Από τον βουλευτή Λέσβου -ΠΑΣΟΚ, κ. Νίκο Σηφουνάκη, λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο ως απάντηση σε προεκλογικό άρθρο του δημοτικού συμβούλου Γιώργου Βλαστού με τίτλο: «Ένα χωριό, ένα οικόπεδο και ο Δήμος Ρεθύμνου».
Κύριε Διευθυντά,
Σε άρθρο με τίτλο «Ένα χωριό, ένα οικόπεδο και ο Δήμος Ρεθύμνου», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα σας «Ρεθεμνιώτικα Νέα» (ημ. 17/05/2014) και στον ιστότοπο, μια μέρα πριν τις δημοτικές εκλογές, ο κ. Γ. Βλαστός, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στις τελευταίες Αυτοδιοικητικές Εκλογές με τον συνδυασμό «Ρέθυμνο Αλληλεγγύη Ανατροπή» ανέσυρε και αναπαρήγαγε παλαιά σενάρια που αφορούν το έργο στον παραδοσιακό Οικισμό Πρασσές.
Αντιλαμβάνομαι τις «ανάγκες» της προεκλογικής περιόδου που εξυπηρέτησε και τώρα που τελείωσαν οι εκλογές θα ήθελα να παραθέσω τα εξής:
• Το χωριό Πρασσές καταγράφεται ιστορικά από τους Ενετούς Νοτάριους Calergi και Arcoleo ως ζωντανό χωρίο που στα τέλη του 16ου αιώνα αριθμούσε 280 κατοίκους. Είχε μεγάλη αίγλη, γεγονός που υποδηλώνεται σήμερα και από τα μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας εντυπωσιακά κτηριακά συγκροτήματα, κηρυγμένα από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιδιαιτέρας Αρχιτεκτονικής αξίας.
• Πριν από 20 περίπου χρόνια, το Κοινοτικό Συμβούλιο του χωριού σε συνεργασία με τον Εθνικοτοπικό Σύλλογο της Αθήνας, ζήτησε τόσο από εμένα όσο και από άλλους επιστήμονες που έλκουμε την καταγωγή από το χωριό να βοηθήσουμε προκειμένου να διασωθούν τα καταρρέοντα αξιόλογα κτίσματα, που κοσμούν το χωριό, και να εκπονηθεί μια μελέτη συνολικής ανάπλασης του οικισμού.
• Στην προτροπή αυτή συνέτρεξαν αρχιτέκτονες, μηχανικοί, ιστορικοί -όπως και άλλοι- αφιλοκερδώς. Εργασθήκαμε λοιπόν, μια ομάδα ανθρώπων που συμμετέχουν στην πολιτιστική μη κερδοσκοπική «Εταιρεία Αρχιπέλαγος», η οποία και ανέλαβε να εκπονήσει τη συνολική μελέτη ανάπλασης του οικισμού, καθώς και τις επιμέρους μελέτες αναστήλωσης των αξιόλογων κηρυγμένων και μη κτηρίων. Οι μελέτες εκπονήθηκαν και προσφέρθηκαν στον Δήμο Ρεθύμνου αφιλοκερδώς.
• Η αρχική -και βεβαίως και μοναδική- απόφαση χρηματοδότησης του έργου της συνολικής ανάπλασης του οικισμού και αναστήλωσης-αποκατάστασης των κηρυγμένων κτηρίων φέρει την υπογραφή του τότε Υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά. Κατά τη διάρκεια της Υπουργικής θητείας μου 2010-2012 καμία επιπρόσθετη χρηματοδότηση δεν πραγματοποιήθηκε και βεβαίως δεν υπάρχει η υπογραφή μου σε χρηματοδότηση.
• Η αναστήλωση και ανάπλαση των 13 ιδιωτικών ιδιοκτησιών έγινε με μελέτες που εκπόνησε επίσης η Πολιτιστική Εταιρεία Αρχιπέλαγος, το δε έργο της αναστήλωσης – αποκατάστασής τους έγινε με τη φροντίδα και την χρηματοδότηση από πόρους που η Εταιρεία συγκέντρωσε αποκλειστικά από ιδιωτικές χορηγίες, χωρίς να επιβαρύνει ούτε ένα ευρώ τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας, του Δήμου ή της Κεντρικής Διοίκησης.
Στα σχεδόν 19 χρόνια που εργαζόμαστε για την ολοκλήρωση της ανάπλασης-αποκατάστασης του οικισμού, έχει οριστικοποιηθεί περίπου το 60% του έργου, χωρίς να επιβαρυνθεί με ίδιους πόρους ο Δήμος.
Είναι προφανές, ότι τα όσα αναφέρονται στο άρθρο για δήθεν πελατειακή μεταχείριση του οικισμού από εμένα όσο ήμουνα Αν. Υπουργός ΠΕΚΑ, είναι αναληθή και εντάσσονται σε μία ξεπερασμένη, παλαιοκομματική προεκλογική πρακτική.
Σε κάθε περίπτωση, οριστική απάντηση για την ιστορία του έργου δίνει το ίδιο το έργο που έχει μέχρι σήμερα υλοποιηθεί χάρις στο μεράκι και τη διάθεση εθελοντικής προσφοράς. Στη διάθεση κάθε καλόβουλου αλλά και κακόβουλου, είναι το πλήρες τεύχος με το ιστορικό των έργων που απέστειλε προς τον Δήμαρχο Ρεθύμνου κ. Γ. Μαρινάκη, στις 22-8-2012, -και προφανώς είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου να το ζητήσει και να ενημερωθεί- ο πρόεδρος της Πολιτιστικής Εταιρείας Αρχιπέλαγος κ. Νίκος Κούνδουρος. Έργο που βεβαίως θα μπορεί ο κάθε πολίτης να διαπιστώσει και να θαυμάσει από κοντά όταν ολοκληρωθεί.
Τέλος, ως προς το «ένα οικόπεδο»:
Στις Πρασσές ευτύχησα να λάβω το απολυτήριο του δημοτικού σχολείου, που τότε λειτουργούσε ως μονοθέσιο. Το οικόπεδο στο οποίο αναφέρεται ο κ. δημοτικός σύμβουλος είναι το κτηριακό συγκρότημα της ύστερης Ενετικής περιόδου με κήπο, κηρυγμένο ως έργο ιδιαίτερης Αρχιτεκτονικής αξίας από το Υπουργείο Πολιτισμού, ιδιοκτησίας του αγωνιστή του ΕΑΜ ιατρού Μιχάλη Μαρούλη, τον οποίο εκτέλεσαν οι Γερμανοί με την κατηγορία του αρχηγού ομάδας του ΕΑΜ μετά από φρικτά βασανιστήρια μαζί με 14 ακόμα παλικάρια του χωριού, ύστερα από κατάδοση δοσίλογων. Στον κεντρικό δρόμο των Πρασσών ανεγέρθη, μετά τον πόλεμο, μνημείο με τα ονόματα των 15 φονευθέντων από τους Γερμανούς, με πρώτο αυτό του γιατρού (όπως φαίνεται και στην φωτογραφία που επισυνάπτεται). Αυτός ο σπάνιος ανθρωπιστής, το κτηριακό συγκρότημα με τον κήπο που το περιβάλλει το λειτούργησε ως αναρρωτήριο από το 1924 έως το 1941 για τους πάσχοντες από τη διαδεδομένη αρρώστια της εποχής «φθίση». Την κλινική του, επίσης στην πόλη του Ρεθύμνου (οδός Κουντουριώτη) τη δώρισε στο Δήμο Ρεθύμνου προκειμένου να γίνει γηροκομείο. Δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε η βούλησή του και εκεί στεγάσθηκε η Πυροσβεστική Υπηρεσία για δεκαετίες. Η απόδοση λοιπόν ενός χρέους με οδήγησε να ανταποκριθώ στο κάλεσμα των φορέων του χωριού και να στρατεύσω ανθρώπους όπως οι: Νίκος Κούνδουρος, Ζυλ Ντασέν, Νίκος Μάργαρης, Άγγελος Δεληβορριάς, Λευτέρης Παπαδόπουλος, και τ’ άλλα μέλη της Πολιτιστικής Εταιρείας να βοηθήσουν στην προσπάθεια μιας συνολικής αναστήλωσης – ανάπλασης του οικισμού, που θα μπορούσε να λειτουργήσει πιλοτικά ως παράδειγμα.
Το μόνο κηρυγμένο κτήριο, στο οποίο δεν έγινε καμία εργασία είναι το αναρρωτήριο του Μ. Μαρούλη, που άφησε σε μένα και τα τρία αδέρφια μου ο συναγωνιστής του στην κατοχή, ο πατέρας μας Οδυσσέας Σηφουνάκης, στον οποίο κληροδοτήθηκε (υπήρξαν δυο αδελφών παιδιά). Το μνημείο που κληροδότησε σε μένα και στ’ αδέρφια μου ο πατέρας μας, μετά από έγκριση του ΚΑΣ του Υπ. Πολιτισμού, και με δικούς μας πόρους, θα δρομολογήσουμε την πλήρη αποκατάστασή του, όπως ακριβώς ήταν στην πρότερη μορφή του της ύστερης Βενετικής περιόδου.
