Φωτογραφίες των τελευταίων 15 ετών από το Ρέθυμνο, αλλά και από διάφορα μέρη του κόσμου απόλαυσαν το απόγευμα της Τρίτης οι επισκέπτες της έκθεσης φωτογραφίας «Το τελευταίο βλέμμα» του Μανώλη Καραταράκη στον χώρο της ART Gallery Μορφές. Στο πλαίσιο του 7ου Φεστιβάλ Τέχνης Ν.Σ. 2024 και με την υποστήριξη του δήμου Ρεθύμνου, η έκθεση του κ. Καραταράκη παρουσιάζει φωτογραφίες οι οποίες δημιουργούν διαφορετικά συναισθήματα σε κάθε θεατή, επιτρέποντάς του να μένει ανεπηρέαστος από τίτλους και κειμενικές περιγραφές των εκθεμάτων.
Οι φωτογραφίες του κ. Καραταράκη αποτυπώνουν την ιδιαίτερη προσέγγιση του δημιουργού απέναντι στα αντικείμενα και τις εικόνες που προσεγγίζει μέσα από τον φακό. Η σύνδεση ανάμεσα στις φωτογραφίες είναι υπαρκτή, ωστόσο όχι πάντα διακριτή από τον θεατή. Ο φωτογράφος δεν ενδιαφέρεται να αναδείξει τις ιστορίες πίσω από τα εκθέματά του, αλλά να επιτρέψει στον παρατηρητή να χτίσει τις δικές του ιστορίες.
Ο Μανώλης Καραταράκης, φωτογράφος και δημιουργός της έκθεσης «Το τελευταίο βλέμμα» μιλώντας στα «Ρ.Ν.», αναλύει τον τρόπο που προσεγγίζει τις φωτογραφίες που τραβάει, επεξηγώντας τη στάση που θα ήθελε να έχουν οι θεατές του απέναντι στα έργα του, η οποία βασίζεται στην αμεροληψία και τη συναισθηματική ελευθερία. «Οι φωτογραφίες είναι συνολικής διάρκειας περίπου 15 ετών. Η έκθεση ονομάζεται το τελευταίο βλέμμα, όχι δηλαδή το δικό μου βλέμμα προς τα πράγματα, αλλά των πραγμάτων προς εμένα, το τελευταίο βλέμμα που ρίχνουν τα αντικείμενα προς εμένα, εξού και ο τίτλος. Η κάθε φωτογραφία δεν βρίσκεται απαραίτητα σε αλληλουχία με την επόμενη, υπάρχει μία ιστορία, αλλά δεν είναι αναγνώσιμη και ανιχνεύσιμη από τον κάθε θεατή. Προσπαθώ περισσότερο στην κάθε εικόνα να συνεγείρω κάποιες καταστάσεις, οι οποίες θα αποδώσουν στον κάθε θεατή ανάλογα με τον συναισθηματικό του κόσμο διαφορετικά πράγματα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω βάλει καθόλου τίτλους, για να μένει ο θεατής ανεπηρέαστος, ό,τι πει ο καθένας».
Από χώρες του εξωτερικού, μέχρι μικρά χωριά της Ελλάδας και το Ρέθυμνο, ο φωτογραφικός φακός του κ. Καραταράκη καταγράφει μέρη, εικόνες και σημεία από κάθε άκρη. «Βρίσκουμε φωτογραφίες στην έκθεση από την πόλη του Ρεθύμνου, αλλά και από οποιοδήποτε σημείο μπορείς να φανταστείς, από Αμερική μέχρι ένα χωριό της Ηπείρου» σημειώνει και προσθέτει: «Στη δική μου φωτογραφία εγώ προσωπικά δεν θεωρώ απαραίτητο το κείμενο. Υπάρχουν όμως γενικά φωτογραφίες που πρέπει να συνοδεύονται από κείμενο. Για παράδειγμα, οι φωτογραφίες τύπου ντοκιμαντέρ οφείλουν να περιγράφονται από λεζάντες, αναλύοντας ακόμα και την πρόθεση του φωτογράφου. Η εικαστική ή αφηρημένη φωτογραφία με πρόθεση του καλλιτέχνη είναι αρκετή από μόνη της αρκετές φορές, χωρίς να χρειάζεται η συνοδεία κειμένου».
