Ο Βλ. Πούτιν περιμένει στη γωνία του Μινσκ τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι για να συμφωνήσουν την εκεχειρία, με ρωσικούς όρους.
Ο Ζελένσκι πάει και δεν πάει στη συνάντηση, ανάλογα με τις τηλεφωνικές συμβουλές που δέχεται από την Ουάσιγκτον.
Τα ρωσικά στρατεύματα δεν επελαύνουν σ’ ολόκληρη την Ουκρανία γιατί δεν τη θέλουν. Θέλουν την ανατολική όχθη του Δνείπερου στο Κίεβο και όλη την περιοχή μέχρι τα τωρινά ρωσικά σύνορα, θέλουν να ενώσουν την Αζοφική Θάλασσα με την Κριμαία και τα παράλια της Κριμαίας με την Οδησσό, δηλαδή να καταλάβουν όλες τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, καθιστώντας την Ουκρανία ένα περίκλειστο κράτος – ένα άδειο κουφάρι.
Από την πλευρά της η Δύση δεν πλησιάζει στρατιωτικά την Ουκρανία γιατί δεν μπορεί. Η Ουκρανία δεν είναι κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, επομένως δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί κανένα άρθρο της Συμμαχίας για την προάσπιση της με νατοϊκές δυνάμεις. Επιπροσθέτως , στο Συμβούλιο Ασφαλείας το «μπλοκ» της Ρωσίας και της Κίνας, μαζί με τα όχι της Ινδίας, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Νικαράγουα και άλλων χωρών απαγορεύουν οποιαδήποτε καταδικαστική απόφαση σε βάρος της Ρωσίας αλλά και τη λήψη μέτρων, που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν στρατιωτικά τη διεθνή κοινότητα εναντίον της Ρωσίας .
Έτσι μένουν οι οικονομικές – τραπεζικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, που όμως απαιτούν χρόνο και μεγάλες απώλειες και για τις χώρες που θα επιβάλουν τις κυρώσεις, όπως οι ευρωπαϊκές.
Αλλά και σ αυτές τις κυρώσεις οι Δυτικοί και κυρίως οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη αρχίσει τις εκπτώσεις, διότι τουλάχιστον για τα προσεχή χρόνια δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο.
Ο λόγος βεβαίως, για το μεγάλο όπλο της Μόσχας εναντίον της Δύσης, που δεν είναι άλλο από την προμήθεια φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, καθώς η Ρωσία καλύπτει σήμερα, πάνω από το 40% των ετήσιων αναγκών της Ευρώπης σε αέριο.
Οι ποσότητες φυσικού αερίου προς την Ευρώπη δεν μπορούν να συγκεντρωθούν εύκολα και σε σύντομο χρόνο από άλλες πηγές, (πχ υγροποιημένο αμερικανικό αέριο) LNG, ούτε μπορούν να κατασκευαστούν σε μηδέν χρόνο οι κατάλληλες εγκαταστάσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος και να τροποποιηθούν τα δίκτυα των αγωγών για να μην παγώσουν οι Ευρωπαίοι και τα επόμενα χρόνια και δεν υποστούν μεγάλες ζημιές και οι βιομηχανίες τους που καταναλώνουν φυσικό αέριο.
Αλλά και στις ΗΠΑ θα υπάρξουν επιπτώσεις από τη διεθνή διακοπή ρωσικού φυσικού αερίου, αφού ο Αμερικανός καταναλωτής θα υποστεί αυξήσεις τιμών σε πετρέλαιο και επομένως καύσιμα δηλαδή σε αύξηση του πληθωρισμού, που ήδη αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για την κυβέρνηση Μπάιντεν, που μόλις προσφάτως είδε σε σφυγμομετρήσεις τη δημοτικότητα του να φτάνει μόλις το 40%, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στον πρώτο χρόνο αμερικανικής προεδρίας.
Έτσι ο Ευρωπαίοι, πρώτοι έκαναν το φιλότιμο ανάγκη και μόνοι τους στο Συμβούλιο Κορυφής της περασμένης εβδομάδας, αποφάσισαν – διότι δεν κατέληξαν σε απόφαση – να εξακολουθήσουν κανονικά τις πληρωμές της Μόσχας σε σκληρό νόμισμα για το φυσικό αέριο, που τους παρέχει για άγνωστο ακόμα χρονικό ορίζοντα.
Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία, Ολλανδία, μεταξύ άλλων, είπαν ένα ξερό νιετ σε ΗΠΑ Βρετανία και στα κράτη μέλη, με σκληρά αντιρωσικά αισθήματα, που ήθελαν να σταματήσουν τη ρωσική πρόσβαση σε πληρωμές μέσω τραπεζών για το φυσικό αέριο.
Η Ελβετία δεν θα ακολουθήσει τις διεθνείς οικονομικές κυρώσεις, με το αιτιολογικό ότι η χώρα θα επαναξιολογήσει την στάση της, όταν δει αναλυτικά τις ευρωπαϊκές κυρώσεις.
Η Ελβετία δεν είχε συμμετάσχει και στις προηγούμενες κυρώσεις το 2014 σε βάρος της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας. Και οι πιο πικρόχολοι θα ανατρέξουν στην στάση των ελβετικών τραπεζών απέναντι στον Χίτλερ και στη ναζιστική Γερμανία, καθ’ όλη τη διάρκεια του Πολέμου…
