Τρομερή έκπληξη η δημοσιοποίηση των «φροντιστηρίων» του Δ.Ν.Τ. σε Έλληνες «δημοσιογράφους!».
Και εμείς νομίζαμε πως οι «Μπάμπηδες» κι οι «Ανατροπές», σκέφτονταν μόνοι τους την «επιχειρηματολογία» για να «κρατήσει γερά το… ΔΝΤ», όπως πολύ εύστοχα αναφώνησε ο Μπάμπης πρόσφατα σε δελτίο «ειδήσεων»!
Αυτό που δε μάθαμε βέβαια είναι τα «δίδακτρα» των «φροντιστηρίων»! Όχι ότι περιμέναμε τον Ρουμελιώτη να μας «φωτίσει», αφού την είχαμε την υποψία, αφού όλοι τα ίδια έλεγαν και λένε, αλλά και «δημοσιογραφικός γεννιτσαρισμός», μάλλον πολύ πάει. Θα ισχυριστεί πάλι κάποιος: «Οι γενικεύσεις οδηγούν σε ολοκληρωτικές πρακτικές, αφού δεν είναι όλοι ίδιοι κτλ. κτλ.».
Ουδείς και ουδέποτε είχε ή έχει απαιτήσεις «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας, αφού άπαντες και άπασαι υπηρέτες του λειτουργήματος είναι εξ’ ορισμού «υποκείμενα» (δηλαδή ενεργούντες και πράττοντες) και ως τέτοια δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε από ένα «υποκείμενο» να είναι «αντικειμενικό». Αλλά διάολε, μπορούν να είναι έντιμοι, απέναντι στην κοινή γνώμη που διαμορφώνουν.
Η ανηθικότητα του κάθε «Μπάμπη» να ομιλεί εξ’ ονόματος κάποιου «διευθυντηρίου» και να παρουσιάζει τις θέσεις αυτές ως «τεκμήριο αλήθειας» είναι αξιοκατάκριτη, αν όχι και αξιόποινη. Οι «λαγοί» ενός βρώμικου και τοξικού συστήματος εξουσίας, που εξελίσσεται σε δυνάστη της συνείδησης του μέσου ανθρώπου, εξακολουθούν να έχουν απλόχερα βήμα και να διαμορφώνουν απόψεις.
Η αποσάθρωση των «θεσμών» δεν είναι είδηση! Αλλά όσο το κουβάρι ξεδιπλώνεται για όλους και για όλα, τόσο η αποφορά που βγαίνει γίνεται ανυπόφορη. Έκθετοι οι «πολίτες» πληρώνουν ακριβά την «α-πολιτική» τους στάση και την άφεσή τους στη σαγήνη της τηλεόρασης και των εφημερίδων που τον δελεάζουν με πάσης φύσεως «προσφορές», την ίδια στιγμή που το μόνο που δεν του «προσφέρουν» είναι ενημέρωση και αλήθεια.
Αλλά πού θα πάει! Αργά ή γρήγορα θα δούμε τι έγινε τότε και τι γίνεται τώρα. Αλλά είναι θλιβερό οι «δημοσιογράφοι» να εξαργυρώνουν τα «φροντιστήρια» στο Δ.Ν.Τ. με βουλευτικά αξιώματα και οι πολίτες να μην είναι σε θέση να διακρίνουν το «σκοτεινό» ρόλο τους σ’ αυτό το άθλιο πλέγμα αλληλο-στήριξης των παραδοσιακών «προστατών» της χώρας!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
