί προσφυγής στα συνταγματικά δικαστήρια και στην Ε.Ε., τώρα όλοι το στήριξαν και προσπάθησαν να το αγιοποιήσουν, ως τάχατες ένα αθώο εργαλείο παρακολούθησης και ελέγχου των δημοτικών προϋπολογισμών. Για άλλη μια φορά επιβεβαίωσαν τη Λαϊκή Συσπείρωση, που από την αρχή χαρακτηρίζαμε τις αντιδράσεις τους «περυσινά ξινά σταφύλια» αφού άφηναν στο απυρόβλητο τον βαθιά αντιλαϊκό ταξικό χαρακτήρα των μέτρων αυτών.
Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, με την ηχηρή της απουσία (ήρθε μόλις ολοκληρώθηκε το θέμα αυτό) έστειλε εύγλωττο μήνυμα στον κόσμο των μεγαλοεπιχειρηματιών ότι η αντιμνημονιακή της ρητορική καθόλου δεν την εμποδίζει να «κάνει πλάτες» στα μέτρα λιτότητας σε βάρος του λαού και επί του προκειμένου στο να του φορτώσουν άμεσα όλο το κόστος λειτουργίας των δήμων… Καταγγέλλουν τη λιτότητα αλλά όχι για το λαό μα τη λεγόμενη «αντιαναπτυξιακή λιτότητα» μια και το κράτος σήμερα, παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειές του, δεν καταφέρνει ακόμη να εξυπηρετεί κάθε απαίτηση της πλουτοκρατίας.
Η Λαϊκή Συσπείρωση ήταν η μόνη παράταξη, που και το καταψήφισε και ανάδειξε τον βαθιά αντιλαϊκό του χαρακτήρα.
Παρουσιάζουν το «Παρατηρητήριο» ως ένα αθώο μηχανισμό ελέγχου για την ισοσκέλιση των δημοτικών προϋπολογισμών, που όμως, είναι εκ προοιμίου ανισοσκέλιστοι και ελλειμματικοί. Γιατί; Μα γιατί κάθε χρόνο στο δημοτικό ΠΥ εγγράφεται ένα ποσόν που η ίδια η κυβέρνηση υποδεικνύει και δεσμεύεται να δώσει για την υποτυπώδη και ανεπαρκή κάλυψη των τοπικών αναγκών (λειτουργικά σχολείων, μισθοδοσία δημοτικών υπαλλήλων, λειτουργία βασικών υποδομών κλπ.). Πάντα όμως ακολουθούν ντε φάκτο άγριες περικοπές, με την ανοχή βέβαια των δημοτικών πλειοψηφιών, με φυσικό επακόλουθο, τα νέα ελλείμματα στον ΠΥ.
Εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε μερικά αδιαμφισβήτητα οικονομικά στοιχεία. Ενώ η κρατική φορολογία τσακίζει τη λαϊκή οικογένεια και μέσα σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνονται και οι τοπικές λαϊκές ανάγκες, η κρατική χρηματοδότηση ειδικά για τις λαϊκές ανάγκες (για το κεφάλαιο και μέσω των δήμων δίνουν όσα μπορούν) συνεχώς κατρακυλά.
Κατά 60% μειώθηκαν οι νομοθετημένοι πόροι για τους δήμους. Στο Ρέθυμνο οι ΚΑΠ υπολείπονται 3,5 εκατομμύρια από την κουτσουρεμένη μισθοδοσία των ανεπαρκών πλέον υπαλλήλων. Η κάθε δόση για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων μειώθηκε από τα 270 χιλιάδες στα μόλις 89 χιλιάδες ευρώ. Το 2012 μόνο οι κεντρικές υπηρεσίες του δήμου (χωρίς τα νομικά πρόσωπα, τη ΔΕΥΑΡ κλπ.) εισέπραξαν από τους δημότες 13,1 εκατομ. έναντι 9,48 το 2011 χωρίς να υπάρξει καμιά βελτίωση στο επίπεδο των υπηρεσιών, που μπορεί και να έπεσαν γιατί η κρατική χρηματοδότηση κατρακύλησε από τα 10,86 στα μόλις 7,88 εκατ.
Πως μπορεί λοιπόν να δεσμεύεται κανείς απέναντι στη κυβέρνηση ότι θα έχει ισοσκελισμένους ΠΥ, όταν η ίδια κάνει ότι μπορεί για να τους ανισοσκελίσει και μάλιστα να τις δίνει το δικαίωμα να παίρνει και άγρια μέτρα σε βάρος των δημοτών, χωρίς έστω να τη δεσμεύει ότι θα καλύπτει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δημότες;
Πως μπορεί να το κάνει αυτό αν δεν είναι αποφασισμένος να αφαιμάξει κυριολεκτικά τους εξαντλημένους πλέον δημότες; Να προχωρά σε ραγδαία αύξηση της τοπικής φορολογίας, σε απολύσεις, στο τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και την υπερεκμετάλλευση των λεγόμενων εθελοντών, το κλείσιμο και την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών (βρεφονηπιακοί, ΚΑΠΗ, βοήθεια στο σπίτι, καθαριότητα, νερά, αθλητικές υποδομές κλπ.). Με άλλα λόγια στην επιβολή διά πυρός και σιδήρου όλων των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, που θέλει το κεφάλαιο από τους δήμους για να περάσουν στη δική του εκμετάλλευση όλες οι κοινωνικές δημοτικές υπηρεσίες, με ραγδαία αύξηση της λαϊκής αφαίμαξης και κατακόρυφη πτώση του επιπέδου των υπηρεσιών.
Έδωσαν την έγκρισή τους, σε περίπτωση που δεν χαλιναγωγήσουν τις αναπόφευκτες λαϊκές αντιδράσεις, να παρεμβαίνει το Παρατηρητήριο για να επιβάλει ένα αντιλαϊκό σοκ (αναγκαστικές εισπράξεις κάθε είδους οφειλόμενων χαρατσιών, κατακόρυφη αύξησή τους όπως του ΤΑΠ μέχρι 300%, υποχρεωτικές μετατάξεις, αλύπητες περικοπές κοινωνικών δαπανών). Είναι φανερό πως τώρα με την απειλή του Παρατηρητήριου θα κάνουν οι ίδιοι το τοπικό Παρατηρητήριο. Είναι δε μάλλον ατυχής η προσπάθεια του δημάρχου να μας καθησυχάσει, παίρνοντας δήθεν αποστάσεις από τον πλήρως καπιταλιστικοποιημένο (άκρως νεοφιλελεύθερο τον είπε) δήμο της Καλιφόρνια, που αφού πτώχευσε, κλήθηκαν οι δημότες του να πληρώσουν τα σπασμένα. Ακριβώς τους ίδιους όρους εφαρμόζει και για εδώ.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι στην τσιμπίδα του παρατηρητήριου δεν μπαίνει μόνο ο δήμος που για δύο συνεχόμενα τρίμηνα θα παρουσιάσει απόκλιση μόλις 10% αλλά και κάποιος πλεονασματικός απλά και μόνο γιατί στους επιμέρους κωδικούς παρουσιάζει αποκλίσεις.
Με άλλα λόγια αν ένας δήμος περιορίσει «τη ματζαδούρα» των μεγαλοεπιχειρηματιών για να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες ο πέλεκυς θα είναι παρών για να τον συμμορφώσει με «τας υποδείξεις» της δικτατορίας του κεφαλαίου ακόμη και αν δεν εμφανίζει καμιά ελλειμματικότητα.
Αν πράγματι η κυβέρνηση ήθελε το νοικοκύρεμα των οικονομικών των δήμων, θα έπαιρνε μέτρα για να πεταχτούν κλοτσηδόν κάτι μεγαλοκαρχαρίες όπως στο ιδιωτικοποιημένο κομμάτι της καθαριότητας στο Ρέθυμνο, που ενώ ο δήμος θα μπορούσε να το φέρνει σε πέρας με 600-700 χιλιάρικα το χρόνο αιμορραγεί τους δημότες που πληρώνουν 1.152.000 Θα πετούσε έξω από τα πάρκινγκ του λιμενικού ταμείου κλπ. αυτούς που για ίδιο κέρδος λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία και το λαϊκό εισόδημα.
Δεν θα εξασφάλιζε 7 ολόκληρα εκατομμύρια όχι για το δήμο αλλά για τον όποιο μεγαλοκαρχαρία αποφασίσει να μας γδέρνει στο σχεδιαζόμενο πάρκινγκ των 4ων Μαρτύρων.
Τα μέτρα όμως αυτά παίρνονται για να υπηρετήσουν και να αυξήσουν όλους αυτούς.
της Λαϊκής Συσπείρωσης
Υ.Γ. Στην προσπάθειά του να καθησυχάσει ο δήμαρχος ισχυρίστηκε πως σε περίπτωση που το πρόγραμμα δεν βγαίνει δεν θα απευθυνθεί στη φτωχολογιά αλλά στους τουριστικούς επιχειρηματίες, που καρπώνονται την υπεραξία των έργων που κάνει στην πόλη και θα επαναφέρει το 2% επί των ακαθαρίστων. Άθελά του επιβεβαίωσε την κριτική μας για τον προσανατολισμό των έργων. Όσο για το 2%, ξέρει, δεν εξαρτάται από αυτόν.
Είναι υπόσχεση άνευ περιεχομένου. Εκεί πάντως που μπορούσε (πρότασή μας για τα δημοτικά τέλη καθαριότητας) αρνήθηκε κατηγορηματικά την οποιαδήποτε αύξηση στους μεγαλοξενοδόχους για να μη γίνουμε λέει Ξάνθη. Αν άλλαξε γνώμη ευχαρίστως να επανέλθουμε.