Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν την τρέχουσα περίοδο οι Δημοτικές Αρχές, οι οποίες καλούνται να συνεχίσουν να υπηρετούν τους κατά τόπους Δήμους, αλλά με ελάχιστες αρμοδιότητες.
Ο νόμος απαγορεύει στις απερχόμενες Αρχές να πάρουν αποφάσεις ή να ενεργήσουν για οποιοδήποτε ζήτημα, πέρα από εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις αντιμετώπισης εκτάκτων θεμάτων και συνέχισης των συγχρηματοδοτούμενων έργων, όπως του ΕΣΠΑ.
Αυτό έχει αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος του δημοτικού έργου να μην μπορεί να προχωρήσει ακόμα και για απλά καθημερινά ζητήματα, γεγονός, που δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το ποιος τελικά είναι ο λόγος, που ο νομοθέτης θέτει ουσιαστικά σε «αχρηστία» εκλεγμένες Δημοτικές Αρχές με συγκεκριμένη χρονική θητεία, ήδη ένα μήνα πριν τις εκλογικές διαδικασίες και άλλους τέσσερις μετά.
Οι πέντε μήνες «ημιαργίας» των Δημοτικών Αρχών αποτελεί ουσιαστική «αγκύλωση» και «παθογένεια» του νόμου «Καλλικράτης», που προκαλεί αντιδράσεις.
Το θέμα τίθεται πλέον επιτακτικά από απερχόμενους δημάρχους σε όλη τη χώρα και κυρίως από αυτούς, οι οποίοι έχουν επανεκλεγεί, καθώς χάνεται σχεδόν μισός χρόνος δουλειάς χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο.
Αντίστοιχα όμως και οι μη επανεκλεγέντες δήμαρχοι, κάθονται με «δεμένα χέρια» ως απλοί διαχειριστές, περιμένοντας την 1η Σεπτεμβρίου για να «παραδώσουν» στον διάδοχό τους.
Απάντηση στο ερώτημα, γιατί η χρονική απόσταση μεταξύ των εκλογών και της ανάληψης καθηκόντων επιμηκύνθηκε τόσο πολύ, δεν υπάρχει.
Με τον παλαιότερο νόμο, οι εκλογές γίνονταν Οκτώβριο ή Νοέμβριο και οι νεοεκλεγείσες Αρχές αναλάμβαναν δύο μήνες μετά, την 1η Ιανουαρίου, χρονικό διάστημα που επαρκούσε για τα τυπικά ζητήματα ανακήρυξης των εκλογικών αποτελεσμάτων, ορκωμοσίας των νέων μελών των δημοτικών συμβουλίων και των λοιπών δημοτικών οργάνων, καθώς επίσης ολοκλήρωσης και κλεισίματος των τυπικών ζητημάτων των απερχόμενων δημάρχων.
Οι τέσσερις μήνες είναι «χαμένος χρόνος», υποστηρίζουν παράγοντες της αυτοδιοίκησης και ήδη τα συλλογικά όργανα των Ο.Τ.Α. συντάσσουν παρατηρήσεις και προτάσεις προς το υπουργείο Εσωτερικών για τροποποίηση του νόμου.
Εκείνο που τίθεται ως ζήτημα, είναι, είτε να συνεχίζεται το δημοτικό έργο κανονικά έως την καθορισμένη ημερομηνία λήξης της θητείας, είτε να μειωθεί ο χρόνος μεταξύ αρχαιρεσιών και ανάληψης καθήκοντος από τις νέες Αρχές.
Το ζήτημα είναι να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση, καθώς ουσιαστικά πέντε ολόκληροι μήνες, είναι χρόνος που σπαταλιέται, δεν είναι παραγωγικός για την κάθε περιοχή και κοινωνία, μάλλον δε, μετατρέπεται σε περίοδο συσσώρευσης προβλημάτων και διόγκωσης απαιτούμενης γραφειοκρατικής δουλειάς για αιρετούς και υπηρεσίες των Οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
