Ένα αυγουστιάτικο βραδάκι η παρέα τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα που προβλέπονται, λόγω της πανδημίας, απολαμβάνει όσο της επιτρέπουν οι συνθήκες, το ποτό της και το δροσερό αεράκι που έρχεται, με εκείνη την υπέροχη γεύση αλμύρας, από τη θάλασσα, κάπου στον περιφερειακό.
Δυο κοπέλες φοιτήτριες πλησιάζουν φορώντας τη μάσκα κάτω από το στόμα. Μετά από μια τυπική καλησπέρα προσπαθούν να πουλήσουν εικόνες αγίων πλαστικοποιημένες. Η παρέα αντιδρά, όχι για τις εικόνες, αλλά για τις μάσκες που δεν τις φορούν σωστά, ενώ πλησιάζουν σκύβοντας σε απόσταση αναπνοής για να μιλήσουν. Η παρέα τους επισημαίνει την προσοχή λόγω κορωνοϊού και εκείνες απαντούν με απόλυτη φυσικότητα: μα δεν υπάρχει κορωνοϊός! Είστε γιατροί; Είστε ειδικοί; Έχετε αποδεικτικά στοιχεία ότι δεν υπάρχει; Τα κρούσματα σε όλο τον κόσμο, οι θάνατοι και οι κατεστραμμένες οικονομίες πολλών κρατών λόγω της πανδημίας είναι ψέματα; Φορέστε τη μάσκα και φύγετε, απάντησε η παρέα. Οι κοπέλες αποχώρησαν, οπωσδήποτε ευγενικά, αλλά αγνοώντας την προτροπή για τη μάσκα και κάπου εκεί θυμήθηκα τον κλασικό ελληνάρα, ο οποίος έχει άποψη επί παντός επιστητού, αλλά όταν τα χρειαστεί δεν φταίει ποτέ αυτός. Πάντα φταίνε οι άλλοι!
Στην περίπτωση του κορωνοϊού οι σκέψεις του ελληνάρα υποθέτω πως είναι κάπως έτσι: ποιος κορωνοϊός μωρέ και ποια καραντίνα; Εμείς και βγήκαμε και για καφέ πήγαμε και για φαγητό και στην παραλία, αλλά και στο κλαμπ. Άσε τους ηλίθιους να πιστεύουν ότι θέλουν και να κλείνονται στο σπίτι. Αφού έτσι κι αλλιώς κορωνοϊός δεν υπάρχει!
Δυο εβδομάδες μετά σε κάποιο νοσοκομείο… κύριε λυπούμαστε, αλλά δεν υπάρχει κρεβάτι στη ΜΕΘ για τον άρρωστο πατέρα σας! Τιιι; Μιλάτε σοβαρά; Θα σας καταγγείλω ρε! Θα κάνω καλοκαιρινό το νοσοκομείο! Τι μπου@@@@ο κράτος είναι αυτό ρε; Δεν ξέρετε που μπλέξατε! Ρε σεις ξέρετε ποιος είμαι εγώ;
Ξέρουμε κύριε, ξέρουμε! Είστε ο κλασικός ηλίθιος ή καλύτερα πανηλίθιος της κάθε ελληνικής γειτονιάς! Ο νοών νοείτω!
