Έχουμε αποδεχτεί πλέον την ύπαρξη σε πρώτη φάση, αλλά και την κυριαρχία σε δεύτερη των «γραφικών» σε όλους τους χώρους της δημόσιας ζωής. Στον χώρο της Πολιτικής, της Εκκλησίας, της Τέχνης, των ΜΜΕ, η παρουσία της «γραφικότητας» επισκιάζει εκείνη της σοβαρότητας και τείνει να αποτελέσει πλέον τον «κανόνα» και όχι την εξαίρεση.
Οι «γραφικοί» κάθε είδους θα μπορούσαν να διακριθούν σε δυο κατηγορίες: οι «ακίνδυνοι»-γραφικοί και οι «επικίνδυνοι»-γραφικοί!
Οι πρώτοι περιφέρουν τη «γραφικότητά» τους εκθέτοντας την ευήθεια ως ιδιότυπο «προσόν» τους, εξασφαλίζοντας το χλευασμό και την ειρωνεία της κοινωνίας για τα αφελή καμώματά τους που με τρόπο αυτάρεσκο προβάλλουν. Ωστόσο, οι «ακίνδυνοι»-γραφικοί μπορεί να διαμορφώσουν κι ένα είδος υποκουλτούρας με επιπτώσεις ανάλογες.
Οι δεύτεροι, οι «επικίνδυνοι»-γραφικοί, κηρύττουν τις ιδιορρυθμίες τους με οξύτητα και δογματισμό εκμεταλλευόμενοι την παραζάλη της κοινής γνώμης και δεν είναι σπάνιο να βρουν οι εξαλλοσύνες τους ευήκοα ώτα σε μέρος της κοινωνίας. Ας μη διαφύγει της προσοχής ότι το βήμα είναι πάντα πρόσφορο για την έκφραση του «γραφικού»-επικίνδυνου.
Αυτού του είδους η «γραφικότητα» πρέπει να αξιολογείται ως προς την επικινδυνότητά της, διότι αν την παραβλέψουμε μπορεί να οδηγήσει σε ανάδυση «φαντασμάτων» και «σκελετών».
Ουαί κι αλίμονο αν υποτιμήσουμε τους «γραφικούς», έστω κι αν αρχικά δίνουν την εντύπωση των ανόητων ή παρορμητικών. Ένα ορισμένο -αρχικά- ακροατήριο θα βρουν και τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν πάρα πολύ. Τα «αβγά των φιδιών» επωάζονται πλέον ανεπαίσθητα και η «γραφικότητα» διευκολύνει την «επώαση».
Παρακολουθώντας πλέον τους διάφορους «γραφικούς» να ξεσαλώνουν και η αδολεσχία τους να παίρνει διαρροϊκή μορφή, ανησυχώ βαθύτατα, γιατί δε θέλει και πολύ να επισκευαστούν αραχνιασμένα χαρακώματα εθνικοφροσύνης και φανατισμού πάσης φύσεως.
Ας κρατήσουμε αποστάσεις ασφαλείας από γραφικότητες και γραφικούς πολιτικούς, ιεράρχες, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, «θεσμούς» πάσης φύσεως και ιδιότητας, αφού τα όρια του «γραφικού» και του «επικίνδυνου» είναι ενίοτε δυσδιάκριτα.
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
Istor.tzanakis@gmail.com
