Σε μια ζεστή και όμορφη βραδιά στο παραδοσιακό καφενείο Κιμωλία, στην Παλιά Πόλη του Ρεθύμνου, ο συγγραφέας Μιχάλης Τζανάκης περιτριγυρισμένος από αγαπημένους φίλους παρουσίασε στο Ρεθεμνιώτικο κοινό το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Ο Αιώνας του καπετάνιου», αφιερωμένο στον ήρωα της Κρητικής Επανάστασης, οπλαρχηγό Μιχαήλ Κόρακα.
Οι αφηγήσεις του συγγραφέα για τη ζωή και το έργο του κρητικού οπλαρχηγού έδωσαν στην βραδιά ένα κλίμα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Οι αναφορές στις άγνωστες ιστορίες από τη ζωή και το έργο του Μιχαήλ Κόρακα, οι οποίες και έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι στην ευρύτερη κρητική πολιτιστική γνώση, ταξίδεψαν τους παρευρισκόμενους στην Κρήτη των αγώνων, των θυσιών και των ιδανικών του 19ου αιώνα, από τα οποία όπως πρόσθεσε και ο συγγραφέας πρέπει όλοι να εμπνεόμαστε.
Αναφορικά με την θεματολογία του βιβλίου ο κύριος Τζανάκης δήλωσε στα «Ρ.Ν.»: «Το βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία του Μιχαλη Κορακα. Ο Κόρακας είναι ο σημαντικότερος οπλαρχηγός του 19ου αιώνα στην Κρήτη. Το σημαντικότερο στο οποίο μπορεί να σταθεί κανείς είναι ότι από τα 85 χρόνια της ζωής του τα 70 πολεμούσε για το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας. Πρωταγωνίστησε σε όλες τις επαναστάσεις του 19ου αιώνα από το 1821 μέχρι και τα γεγονότα του Πλατάνου το 1878, ήταν ο αρχηγός των ανατολικών επαρχιών της Κρήτης, έχαιρε πολύ μεγάλου σεβασμού από όλους. Ξεκινώντας την πορεία του στα 17 του χρόνια, σκότωσε τον Αγά Λύκο και από εκεί και περά βγαίνει στα βουνά, όπου και κατατάσσετε στα επίλεκτα τμήματα του στρατού του Μιχάλη Κουρμούλη, του οπλαρχηγού της Μεσσαράς. Πείρε μέρος στη μάχη της Καστέλας το 1827, το 1828 αποκεφαλίζει τον περιβόητο γενίτσαρο Αγριολίδη για να εκδικηθεί την δολοφονία του πατέρα του στο Μοναστήρι της Οδηγήτριας και από και μετά σταθερά πρωταγωνιστεί σε όλες τις επαναστάσεις. Από το 1830 μέχρι το 1834 βρίσκεται στην Πελοπόννησο μαζί με τον Δημήτριο Καλέργη με τον οποίο είχαν γνωριστεί στη μάχη του Φαλήρου εκεί όπου έπεσε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ενώ, το 1834 επιστρέφει στην Κρήτη, οπού τότε πρόεκυψε το μεγάλο μοναστηριακό ζήτημα και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Το 1858 θα πάρει ενεργό μέρος στην επανάσταση του Μαυρογένη, όπου κερδήθηκαν πολλά προνόμια από τους Κρήτες. Η ζωή του τελειώνει το 1882 όπου επιστρέφει από τον Πειραιά, όπου έμεινε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ενώ κατά την επιστροφή του, ένα μεγαλειώδες πλήθος τον υποδέχθηκε στον Άγιο Μηνά στο κέντρο του Ηρακλείου, και μάλιστα με τη συναίνεση των ίδιων των Τούρκων, από εκεί και ύστερα κατεβαίνει στη Μεσσαρά, διαισθανόμενος το τέλος του».
Τα ιδανικά του Μιχαήλ Κόρακα είναι πιο επίκαιρα από ποτέ σήμερα
Σε ερώτηση των «Ρ.Ν.» για τα ιδεώδη που εκπροσωπούσε ο Μιχαήλ Κόρακας και την εφαρμογή η σύνδεση αυτών με το σήμερα ο κύριος Τζανάκης έκανε τον εξής παραλληλισμό: «Το κίνητρο μου ήταν αυτό για να γράψω ένα βιβλίο για τον Κόρακα, τα ιδεώδη και η σύνδεση αυτών με το σήμερα, καθώς η προσωπικότητα και το έργο του που ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν ως σύμβολο σήμερα, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν ποιος ήταν ο Κόρακας. Ένα από τα πολύτιμα χαρακτηριστικά του ήταν το ήθος του, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι αυτός ο άνθρωπος στα 70 χρόνια χρειάστηκε να κάνει μια εγχείρηση στα ματιά και πούλησε 34 ελαιόδεντρα που είχε και μάλιστα με ένα εικονικό συμβόλαιο, καθώς του δάνεισε ένας φίλος του τα χρήματα, για να μπορέσει να κάνει την επέμβαση. Σαν αποτέλεσμα το ήθος του σε συνδυασμό με τον ηρωισμό του και τα ιδανικά του αποτελούν μια εξαιρετική πηγή έμπνευσης για του σημερινούς ταραγμένους καιρούς που ζει η χώρα με τη σταδιακή εξάλειψη των χαρακτηριστικών αυτών».
Ο Μιχάλης Τζανάκης και με αυτό του το βιβλίο, προσφέρει στον αναγνώστη την ευκαιρία να μάθει, να ενημερωθεί με έναν ξεχωριστό τρόπο για μια σπουδαία μορφή του 19ου αιώνα. Μέσω της μυθιστορηματικής γραφής, το βιβλίο «Ο Αιώνας του καπετάνιου», είναι ευανάγνωστο και κατανοητό.
«Η βιβλιογραφία για τον Κόρακα περιορίζεται στο έργο του Μεγάλου Κρητολόγου Σταυρινίδη, ένα τρίτομο έργο το οποίο δεν υπάρχει πλέον στο εμπόριο και το οποίο περιέχει πάρα πολλές ιστορικές λεπτομέρειες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να το διαβάσει εύκολα ένας αναγνώστης που θέλει να μάθει ιστορία χωρίς να μπαίνει σε πολλές λεπτομέρειες. Άρα αναγκαστικά η αποκλειστική ιστοριογραφική πηγή αποτελεί το έργο του Σαβινίδη. Σαν αποτέλεσμα, εγώ ήθελα να αναπλάσω την ατμόσφαιρα του 19ου αιώνα και τη συνύπαρξη Οθωμανών και χριστιανών στο Χάνδακα, όποτε φιλοδοξία μου είναι ο αναγνώστης να δει τη ζωή των ανθρώπων αυτών 200 χρόνια πριν και πως κατάφεραν μέσα από αυτές τις συνθήκες να φτάσουν σε αυτό που πετύχαμε με αρκετή καθυστέρηση και με πάρα πολλές θυσίες» επεσήμανε στα «Ρ.Ν.» ο κ. Τζανάκης.
