Πριν, όμως, πάρουμε θάρρος και αρχίσουμε να ελπίζουμε, ο δρ Μπρένταν Φόλεϊ παρεμβαίνει: μπορεί και να πρόκειται απλώς για τα καρφιά του ρωμαϊκού πλοίου που ναυάγησε. Ή μήπως των πλοίων; Διότι η ομάδα, που έκανε τις καταδύσεις το περασμένο φθινόπωρο, δεν αποκλείει τα πλοία, τελικά, να ήταν δύο.
Η πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το πλοίο είχε πάνω από 50 μέτρα μήκος, δύο φορές όσο αναμενόταν. Ο δρ Φόλεϊ είπε σε διάλεξή του στο Σιάτλ των ΗΠΑ, την περασμένη Παρασκευή, πως δεν αποκλείεται τελικά να ήταν δύο πλοία. Όσο η πρύμνη παραμένει σε χαμηλότερα στρώματα, τα οποία μέχρι στιγμής οι δύτες δεν μπορούν να προσεγγίσουν, οι υποψίες των επιστημόνων δεν θα είναι δυνατόν να απαντηθούν.
Ο Μπρένταν Φόλεϊ ανήκει στο δυναμικό του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole της Μασαχουσέτης και συνεργάζεται με την ελληνική Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων. Το αρχαίο ρωμαϊκό ναυάγιο που ερευνούν, βυθίστηκε το 67 π.Χ. και ήταν γεμάτο με αγάλματα και τον φημισμένο αστρονομικό μηχανισμό. Η ανεύρεση τμημάτων άγκυρας μολύβδου τον περασμένο Οκτώβριο δίνει στους ειδικούς την ένδειξη ότι το πλοίο βυθίστηκε πιθανότατα απροσδόκητα, όταν οι άνεμοι κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας «το κατακρήμνισαν σε υποβρύχιο γκρεμό», όπως είπε ο αρχαιολόγος Θεοτόκης Θεοδούλου. Η πρύμνη είναι σε βαθύτερο σημείο, το οποίο, μάλιστα, προς το παρόν δεν είναι προσεγγίσιμο.
Ο δρ Φόλεϊ στη διάλεξή του σημείωσε ότι στον πυθμένα, μαζί με αμφορείς, όστρακα αγγείων και κεραμίδες, φαίνεται επίσης να υπάρχουν δεκάδες ασβεστοποιημένα αντικείμενα. Όλα μοιάζουν με συμπαγείς πέτρες φτιαγμένες από σκληρή άμμο.
Όμως, όπως τόνισε, σαν πέτρες έμοιαζε και ο μηχανισμός των Αντικυθήρων πριν από την ανάκτηση και την αποκατάσταση του. «Ίσως να είναι μόνο χάλκινα καρφιά, αλλά εμείς δεν θα ξέρουμε μέχρι που κάποιος να ρίξει μια ματιά σε αυτά», λέει ο Foley.
Τον περασμένο Νοέμβριο μια φειδωλή ανακοίνωση της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων δεν έλεγε τίποτα για τα όσα ανέπτυξε ο δρ Φόλεϊ. Αραγε γιατί;
(ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΟΣ)
