Από αυτή τη στήλη έχω υποστηρίξει θα έλεγα με πάθος τόσο την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο κι ένα σταθερό νόμισμα, καθώς πιστεύω ότι αποτελούν εγγύηση για μια προοδευτική κοινωνία.
Ταυτόχρονα έχω γράψει αρκετά για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, κυρίως στη δημόσια διοίκηση που απαιτούνται για να είμαστε στην ομάδα προηγμένων χωρών.
Όμως όπως κάθε άνθρωπος κάνει λάθη και εγώ έχω δικαίωμα να αναθεωρώ τις απόψεις μου.
Είχα μια αφελή πεποίθηση στηριγμένη στα παραμύθια περί μιας Ευρώπης με θεμέλιο τον άνθρωπο και τις αξίες που τον προάγουν κι είχα όνειρα για την ιδέα που ενώνει και ανυψώνει μέσα από τη συμβίωση με μια υπεροχή κοινή μοίρα.
Τελικά διαπιστώνω ότι η υποκρισία περισσεύει στους αξιωματούχους της μικρής πια κι ανίσχυρης Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει εκχωρήσει την εξουσία στην Γερμανία.
Μια χώρα που όσο κι αν θέλω να βγάλω από μέσα μου προκαταλήψεις δεν μπορώ κι ούτε φυσικά κι αυτή μπορεί όσο κι αν θέλει να κρυφτεί από το παρελθόν και το διαχρονικό οικουμενικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε.
Το νόμισμα του ευρώ εκτός ότι αποτελεί απλά ένα μέσο διευκόλυνσης, ώστε να μπορούν να ελέγχουν και να πλουτίζουν με σταθερό κι ασφαλή τρόπο είναι μια απαίτηση της Γερμανίας, την οποία έθεσε σαν όρο για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για αυτό και η έδρα της ευρωπαϊκής τράπεζας βρίσκεται στην Φραγκφούρτη κι εδώ θα πρέπει να τονιστεί ο νέος αυξημένος ρόλος της μετά από την πρόσφατη τραπεζική Ένωση, όπου πραγματοποιήθηκε επίσημα στις 04/11/2014 χωρίς μεγάλη δημοσιότητα για να μην προκληθούν αντιδράσεις.
Όμως είναι αναγκαίο να μαθευτεί ότι θεσμικά το γεγονός της τραπεζικής Ένωσης ισοδυναμεί με την υιοθέτηση και κυκλοφορία του ευρώ! Μέσα από αυτή τη διαδικασία στην ουσία μηδενίζεται παντελώς η ισχύς της εθνικής πολιτικής του κάθε κράτους, καθώς για οποιοδήποτε ένταλμα αποφασίζει πρώτα το Διοικητικό Συμβούλιο με την Εκτελεστική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Στο βωμό της σταθερότητας κι ασφάλειας ενός σταθερού νομίσματος θυσιάζεται μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων κι ίσως περισσότερες, ενώ οι περίφημες δεσμεύσεις μέτρων λιτότητας ισχύουν επιλεκτικά μόνο για τους αδύναμους.
Είναι εξοργιστικό ότι παρά το γεγονός ότι η Γαλλία και η Ιταλία παραβιάζουν το σύμφωνο σταθερότητας δεν υπάγονται κατ’ εξαίρεση στη διαδικασία εποπτείας όπως προβλέπεται αλλά δόθηκε διετή παράταση χωρίς απολύτως καμία δέσμευση.
Προφανώς το μέγεθος των δυο χωρών έχουν άλλο ειδικό βάρος κι οποιαδήποτε αναταραχή σε αυτές θα διαλύσει την Ευρωζώνη, έτσι την πληρώνουν οι αδύναμοι όπως η Ελλάδα.
Μια χώρα που σε αντίθεση με το κατάπτυστο κι απάνθρωπο παρελθόν της Γερμανίας αποτελούσε πάντοτε με τους αγώνες της ένα πεδίο αντιπαράθεσης του ελεύθερου κόσμου με ολοκληρωτικά και βάρβαρα καθεστώτα και σφράγισε την παγκόσμια ιστορία.
Βέβαια τα έχουμε κάνει λίγο θάλασσα στη σύγχρονη ιστορία μας, καθώς στοιχειώδεις υποδομές καταγραφής δεδομένων και μηχανογράφησης δεν έχουν γίνει, με αποτέλεσμα το μπάχαλο και την αυθαιρεσία. Αυτή η απουσία ενός κρατικού μηχανισμού είναι η αδυναμία μας και αυτοκτονία μας, γιατί τίποτα μα τίποτα απολύτως δεν μπορεί να αλλάξει αν δεν υπάρχει πλαίσιο αναφοράς όπως κτηματολόγιο και ένα επαρκή σύστημα ελέγχου.
Δυστυχώς το κατεστημένο που υπάρχει απλά είναι το καλύτερο όπλο σε όσους θέλουν να εκμεταλλευτούν την Ελλάδα, το οποίο σαφώς είναι στα χέρια των κακόβουλων δανειστών ενάντια στο μέλλον μας.
Αποτέλεσμα να μισούμε την ίδια την χώρα μας και ένα κράτος που πέφτει στις πλάτες των πολιτών, ώστε να είναι πλέον βαρύ το φορτίο και να μας πονάει, καθώς διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει πάτος αλλά μια κινούμενη άμμος που μας ρουφάει.
Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε ότι σταθερά και σταδιακά το δημόσιο χρέος μετατρέπεται σε ιδιωτικό, καθώς ήδη οι οφειλές προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία αποτελούν το 20% του συνολικού δημόσιου χρέους με αυξητική τροχιά σε αντίθεση με λίγα χρόνια πριν.
Το ζητούμενο είναι τι μπορεί να γίνει; Επιστροφή στο εθνικό νόμισμα προκαλεί τρόμο κι ακόμη και το ριζοσπαστικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ το αποκλείει.
Πλέον νομίζω είμαστε σε αδιέξοδο, καθώς η επιστροφή στη δραχμή θα σημαίνει ότι η αξία των υλικών κατασκευής θα είναι πιο μεγάλη από αυτό που θα αναγράφει, δηλαδή μία χαρτοπετσέτα ίσως έχει μεγαλύτερη αξία από το ελληνικό χαρτονόμισμα.
Άρα καταλήγουμε στη σφικτή αγκάλη του ευρώ που μας προστατεύει και παρέχει σταθερότητα κι ας υποφέρουμε, αφού δεν έχουμε το κοινωνική και πολιτική βάση να χτίσουμε μια αυτοδύναμη οικονομία.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τους εταίρους πιστωτές δεν τους νοιάζει τόσο πολύ να πάρουν τα χρήματά τους όσο κυρίως να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα κι ασφάλεια του ευρώ κι ότι δεν θα καταρρεύσει, ώστε να τους παρασύρει σε μία δίνη πληθωρισμού.
Ο τελευταίος λόγος αποτελεί για τους Γερμανούς μια κόκκινη γραμμή, καθώς το βίωσαν με τον χειρότερο τρόπο στη χώρα τους με τα δεινά του πολέμου που προκάλεσαν.
Δηλαδή είναι για αυτούς ότι είναι για εμάς οι προδοσίες και συνομωσίες που μας στιγμάτισαν στη νεώτερη ιστορία μας, για αυτό έχουν κι αυτή τη σιδερένια πειθαρχεία και γαϊδουρινή επιμονή στη σταθερότητα του ευρώ έναντι στην εξαθλίωση κρατών.
Εν τέλει το συμπέρασμά μου είναι ότι υπάρχει μια κατάφωρη αδικία σε βάρος της Ελλάδας και μια αδυναμία να σχεδιάσουμε μια ανοικοδόμηση της χώρας μας.
Όσο κι είναι άθλιο το ελληνικό δημόσιο, κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει δόλο απεναντίας είναι πολλές οι περιπτώσεις που οι υπάλληλοι πράττουν τα μέγιστα και δείχνουν ευαισθησία κι ανθρωπιά σε ένα απάνθρωπο κι ηλίθιο σύστημα που προκαλεί έκτροπες συμπεριφορές.
Μόνη ελπίδα πιστεύω μια ριζική αναθεώρηση συντάγματος με την καθιέρωση ενός συνταγματικού δικαστηρίου που θα ελέγχει την αυθαίρετη νομοθετική εξουσία (όπως νυχτερινές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και κυριακάτικες καταθέσεις νομοσχεδίων) και μια ανεξάρτητη αρχή έκδοσης ερμηνευτικών εγκυκλίων, ώστε να καθοδηγεί την εκτελεστική εξουσία.
Είναι απίστευτη η υπερπαραγωγή ερμηνευτικών διατάξεων με την αποδεδειγμένη εγκληματική ασχετοσύνη όπου αντικαθιστούν τη νομοθεσία και αναγάγουν τη δημόσια διοίκηση σε ένα τραγικό τρελοκομείο.
Με γέλιο και κλάμα αναστορούμαι τις επιστολές στους αρμοδίους σχετικά με προτάσεις για αναγκαιότητα της αναθεώρησης του συντάγματος που μάλιστα λαμβάνω και ενυπόγραφες αγαπητικές απαντήσεις, καθώς συνειδητοποιώ την παιδική μου αφέλεια και διαπιστώνω ότι απλά η χώρα μας έχει καταστραφεί.