Αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου βιβλίου του Βασίλη Ταβουλάρη, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978 και κατάγεται από την Αρεόπολη Μάνης και τον Κρασούνα Μυλοποτάμου, έχει δηλαδή γονίδια επαναστατικά αν κρίνουμε από την ιστορία αυτών των τόπων.
Ο Βασίλης που ζει στο Ρέθυμνο την επανάσταση του την κάνει με την πένα του γράφοντας ποιήματα που βγαίνουν από την ψυχή του και μπαίνουν στις ψυχές των αναγνωστών. Ασχολείται με τις ραδιοφωνικές παραγωγές και την διαφήμιση, ενώ έχει σαν χόμπι του την μουσική εκτός από την ποίηση. Πρόκειται για έναν ευαίσθητο νέο, ο οποίος έχει δεχτεί χτυπήματα της μοίρας κυρίως με τον χαμό της αγαπημένης του μητέρας, κατάφερε όμως να σταθεί στα πόδια του και σήμερα να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Το βιβλίο προλογίζει ο σπουδαίος στιχουργός, συγγραφέας και καθηγητής Θεολογίας κ. Θεόδωρος Ρηγινιώτης, ο οποίος αναφέρεται με θερμά λόγια στον συγγραφέα λέγοντας ότι «ένας αληθινός ποιητής είναι εκείνος που έχει βιώματα και τα μετατρέπει σε ποίηση διαθέτοντας βέβαια το ταλέντο».
Η ποίηση συνεχίζει είναι ένα ποτάμι που ποτίζει ένα κήπο με δέντρα και τα δέντρα αυτά είμαστε οι αναγνώστες που περιμένουμε να ποτιστούμε και να γίνουμε οπωροφόρα.
Ο Βασίλης Ταβουλάρης με εξέπληξε ευχάριστα όταν διαβάζοντας το βιβλίο του ένιωσα και εγώ να διψώ σαν ένα δέντρο μετά από ξηρασία και να απορροφώ τα ποιήματα του με μεγάλη ευχαρίστηση διότι περιέχουν μεγάλες αλήθειες μέσα από τους στίχους.
Ο τρόπος γραφής είναι εκπληκτικός και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη διότι έχει φαντασία, ευρηματικότητα και δημιουργεί εικόνες που τον ταξιδεύουν σε μέρη που δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα βρεθεί. Τα θέματα που πραγματεύεται είναι πολλά όπως υπαρξιακά, θεολογικά, ερωτικά, διδακτικά, φυσιολατρικά, χαρούμενα, λυπητερά και άλλα που απασχολούν τον άνθρωπο εδώ και αιώνες. Ο τρόπος όμως που τα συνθέτει στιχουργικά, οι λέξεις που χρησιμοποιεί, οι παρομοιώσεις και οι αλληγορίες είναι αυτό που κάνει την διαφορά από άλλα απλά και εύπεπτα στιχουργήματα.
Ένα μικρό δείγμα της γραφής του αγαπητού Βασίλη είναι το παρακάτω…
Καρδιά από πέτρα.
…και όμως η επιμονή μου σε καθημερινή βάση
να λαξεύω ως αρχαίος γλύπτης
την πέτρινη καρδιά σου, ίσως στο μέλλον την μεταμορφώσει
στην πρότερη μορφή της, αυτή που ήταν κάποτε,
αυτήν τη μορφή που εγώ είδα, μέσα στο αγγελικά όμορφο βλέμμα σου,
αυτό που με έκανε και χανόμουνα
μέσα στο άρωμα της θεϊκής ψυχής σου…
Το υπέροχο αυτό βιβλίο μπορεί κάποιος να το προμηθευτεί από τις εκδόσεις Λεξίτυπον στην οδό Εμμ. Μπενάκη 36 στην Αθήνα, αλλά μπορεί να το παραγγείλει μπαίνοντας στην σελίδα www.lexitipon.gr. Εύχομαι στον αγαπητό Βασίλη Ταβουλάρη η πρώτη του ποιητική συλλογή να ταξιδέψει με επιτυχία στο απέραντο πέλαγος της ποίησης και να χαρίσει στους αναγνώστες πνευματική ανάταση που τόσο ανάγκη έχουν αυτή την δύσκολη εποχή που ζούμε. Κλείνοντας του αφιερώνω μια μαντινάδα μου.
«Στην ποίηση σου ηύρηκα αληθινή ουσία
συναίσθημα, βιώματα, αλλά και φαντασία»
Καλοτάξιδο…
