Είναι κι άλλοι συμπολίτες που θα ήθελαν να προσθέσουν τις δικές τους μνήμες που απέκτησαν εργαζόμενοι στον ΟΤΕ στο εμβληματικό εκείνο κτίριο που αλλάζει πλέον μορφή και αποστολή.
Ένας από αυτούς ο κ. Δημήτρης Σαμψών. Ήταν από τους υπαλλήλους που έγραψαν τη δική τους ιστορία. Ευγενέστατος, φιλικός με όλους, γεμάτος κατανόηση και διάθεση να βοηθήσει σε περιπτώσεις που ο συνδρομητής χρειαζόταν ρύθμιση του χρέους του. Ήταν από τους πιο αγαπητούς.
Όταν του ζητήσαμε να μας κάνει μια αναδρομή από τη δική του οπτική μας είπε:
Εν αρχή ήταν τα τρία Τ
Ο ΟΤΕ ιδρύθηκε στην Ελλάδα με το νόμο 1049 το 1949 που έγινε ο διαχωρισμός των τριών Τ.Τ.Τ. (που ήταν Υπηρεσίες Ταχυδρομείων, τηλεγραφημάτων, τηλεφωνίας) με μια αναπαλλοτρίωτη μετοχή από το κράτος.
Ο ΟΤΕ λειτούργησε εξαρχής και στο Ρέθυμνο στην οδό Λ. Κουντουριώτη στο ίδιο κτίριο μαζί με το ταχυδρομείο σε ενοικιαζόμενο χώρο.
Αργότερα δημιουργήθηκε θέμα χώρου και ο Δήμος Ρεθύμνου παραχώρησε στον ΟΤΕ το κληροδότημα που ήταν ιδιοκτησία Νικολάου και Μαρίας Καστρινάκη δίπλα ακριβώς του προηγούμενου κτιρίου, οδός πάλι Λ. Κουντουριώτη 26 και Χρ. Καψάλη γωνία που φτάνει μέχρι και την οδό Κ. Γερακάρη.
Αξιοποιήθηκε αυτός ο χώρος από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 με καινούριο κτίριο, που άρχισε σιγά – σιγά να στεγάζει τις υπηρεσίες του ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.
– Πώς γίνονταν τότε οι εργασίες; Είχατε υποδομή;
Στα πρώτα στάδια όλες οι εργασίες και οι επικοινωνίες γινόταν χειροκίνητα. Η τεχνολογία και οι εξελίξεις προχωρούσαν ώστε άρχισαν να καλύπτουν περισσότερες ανάγκες ζήτησης των υπηρεσιών με καινούρια μηχανήματα και συσκευές.
Στο κτίριο αυτό στεγαζόταν όλες οι υπηρεσίες που απαιτούντο για να λειτουργήσει μια σύγχρονη μονάδα τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
– Ποιες υπηρεσίες στεγαζόταν;
Διοικητικές Υπηρεσίες με Προϊστάμενο, Γραμματεία, Λογιστήριο, Αστική Υπηρεσία για Παροχή Υπηρεσιών. Τηλεγραφείο που οι μεταβιβάσεις αρχικά γινόταν με προφορικό λόγο, χειρόγραφα, η μια μεριά έλεγε και η άλλη έγραφε. Μετά ήρθαν οι ασύρματοι, μεταβιβάσεις τηλεγραφημάτων με ΜΟRS (χαρακτηριστικά χτυπήματα τα οποία εκεί που μεταφέρονταν αυτός που τα άκουγε έγραφε γράμματα ή αριθμούς). Μετά, ήρθε το τηλέτυπο που μεταβιβάζαμε το κείμενο με πλήκτρα (γράμματα, αριθμοί) χωρίς να βλέπομε αυτό που γράφομε. Ο αποδέκτης έπαιρνε το κείμενο σε χαρτοταινία, την έκοβε ανάλογα και την κολλούσε στο έντυπο τηλεγράφημα (βλέπε έντυπο), μετά ήρθαν τα τέλεξ κ.λπ.
– Πώς λειτουργούσε το τηλεφωνείο;
Το Τηλεφωνείο λειτουργούσε με μεταλλάκτες μέσω των οποίων γινόταν η αναγγελία και η πραγματοποίηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων σε τοπικό, σε υπεραστικό και διεθνές επίπεδο, μέσω τηλεφωνικών θαλάμων που βρισκόταν μέσα στο ίδιο κτίριο, μέσω τηλεφωνικών πρακτορείων και τηλεφωνικών συνδέσεων σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.
Τηλεφωνικές επικοινωνίες επίσης γινόταν με κερματοδέκτες (συσκευές που λειτουργούσαν ρίχνοντας μέσα κέρματα για ανάλογη διάρκεια ομιλίας) και με καρτοτηλέφωνα (βάζοντας μέσα σε υποδοχή κάρτα η οποία ήταν προπληρωμένη για ανάλογη διάρκεια ομιλίας).
– Να μιλήσουμε για την Τεχνική Υπηρεσία;
Η Τεχνική Υπηρεσία με υπεύθυνο προϊστάμενο περιελάμβανε: μηχανήματα, τηλεφωνικό και αργότερα ψηφιακό αστικό κέντρο (παροχή τηλεφωνικών αριθμών κ.λπ.). κατανεμητή (που κατεύθυνε με ενσύρματες γραμμές κάθε αριθμό τηλεφώνου, τηλετύπου, τέλεξ κ.λπ.) σε χώρους γραφείων, καταστημάτων, οικιών της πόλεως και των οικισμών.
Υπεραστικό κέντρο που ήτο αρμόδιο για την εγκατάσταση τηλεφωνικών κέντρων, τέλεξ και άλλων ειδικών συσκευών και όχι μόνο σε ιδιωτικούς και δημοσίων υπηρεσιών χώρους.
Ασυρμάτους με κεραίες που προσέφεραν με την οπτική τους επαφή συνεχή ήχο, σήμα, εικόνα, ομιλία κ.λπ. στις τηλεπικοινωνιακές επικοινωνίες.
Υπήρχαν ακόμη και άλλου είδους μηχανήματα μέσα στο κτίριο, όπως ηλεκτροπαραγωγικά ζεύγη, μπαταρίες κ.λπ. τα οποία λειτουργούσαν αυτόματα σε κάθε διακοπή ρεύματος, ώστε να μη δημιουργείται καμιά απολύτως διακοπή σε κάθε επικοινωνία.
Στο κτίριο αυτό υπήρχαν και αποθήκες υλικών, καθώς και αίθουσες αρχειοθέτησης των εγγράφων εγκυκλίων, επιστολών και οικονομικού περιεχομένου στοιχεία.
– Γίνονταν όμως και τακτικά σεμινάρια.
Βεβαίως. Υπήρχε μάλιστα και αίθουσα που γινόταν σεμινάρια διοικητικού και τεχνικού περιεχομένου, καθώς και διαγωνισμοί για την ανάληψη τεχνικών έργων του ΟΤΕ από αρμόδιους εργολάβους. Επίσης υπήρξε Γραφείο Διαμερισματάρχη που προΐστατο όλων των Γραφείων και Υπηρεσιών του Νομού.
Οι υπηρεσίες αυτές λειτουργούσαν με ανάλογο προσωπικό από άνδρες και γυναίκες σε αυτά τα πλαίσια μέχρι και τη δεκαετία του 1990 στο τέλος της οποίας άρχισε να εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς η νέα τεχνολογία με τα κινητά τηλέφωνα, με τις ασύρματες τηλεφωνικές συσκευές και με άλλους τρόπους παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
Εδώ φθάσαμε 50 χρόνια οργανισμός τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΟΤΕ) 1949-1999.
Στη συνέχεια 2000 μέχρι 2009 είχε ξεκινήσει η μετοχοποίηση του ΟΤΕ από πριν με το ποσοστό του 18 με 20 τοις εκατό και σιγά – σιγά έγινε 30, μετά 40 και τελικά έφθασε και πάνω από το 80 και 90 τοις εκατό.
Την περίοδο αυτή γίνεται μεγάλη εθελουσία έξοδος του προσωπικού και τα δεδομένα λειτουργίας αρχίζουν να αλλάζουν ριζικά. Απώτερος στόχος οι υπηρεσίες πωλήσεων και το ιδιοκτησιακό καθεστώς της διοίκησης κ.λπ. του ΟΤΕ περνά σε άλλα ξένα χέρια.
2010 μέχρι και Σεπτέμβριο 2019.
– Είναι και η αρχή του τέλους;
Πράγματι. Οι υπάλληλοι έχουν λιγοστέψει αρκετά, οι υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών λιγοστεύουν και προωθούνται με γρήγορους ρυθμούς οι υπηρεσίες πωλήσεων υπηρεσιών με την εμπορευματοποίηση κάθε υπηρεσίας και την μεταβολή του χώρου σε πολυκαταστήματα με βιτρίνες μοντέλων κινητών τηλεφώνων άλλων συσκευών και άλλων παρεμφερών προϊόντων. Φθάνοντας τώρα μετά την αρχή που τα πάντα γινόταν με τα χέρια γραπτά, συνδέσεις κ.λπ. σήμερα όλα υπάρχουν έτοιμα να τα πραγματοποιείς πατώντας κουμπιά και πλήκτρα.
Και φτάνουμε στον Οκτώβρη 2019.
Ναι. Οκτώβριος 2019 το εμβληματικό κτίριο του ΟΤΕ έχει κλείσει οριστικά για να ανακαινισθεί. Δεκέμβριος 2019, Ιανουάριος, Φεβρουάριος 2020 η ανακαίνιση έχει ξεκινήσει και γίνεται, δεν έχει μείνει μέσα τίποτα από τα παλιά, είναι άδειο, έχουν ξηλωθεί, μεσότοιχοι, κουφώματα ακόμη και σουβάδες.
Με την ολοκλήρωση της ανακαίνισης θα φιλοξενήσει μια τελείως διαφορετικής μορφής προϊόντα. Θα λειτουργήσει σαν σούπερ πολυκατάστημα χωρίς να έχει καμιά σχέση με τηλεπικοινωνίες αλλά με ποικίλα άλλα είδη, με κύριο στόχο την εμπορικότητα.
Σ’ αυτό λοιπόν το κτίριο που προαναφέραμε εργάστηκαν δεκάδες, εκατοντάδες πρώτης, δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς υπάλληλοι άνδρες και γυναίκες.
Διοικητικοί, τεχνικοί (διαφόρων ειδικοτήτων), μηχανικοί, σχεδιαστές, οικονομικοί, τηλεφωνήτριες, διανομείς, οδηγοί, φύλακες και καθαρίστριες. Όλοι αυτοί μαζί με τις εγκαταστάσεις και τα μηχανήματα πρόσφεραν κάθε είδους επικοινωνία σε κάθε άνθρωπο ή φορέα που επιθυμούσε να επικοινωνήσει με άλλον με προφορικό και γραπτό λόγο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Παράλληλα δημιουργήθηκαν τεράστιες φιλικές, συναδελφικές, οικογενειακές και όχι μόνο σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων και συνδρομητών πελατών από τις επικοινωνίες και τις εξυπηρετήσεις που γινόταν εξαιτίας των συναλλαγών μεταξύ τους.
Αυτό το κτίριο το είχαν επισκεφθεί εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια πολιτών κάθε μορφής φύλου, κατηγορίας, προέλευσης, φυλής, εθνικότητας και αξιωμάτων, είτε για να τηλεφωνήσουν, είτε για να στείλουν το τηλεγράφημά τους είτε για να ζητήσουν με αίτημά τους για κάθε μορφή τηλεπικοινωνιακής υπηρεσίας που επιθυμούσαν στο χώρο τους και όχι μόνο.
Η ιστορία αυτή, η εποχή της μορφής αυτής για το κτίριο αυτό οριστικά τελείωσε και οι ψυχές των αρχικών ιδιοκτητών φωνάζουν.
Η αρχή και το τέλος…
Οι αναμνήσεις μένουν… πρώην ΟΤΕ…
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Δημήτρη Σαμψών, συνταξιούχο του ΟΤΕ, για την αναδρομή αυτή την τόσο χρήσιμη για το εμβληματικό κτίριο που δεν υπάρχει πια παρά μόνον σαν ανάμνηση.
