Μήπως το κάνουν μόνο για τα λεφτά και απεργούν οι εκπαιδευτικοί και μένουν κλειστά τα σχολεία αναρωτιούνται μερικοί; Ας αναρωτηθούν αν έχουν να κάνουν οι απεργοί με έναν αξιόπιστο συνομιλητή -την συγκυβέρνηση- που έβγαλε με το έτσι θέλω (γιατί έτσι το συμφώνησαν στο υπουργείο Οικονομικών με κάποιους συμβούλους της τρόικα) στην διαθεσιμότητα εν μία νυκτί τους εργαζόμενους της τεχνικής εκπαίδευσης και συνεχίζει με χιλιάδες, τους 1700 υπαλλήλους των Πανεπιστημίων, που μείωσε κατά 85% φέτος την χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών στο Δήμο Ρεθύμνου σε σχέση με το 2010 (βλ. συνημμένο γράφημα), αποτέλεσμα του Μνημονίου και του Καλλικράτη, με σοβαρό κίνδυνο φέτος να μην έχουν κανονική θέρμανση τα σχολεία στην περιοχή μας. Αν ήθελε η συγκυβέρνηση ποιοτικά δημόσια σχολεία θα το είχε κάνει. Θα είχε πει όχι στους δανειστές, πρώτα η Παιδεία και η Υγεία των ανθρώπων και μετά όλα τα άλλα. Δεν το έκανε όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί δεν θέλει την δημόσια παιδεία.
Όχι δεν απεργούν οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι διοικητικοί υπάλληλοι για τα λεφτά, παρά τους χαμηλούς μισθούς τους, από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη, από την οποία ολοένα και μας απομακρύνουν οι συγκυβερνώντες. Απεργούν γιατί και οι ίδιοι δεν αντέχουν άλλο, αλλά και γιατί βρίσκονται κοντά στα παιδιά κάθε μέρα, τα ζουν όπως και οι γονείς και διαπιστώνουν αυτό που διαπιστώνουμε όλοι ότι έχει χαθεί από την ελληνική κοινωνία τα τελευταία δύσκολα χρόνια: η αξιοπρέπεια.
Η αξιοπρέπεια έχει χαθεί από τον φόβο της ανεργίας του γονιού που βλέπει τα ίδια του τα παιδιά να είναι άνεργα, τα μεροκάματα πείνας, τον φόβο να βγει το σπίτι μιας ζωής σε πλειστηριασμό, την εφορία που δεν μπορεί με τίποτα να πληρωθεί, τα απλήρωτα δάνεια, την δημόσια περιουσία που ξεπουλάνε για κομμάτι ψωμί. Αυτήν την αξιοπρέπεια πρέπει να ξαναβρούμε και αυτό τον φόβο πρέπει να νικήσουμε. Το κυνήγι αυτής της αξιοπρέπειας τους υποκινεί τους αγώνες και κανένας ΣΥΡΙΖΑ. Όμως προϋπόθεση για να ξαναβρούμε την αξιοπρέπεια μας και να τα αλλάξουμε όλα είναι να φύγουν αυτοί.
