Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΛΟΥΤΙΝΑΚΗ
Η απόφαση για τη δημιουργία του νέου ΒΟΑΚ όπως πληροφορούμαστε… είναι ήδη ειλημμένη.
Η τσιμεντοποίηση ενός τεράστιου τμήματος απ’ άκρη σ’ άκρη του βόρειου παραλιακού μετώπου της Κρήτης χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των κατοίκων, αποτελεί προδιαγεγραμμένο έγκλημα σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, του πολιτισμού, αλλά και της τοπικής οικονομίας.
Οι αρμόδιοι επικαλούνται τα τροχαία ατυχήματα-τα περισσότερα εκ των οποίων οφείλονται σε κακή οδηγική συμπεριφορά-ενώ θα μπορούσαν να παρέμβουν και να βελτιώσουν τα όντως επικίνδυνα σημεία του δρόμου, όπου αυτά υπάρχουν.
Ο λόγος, είναι γνωστός σε όλους… η εκμετάλλευση των Ευρωπαϊκών κονδυλίων, προκειμένου να καταλήξουν στις τεράστιες και άπατες τσέπες των μεγαλοεργολάβων, που έχουν ήδη πέσει σαν κοράκια… ν’ αρπάξουν τα κομμάτια που τους αντιστοιχούν.
Μας το είπε κατά κάποιο τρόπο ο κ. Πρωθυπουργός όταν μας επισκέφθηκε πρόσφατα, ότι… δεν θα μας εμποδίσουν κάποια «μικροσυμφέροντα» να προχωρήσουμε στη δημιουργία του νέου ΒΟΑΚ.
Τα «μικροσυμφέροντα» βέβαια τα εκπροσωπούμε εμείς οι μη υπολογίσιμοι μικροϊδιοκτήτες, που η χάραξη του νέου ΒΟΑΚ, αγνοώντας μας πλήρως, περνά σαν οδοστρωτήρας με τις έξι λωρίδες κυκλοφορίας του, μέσα και πάνω από τις αυλές των σπιτιών και των μικρών τουριστικών μονάδων της περιοχής Σταυρωμένου, χαράζοντας μαζί και τις ψυχές μας, ισοπεδώνοντας τους κόπους και τα όνειρα μιας ολόκληρης ζωής.
Εκτός όμως από τα «μικροσυμφέροντα» που όπως φαίνεται παρακάμπτονται με ευκολία, κανείς δεν υπολογίζει την τεράστια οικολογική καταστροφή που θα συντελεστεί σε μια κρίσιμη για το οικοσύστημα περίοδο, όπου το περιβάλλον σε όλο τον πλανήτη εκπέμπει SOS και η κλιματική αλλαγή είναι πλέον εντός των τειχών.
Δεν λαμβάνεται επίσης καθόλου υπόψη, ότι η νέα χάραξη περνά μέσα και πάνω από δύο ζώνες «Α» Αρχαιολογίας στην περιοχή Σταυρωμένου.
Εκεί αντί να διαπλατυνθεί η τεράστια ευθεία από τον κόμβο Αμαρίου μέχρι τη Σκαλέτα, με τις ήδη απαλλοτριωμένες πλαϊνές εκτάσεις, προβλέπεται μια τεράστια παράκαμψη που καταστρέφει και ισοπεδώνει, σπίτια, τουριστικές εγκαταστάσεις και κυρίως τους Αρχαιολογικούς θησαυρούς της περιοχής.
Ωστόσο η επικίνδυνη στροφή της Σκαλέτας παραμένει… απείραχτη.
Εμείς όμως μάθαμε από παιδιά, ότι πολιτισμός δεν είναι μόνο τα τσιμέντα και οι ασφαλτοστρώσεις, αλλά, η προστασία και διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, η διαφύλαξη και ανάδειξη του αρχαιολογικού πλούτου, ο σεβασμός στις αξίες και τα ιδανικά του λαού μας.
Επιλέξαμε να ζήσομε στο καθαρό φυσικό περιβάλλον ξυπνώντας κάθε πρωί με το υπέροχο κελάηδισμα των πουλιών, κι’ όχι με τους άγριους ήχους των εξατμίσεων.
Θεωρώ επίσης ότι έχομε και το δικαίωμα να πεθάνομε από φυσικό θάνατο κι’ όχι από καρκίνο, εισπνέοντας νυχθημερόν τα καυσαέρια των χιλιάδων αυτοκινήτων που θα κινούνται με ασύλληπτα μεγάλες ταχύτητες.
Γι’ αυτό ζητούμε πριν να είναι αργά την αμέριστη στήριξη των αρχών και των φορέων του τόπου μας, της Αντιπεριφερειάρχη κ. Μ. Λιονή, του Δημάρχου κ. Γ. Μαρινάκη και των βουλευτών του Νομού μας κ. Α. Ξανθού και κ. Γ. Κεφαλογιάννη του οποίου η πρόσφατη καρατόμηση δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός, την συγκεκριμένη μάλιστα στιγμή.
Αν εγκριθούν οι περιβαλλοντικοί όροι, θα είναι πλέον πολύ αργά για μας.
Τότε το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε, είναι να τραγουδήσομε όλοι μαζί το: «Η ζωή τραβά την… κατηφόρα» και…
«Καληνύχτα Κεμάλ… Αυτός ο κόσμος, δεν θ’ αλλάξει ποτέ».
