Ο ειδικός φρουρός Στάθης Λαζαρίδης έφυγε από τη ζωή τη νύχτα της Κυριακής, νικημένος από μια σφαίρα Καλάσνικοφ, που τον είχε πλήξει στο κεφάλι. Οκτώ ολόκληρα χρόνια πάλευε με τον θάνατο, αρνιόταν να υποταχτεί στη μοίρα που τού καθόρισαν άλλοι. Λαβώθηκε στη διάρκεια μιας αστυνομικής επιχείρησης, πρωί Δευτέρας στις 5 Νοεμβρίου 2007, όταν οι ριπές των όπλων μιας ομάδας ατόμων που είχαν στήσει ενέδρα στους αστυνομικούς για να ματαιώσουν την είσοδο τους και την κατ’ οίκον έρευνα που επρόκειτο να ακολουθήσει στο χωριό τους στα Ζωνιανά, χτύπησαν σαν χαλάζι τα τζιπ στα οποία επέβαινε ο ίδιος, 48 ακόμα συνάδελφοι του και μια δικαστική λειτουργός.
Μια από τις σφαίρες τρύπησε το όχημα και καρφώθηκε στο κεφάλι του ειδικού φρουρού των ΤΑΕ Χανίων, 29 μόλις ετών τότε.
Ο Στάθης Λαζαρίδης δέχτηκε στο κορμί του τις συνέπειες της ανομίας που επικρατούσε στην περιοχή, της συγκάλυψης και της ανοχής μιας κοινωνίας ολόκληρης. Αλλά και τις συνέπειες της ανικανότητας και της προχειρότητας και της επικοινωνιακής πολιτικής της τότε ηγεσίας, τοπικής και κεντρικής, της ΕΛΑΣ.
Βαρύτατα τραυματισμένος, οκτώ ολόκληρα χρόνια ο Στάθης Λαζαρίδης προσπαθούσε να κρατηθεί στην ζωή. Έδινε μια παλικαρίσια μάχη στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο για να σηκωθεί ξανά, για να ανοίξει τα χέρια του και ν’ αγκαλιάσει την κόρη του, που την άφησε μόλις 2 μηνών εκείνο το μοιραίο πρωινό του Νοέμβρη του 2007.
Υπεβλήθη σε αλλεπάλληλες επεμβάσεις με τις επιπλοκές να διαδέχονται η μια την άλλη. Τις πρώτες μέρες στο ΠΑΓΝΗ κι ύστερα στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Εκεί, στο δωμάτιο 522 του 5ου ορόφου, που οι μέρες και οι νύχτες είχαν ατελείωτες ώρες, έδινε έναν μαρτυρικό αγώνα ζωής, έκανε μια αγωνιώδη προσπάθεια επιστροφής στη ζωή και τη δημιουργία. Ο Στάθης ακίνητος σ’ ένα κρεβάτι, βαριανασαίνοντας, ανοιγόκλεινε τα μάτια δίνοντας ελπίδα στην οικογένεια του πως θα τα καταφέρει.
Τους τελευταίους δυο μήνες άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Οι σοβαρές οργανικές επιπλοκές που εμφάνισε ήταν σημάδι δυσοίωνο. Τη νύχτα της Κυριακής, ο Στάθης έφυγε σε ηλικία 37 ετών.
Ο θάνατος του προκάλεσε πανελλήνια συγκίνηση. Και όχι μόνο στην οικογένεια της ΕΛΑΣ. Εκατοντάδες είναι τα συλλυπητήρια μηνύματα προς την οικογένεια του, απλών ανθρώπων από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Πάρα πολλοί είναι και οι Κρητικοί απ’ όλους τους νομούς του νησιού που με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένιωσαν την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη από τον Στάθη Λαζαρίδη για την άνανδρη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε στον Μυλοπόταμο από μια ομάδα μαυροπουκαμισάδων.
Η κηδεία του Στάθη Λαζαρίδη θα γίνει σήμερα το απόγευμα στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Στο χωριό Τσοτύλι Κοζάνης.
Η επιχείρηση που δεν έγινε ποτέ
Δευτέρα, ώρα 10.30 το πρωί, 5 Νοεμβρίου 2007: Χιλιάδες ριπών από Καλάσνικοφ κατοίκων, υποδέχτηκαν λίγο πριν την είσοδο τους στο χωριό Ζωνιανά, τη μεγάλη ομάδα αστυνομικών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ρεθύμνου, συνεπικουρούμενης από άνδρες του ΤΑΕ Ρεθύμνου και των όμορων ΤΑΕ Χανίων και Ηρακλείου, που συνοδεία δικαστικού επρόκειτο να πραγματοποιήσουν έρευνα σε σπίτι κατοίκου, ο οποίος είχε συλληφθεί δυο μέρες νωρίτερα στο Ηράκλειο για εμπορία ναρκωτικών. Ακροβολισμένοι σε αθέατα σημεία, πάνω από είκοσι άτομα έβαλλαν με τα πυροβόλα όπλα τους εναντίον της αστυνομικής δύναμης που με δώδεκα τζιπ κατευθυνόταν στα Ζωνιανά. Οι σφαίρες γάζωναν τα αυτοκίνητα των αστυνομικών σε καίρια σημεία. Οι βολίδες καρφωνόταν πάνω στα τζιπ και διαπερνούσαν στο εσωτερικό τους. Η ανθρωποκτόνος πρόθεση των δραστών ήταν ολοφάνερη και τα κατάφεραν, αφού μια σφαίρα καρφώθηκε στο κεφάλι του 29χρονου αστυνομικού του ΤΑΕ Χανίων Στάθη Λαζαρίδη, μια στον ώμο του 25χρονου αστυνομικού του ΤΑΕ Ρεθύμνου Θεόδωρου Γώγου, ενώ τα θραύσματα από τα τζάμια του τζιπ που κομματιάστηκαν από μια άλλη βολίδα, τραυμάτισαν στα μάτια και στο πρόσωπο τον 32χρονο αστυνομικό του ΤΑΕ Ρεθύμνου, που επέβαινε στο αστυνομικό όχημα, Χρήστο Τσαναχτσίδη. Μπροστά σε αυτή τη δραματική κατάσταση, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης έδωσε εντολή στους άνδρες του να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής. Έτσι, το «άβατο» στην περιοχή επιβεβαιώθηκε, αυτή τη φορά με τον πλέον τραγικό τρόπο και δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την κορύφωση των ίδιων γεγονότων που επί χρόνια διαδραματίζονται στον τόπο αυτό.
Στους κύκλους της Αστυνομίας Ρεθύμνου είχε προκαλέσει πολλά ερωτηματικά ο σχεδιασμός και η απόφαση για τη συγκεκριμένη επιχείρηση, τον συγκεκριμένο χρόνο. Διατυπώθηκαν απορίες τόσο για την ώρα, όσο και για την αρτιότητα του και τα μέτρα διασφάλισης της ζωής των αστυνομικών που μετείχαν στην επιχείρηση. Η κάλυψη των αστυνομικών δυνάμεων ήταν επιβεβλημένη αλλά ανύπαρκτη. Δεν υπήρχαν ακροβολισμένοι αστυνομικοί πουθενά, δεν υπήρχε κάλυψη από αέρος. Αντίθετα, οι δράστες, ακροβολισμένοι σε ύψωμα είχαν «πιάτο» μπροστά τους τα θύματα, όπως ανηφόριζαν από το Πέραμα προς τα Ζωνιανά. Εύκολοι στόχοι…
Το γεγονός ότι ένα ολόκληρο χωριό γνώριζε την ημέρα και ώρα της αστυνομικής επιχείρησης ήταν κοινό μυστικό. Διαδεδομένη πληροφορία από το απόγευμα της Κυριακής….. Αλλά κανείς δεν τιμωρήθηκε γι’ αυτό.
Κανείς δεν τιμωρήθηκε για την «επιχείρηση φιάσκο»
Τον Φεβρουάριο του 2013 κάθισαν στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρεθύμνου με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, καθώς, σύμφωνα με το κατηγορητήριο σχεδίασαν πλημμελώς την επιχείρηση, με λάθη, παραλείψεις και χωρίς να λάβουν όλα τα μέτρα προστασίας των αστυνομικών που συμμετείχαν, τρεις αξιωματικοί της ΕΛΑΣ. Ο ένας εκ των κατηγορουμένων ήταν ο τότε γενικός αστυνομικός διευθυντής Περιφέρειας Κρήτης, ταξίαρχος Αντώνης Βιτωράκης που είχε δώσει την εντολή και είχε επιμεληθεί τον σχεδιασμό της επιχείρησης.
Και οι τρείς αθωώθηκαν. Η αδυναμία μεταβολής του αδικήματος, από παράβαση καθήκοντος -που δεν προέκυψε- σε έκθεση κινδύνου -που σύμφωνα με τον εισαγγελέα της έδρας προέκυψε- έκρινε την αθωότητα των κατηγορουμένων.
Σύμφωνα με το τότε ρεπορτάζ των «Ρ.Ν.» ο πρόεδρος του Δικαστηρίου, Θεοφάνης Ντάκουλας, μετά από δυο δικασίμους, ανακοίνωσε την απόφαση σημειώνοντας ότι οι κατηγορούμενοι απαλλάσσονται, καθώς δεν προέκυψε από τη διαδικασία το αδίκημα για το οποίο κατηγορούντο. Συντάχθηκε όμως με την κρίση του εισαγγελέα, ο οποίος πρότεινε επίσης την απαλλαγή των τριών τέως αξιωματικών λέγοντας ότι το αδίκημα που προέκυψε είναι αυτό της έκθεσης σε κίνδυνο θανάτωσης 49 ατόμων, επεσήμανε ωστόσο ότι σύμφωνα με τον νόμο δεν μπορεί να γίνει μεταβολή της κατηγορίας.
Είναι χαρακτηριστικά όσα ανέφερε στην αγόρευση του για την υπόθεση ο εισαγγελέας της έδρας τότε, Ιωακείμ Κασσωτάκης και ειδικά για τον πρώην γενικό αστυνομικό διευθυντή Περιφέρειας Κρήτης, Αντώνη Βιτωράκη.
Ο κ. Ιωακείμ Κασσωτάκης ήταν καταιγιστικός και «καταδικαστικός». Όπως ανέφερε, μπορεί να μην προέκυψε το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος αλλά η ακροαματική διαδικασία ανέδειξε το αδίκημα της «έκθεσης σε κίνδυνο θανάτωσης 49 ατόμων». Για τον τέως στρατηγό της ΕΛΑΣ, ανέφερε ότι ήταν εκείνος που είχε τις μεγαλύτερες ευθύνες για τον κακό σχεδιασμό της επιχείρησης, μια επιχείρηση επιπόλαια όπως τη χαρακτήρισε, δεν μερίμνησε για την επίβλεψη της επιχείρησης και η μόνη σπουδή του ήταν να πραγματοποιηθεί.
Κι αν δεν πρότεινε την ενοχή του, αυτό οφείλεται σε νομικό ζήτημα, καθώς ο νόμος δεν επιτρέπει την μεταβολή μιας κατηγορίας υπηρεσιακής (όπως η παράβαση καθήκοντος) σε κατηγορία ποινική (όπως η έκθεση σε κίνδυνο ή ενδεχομένως ακόμα και σε σωματικές βλάβες δια παραλείψεως).
«Η επιχείρηση δεν οργανώθηκε σωστά.
Η ώρα υλοποίησής της δεν ήταν σωστή, η 10η πρωινή δεν δικαιολογείται με τίποτα.
Δεν υπήρχαν δυνάμεις κατόπτευσης του χώρου, όπως θα έπρεπε.
Δεν ήταν μια απλή κατ’ οίκον επιχείρηση, όπως θέλησαν να την παρουσιάσουν οι κατηγορούμενοι.
Οι συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί δεν επέτρεπαν για πολλές δεκαετίες να γίνει στα Ζωνιανά επιχείρηση.
Γι’ αυτό τον λόγο δεν μπορούσε να γίνει έτσι πρόχειρα η επιχείρηση σ’ αυτήν την περιοχή.
Ειπώθηκε ότι δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει τι θα συνέβαινε. Πως δεν μπορούσε; Ποια διαφορά αντιμετώπισης μπορεί να υπήρχε απ’ αυτήν που επικρατούσε κάθε φορά όταν οι κάτοικοι των Ζωνιανών έβλεπαν αστυνομικούς και τους επιτίθεντο με ξύλα, πέτρες και καδρόνια;
Ήταν μια επιπόλαια οργανωμένη επιχείρηση.
Ο πρώτος κατηγορούμενος (Α. Βιτωράκης) έχει ευθύνες επειδή δεν επέβλεψε την επιχείρηση. Επειδή δεν επέδειξε τη δέουσα προσοχή ως όφειλε. Πολύ περισσότερο αφού είχε γίνει δέκτης των παραπόνων και των αντιδράσεων που εκφράστηκαν από αστυνομικούς-αξιωματικούς κατά τη σύσκεψη την προηγούμενη μέρα. Όφειλε να επιβλέψει ο ίδιος την επιχείρηση. Αντί να πράξει αυτό, εδώ μέσα αποδείχτηκε ότι πήγε μόνος του στην περιοχή να βρει το σπίτι του δράστη που είχε συλληφθεί.
Γιατί ερευνούμε σήμερα αυτή την υπόθεση παρά το γεγονός ότι και στο παρελθόν υπήρξαν επιθέσεις κατά αστυνομικών με ξύλα, πέτρες, πυροβολισμούς κι επίσης είχαν τραυματιστεί αστυνομικοί; Μα διότι είχαμε βαρύτατο τραυματισμό αστυνομικού σε αυτήν την περίπτωση. Και βέβαια δεν είναι το ίδιο να τρως μια πέτρα στο κεφάλι με το να τρως μια σφαίρα στο κεφάλι.
….Το αδίκημα έπρεπε να είναι έκθεση. Εξέθεσαν σε κίνδυνο 49 άτομα. Όπως οργανώθηκε η επιχείρηση, εκτέθηκαν σε κίνδυνο θανάτωσης 49 συνολικά άτομα.
Κι εδώ γεννάται το ερώτημα: Μπορεί να μεταβληθεί η κατηγορία από παράβαση καθήκοντος σε έκθεση κινδύνου; Όχι δεν μπορεί να γίνει μεταβολή κατηγορίας.
Το αδίκημα θα μπορούσε να είναι επίσης δια παραλείψεως σωματικές βλάβες. Και πάλι όμως δεν μπορεί να γίνει μεταβολή κατηγορίας.
Για τον λόγο ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί η παράβαση καθήκοντος ….».
Ο δολοφόνος του Στάθη δεν προέκυψε ποτέ
Ένα χρόνο διήρκησε η δίκη των 45 συνολικά κατηγορουμένων κατοίκων Ζωνιανών, οι οποίοι συνελήφθησαν μετά την ένοπλη ενέδρα κατά των αστυνομικών, όταν αφυπνίστηκε η φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛΑΣ μετά τον βαρύτατο τραυματισμό του Στάθη και τον κίνδυνο ζωής που αντιμετώπισαν οι υπόλοιποι συνάδελφοι του και έγινε μια δεύτερη συντονισμένη πια επιχείρηση εισόδου στα Ζωνιανά με κάθε μέσον που μπορεί να φανταστεί κανείς.
Εναντίον των 45 ασκήθηκε ποινική δίωξη για κατά περίπτωση αδικήματα, κακουργήματα τα περισσότερα: ληστείες, χασισοκαλλιέργειες, διακίνηση και πώληση ναρκωτικών ουσιών, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κ.λπ. Εναντίον 7 από τους 45 ασκήθηκε δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας, που αφορούσε την επίθεση εναντίον των αστυνομικών στις 5 Νοεμβρίου 2007 και εναντίον ενός είχε ασκηθεί δίωξη για ηθική αυτουργία στην τέλεση της πράξης της απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Η δίκη ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2009 και ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2010 στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά. Ύστερα από 92 συνεδριάσεις, για την ένοπλη επίθεση κατά των αστυνομικών κρίθηκαν ένοχα για απλή συνέργεια εκ προθέσεως σε απόπειρες ανθρωποκτονίας δύο άτομα. Ο ένας για 11 απόπειρες και ο δεύτερος για 5 απόπειρες.
Ο πρώτος δικάστηκε σε πρώτο βαθμό σε 126 έτη κάθειρξη (25 εκτιτέα) και χρηματική ποινή 110.000 ευρώ και ο δεύτερος σε κάθειρξη 21 ετών και 6 μηνών.
Οι συνάδελφοι του Στάθη τον αποχαιρετούν
Σε ανακοίνωση της η Ένωση Ειδικών Φρουρών Κρήτης αναφέρει:
«Με θλίψη και μεγάλο πόνο αποχαιρετάμε τον συνάδελφο μας Στάθη Λαζαρίδη που έπειτα από οκτώ χρόνια συνεχούς μάχης, κατέληξε αργά χθες το βράδυ 06/09/2015. Υπήρξε, πραγματικά, η μεγαλύτερη μάχη που έχει δώσει ποτέ αστυνομικός και ως ήρωας ο αδελφός μας ο Στάθης, δεν έκανε λεπτό πίσω, παλεύοντας μέχρι την τελευταία στιγμή. Το πένθος στην οικογένεια της Ελληνικής Αστυνομίας είναι βαθύ καθώς τα αίτια και οι συνθήκες αυτού του τραγικού συμβάντος δεν αποκαλύφθηκαν επαρκώς ποτέ, ενώ οι συνθήκες που επικρατούν στην Κρήτη αλλά και την υπόλοιπη χώρα μας μόνο βελτίωση δεν βλέπουν, καθιστώντας τον άδικο και αναιτιολόγητο χαμό του συνάδελφου μας ένα μικρό κομμάτι σε ένα τεράστιο πάζλ.
Το Σωματείο Ειδικών Φρουρών Κρήτης εκφράζει τα βαθύτερα συλλυπητήρια του στην οικογένεια και τους γονείς του Στάθη, γνωρίζοντας ότι μια θέση στον παράδεισο έχει πλέον καλυφθεί από έναν σύγχρονο Ήρωα».
Σε συλλυπητήρια επιστολή τους οι 4 συνδικαλιστικές Ενώσεις Αστυνομικών Περιφέρειας Κρήτης, αναφέρουν:
«Τα διοικητικά συμβούλια και τα μέλη των Ενώσεων Αστυνομικών Υπαλλήλων Κρήτης (Ηρακλείου- Χανίων- Ρεθύμνου- Λασιθίου), θρηνούν το χαμό του αγαπητού συναδέλφου μας Ειδικού Φρουρού Ευστάθιου Λαζαρίδη.
Την 05η Νοεμβρίου 2007 ο Στάθης συμμετείχε σε συντονισμένη αστυνομική επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. στον ορεινό Μυλοπόταμο και δέχθηκε άνανδρη επίθεση με πολεμικό τυφέκιο (KALASHNIKOV), με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του. Από την ημέρα εκείνη, έδινε καθημερινά τη δική του μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, που δυστυχώς χθες την έχασε.
Όλη η αστυνομική οικογένεια εκφράζει από τα βάθη της καρδιά της τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Αποφασίστηκε να παρευρεθεί αντιπροσωπεία στην εξόδιος ακολουθία και αντί στεφάνου, κάθε Ένωση να διαθέσει το χρηματικό ποσό των εκατό (100) ευρώ, στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κοζάνης, στην μνήμη του αδικοχαμένου συναδέλφου μας.
Αιωνία η μνήμη του».
Σε ανακοίνωση της η Ένωση Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας Περιφέρειας Κρήτης (Π.ΕΝ.Α.Α) αναφέρει:
« Η Παγκρήτια Ένωση Αξιωματικών Αστυνομίας θρηνεί το χαμό του αγαπητού συναδέλφου μας Ευστάθιου Λαζαρίδη.
Του ΉΡΩΑ Στάθη που τα τελευταία οκτώ χρόνια έδινε καθημερινά τη δική του μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.
Η 5η Νοεμβρίου 2007, ημέρα που δέχθηκε ο Στάθης την άνανδρη επίθεση στον ορεινό Μυλοπόταμο, έχει γραφτεί με μελανά γράμματα στην ιστορία της Κρήτης.
Εκφράζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια Λαζαρίδη και ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Φίλε και συν – αδελφέ Στάθη καλό σου ταξίδι!».
«Ο Στάθης αποτελεί θύμα του αγώνα κατά της εγκληματικότητας»
Ο περιφερειακός σύμβουλος και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ζωνιανών, Γιάννης Παρασύρης, σε γραπτή δήλωση του, αναφέρει τα παρακάτω:
«Για τον άδικο χαμό του συνανθρώπου μας Στάθη Λαζαρίδη, του ειδικού φρουρού που τραυματίστηκε άνανδρα εν ώρα υπηρεσίας θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου θλίψη και τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους του.
Θα ήθελα επίσης να εκφράσω και την απόγνωση μου για όλα αυτά τα περιστατικά εγκληματικότητας που απασχολούν τον τόπο μας.
Δυστυχώς μετά από αυτή την πολύχρονη μάχη ο Στάθης Λαζαρίδης δεν κατάφερε να επανέλθει στη φυσιολογική ζωή που είχε πριν το μοιραίο, απάνθρωπο, εγκληματικό γεγονός που διαδραματίστηκε το 2007.
Δυστυχώς δεν κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το Γολγοθά που τον καταδίκασαν να ανηφορίσει και υπέκυψε στα τραύματα του, σπέρνοντας μια βαθιά θλίψη σε όλους μας.
Ο Στάθης Λαζαρίδης αποτελεί άλλο ένα θύμα στον αγώνα ενάντια της εμπορίας ναρκωτικών και της εγκληματικότητας, που είτε το θέλουμε είτε όχι τα φαινόμενα αυτά απασχόλησαν, απασχολούν και θα απασχολούν τον τόπο μας αν όλοι εμείς, οι κάτοικοι αυτού του τόπου, οι φορείς και οι αρχές, μένουμε άπραγοι και μοιραίοι.
Ένα είναι σίγουρο, ο αγώνας για την εξάλειψη τέτοιου είδους καταδικαστέων και απαράδεκτων γεγονότων δεν είναι εύκολη υπόθεση, έχει πάρα πολλές δυσκολίες, απαιτεί θέληση, συνεχείς και πολύ-επίπεδες δράσεις και παρεμβάσεις καθώς επίσης και την συμμετοχή όλων μας από όποιο πόστο και αν υπηρετούμε αυτό τον τόπο.
Τέτοιου είδους γεγονότα δεν συνάδουν με την ιστορία και τον πολιτισμό μας και ελπίζω ο Στάθης Λαζαρίδης να είναι το τελευταίο θύμα στον αγώνα που δίνει αυτή η κοινωνία και κάθε ευσυνείδητος πολίτης αυτού του τόπου για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας.
Καλό σου ταξίδι Στάθη κι ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει».
