Σε τοπικό επίπεδο έχουμε δει αρκετές εκδηλώσεις που γίνονται, πραγματικά γιατί το εκάστοτε τιμώμενο πρόσωπο το αξίζει αλλά και πολλές φορές μονάχα για το «φαίνεσθαι»…
Υπάρχουν όμως και αθλητές-ερασιτέχνες που έχουν προσφέρει το καθετί από τον προσωπικό τους χρόνο κάνοντας την προσφορά τους, αφοσίωση στα ιδανικά που πιστεύουν.
Ο Μιχάλης Διαμαντάκης είναι ένα παιδί 39 ετών πλέον, που παρ’ ότι οι δουλειές «τρέχουν» στην ενδοχώρα του Ρεθύμνου, παρ’ ότι η οικογένειά του μεγαλώνει, στέκεται πάντοτε δίπλα στον ΑΟ Ψηλορείτη, στην ομάδα που πρεσβεύει το χωριό του, τον Φουρφουρά αλλά κι ολόκληρους τους Κουρήτες θα μπορούσε να πει κανείς.
Το Δ.Σ. του εν λόγω Συλλόγου, μη λησμονώντας τη μεγάλη του προσφορά, σαν ποδοσφαιριστής, σαν οντότητα μέσα στην ομάδα, αλλά και σαν άνθρωπο μέσα στους αθλητικούς χώρους, θέλησε να τον τιμήσει και να του αφιερώσει τα παρακάτω, που πιστέψτε μας, τίποτε απ’ αυτά δεν είναι υπερβολή.
Ο Μιχάλης ήταν από τα ταλέντα εκείνα, όπου κάλλιστα θα μπορούσε να είχε αγωνιστεί σε επαγγελματικές κατηγορίες, αλλά που ο «ωχαδερφισμός» και η μη εμπιστοσύνη στα παιδιά του Ρεθύμνου, όταν η ΕΑΡ μεγαλουργούσε τον άφησε να μεσίνει ταλέντο…
Ο Μιχάλης Διαμαντάκης όμως, δεν το είχε ανάγκη όλο αυτό. Δεν ήταν παιδί που θα περίμενε την κάθε ΕΑΡ για να προκόψει…
Ποδοσφαιρικά, επειδή την τοπική κατηγορία του Ρεθύμνου, την έπαιζε -κυριολεκτικά- στα δάχτυλά του, στον Ψηλορείτη που δεν έφυγε ποτέ από δίπλα του, δοκίμασε και πέτυχε κι ως αμυντικός χαφ σκοράροντας πολλάκις και μάλιστα σε αρκετά σημαντικά παιχνίδια…
Ο Ψηλορείτης, λοιπόν ετοίμασε μια σεμνή εκδήλωση, αναφέροντας σε μέσες άκρες τα παρακάτω:
«Ολοκληρώνοντας για μια ακόμη χρονιά τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας μας, στη λιτή αυτή αποχαιρετιστήρια εκδήλωση θεωρήσαμε χρέος μας να τιμήσουμε ένα ποδοσφαιριστή-σύμβολο για τον Ψηλορείτη, τον Μιχάλη Διαμαντάκη.
Ο Μιχάλης Διαμαντάκης, όπως όλοι γνωρίζουμε αποτελεί ένα βαρύ όνομα για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα του Ρεθύμνου.
Ξεκίνησε την αγωνιστική δράση του επίσημα με τη φανέλα του Ψηλορείτη το 1992 στα 13 του μόλις χρόνια και στα 14 χρόνια του αποτελούσε τον βασικό τερματοφύλακα της ομάδας. Φέτος το 2015, ο Μιχάλης, συμπληρώνει 23 χρόνια κάτω από τα δοκάρια του Ψηλορείτη αποτελώντας τον μακροβιότερο και τον πλέον πολύπειρο ποδοσφαιριστή του Σωματείου μας…
Σε περιόδους που ο Ψηλορείτης διέθετε και άλλους τερματοφύλακες, ο Μιχάλης έδινε χώρο και ευκαιρίες σε όλους βοηθώντας την ομάδα από άλλες θέσεις.
Μέσα σ’ αυτή τη μακρόχρονη πορεία του διακρίθηκε τόσο για το αναμφισβήτητο και πανθομολογούμενο ταλέντο του, κατατασσόμενος ανάμεσα στους καλύτερους τερματοφύλακες του Ρεθύμνου, όσο κυρίως και πρωτίστως για το ποδοσφαιρικό και αθλητικό του ήθος, γεγονός που τον έκανε αγαπητό και σεβαστό τόσο από τους συμπαίχτες του, αλλά και από όλους του ποδοσφαιριστές όλων των ομάδων του Νομού μας, τους ποδοσφαιρικούς παράγοντες και τους διαιτητές ποδοσφαίρου, όλα αυτά τα χρόνια.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια πορείας ο Μιχάλης μετρά μόνο φίλους σ’ όλες τις γωνιές του Νομού και απολαμβάνει τον σεβασμό και την αγάπη όλων. Η Άντυ, η Ευαγγελία και η Καδιανή θα πρέπει να αισθάνονται περήφανες, για την καταξίωση του συζύγου και πατέρα τους στο ποδοσφαιρικό στερέωμα του Νομού μας.
Εμείς ως Διοικητικό Συμβούλιο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Μιχάλη για τη μακρόχρονη, ουσιαστική και ανιδιοτελή προσφορά του προς τον Ψηλορείτη και το ποδόσφαιρο γενικότερα και να τον προβάλουμε ως παράδειγμα προς μίμηση προς όλους τους ποδοσφαιριστές μας, κυρίως όμως προς τους μικρούς και ντόπιους ποδοσφαιριστές της Ακαδημίας μας που προετοιμάζονται σιγά-σιγά, ν’ αναλάβουν ρόλους και να διαδεχτούν ποδοσφαιριστές όπως τον Μιχάλη Διαμαντάκη».
