Παιδεία ώρα μηδέν

Αμέσως μετά τις περσινές εκλογές έγραφα σ’ ένα άρθρο μου στα «Ρεθεμνιώτικα Νέα» αισιόδοξα, αλλά συγκρατημένα, για την ελπίδα που ήρθε… επισημαίνοντας πράγματα που έτσι κι αλλιώς έπρεπε να γίνουν, για να θεωρηθεί επιτυχημένη η κυβέρνηση, λέγοντας ότι: «Η νέα πολιτική παράταξη που επιλέχτηκε από τους Έλληνες πολίτες να κυβερνήσει, θα κριθεί πολύ σύντομα από τις πρώτες κιόλας κινήσεις που θα κάνει. Το ότι δεν έχει κυβερνήσει ποτέ, δεν θα είναι δικαιολογία για αποτυχία. Τα τυχόν λάθη και παραλήψεις, είναι νομοτελειακά, έτσι κι αλλιώς θα γίνουν και είναι αυτονόητα. Σημασία όμως έχει η ουσία και το αποτέλεσμα. Τα οικονομικά του κράτους και οι δανειακές υποχρεώσεις είναι φυσικά στην πρώτη γραμμή των προβλημάτων, που πρέπει να δοθεί εφικτή και δίκαιη λύση με τους Ευρωπαίους εταίρους.

 

 

 

 

Έχει περάσει ενάμιση χρόνος από τότε και δυστυχώς τα πράγματα δείχνουν πως αντί να ριζώσει η ελπίδα και η αισιοδοξία, έχουν ριζώσει η φτώχεια, η ανέχεια, η ανεργία, και η αβεβαιότητα για το αύριο. Πάει και η ελπίδα, πάει και τ’ όνειρο, πάνε όλα! Η σημερινή κυβέρνηση, η υποτιθέμενη αριστερά που αγωνίζονταν περίπου 100 χρόνια να ανέβει στην εξουσία, για να αποδώσει δικαιοσύνη στο λαό, να φτιάξει τους χώρους της υγείας και της παιδείας, να εξαφανίσει τη φτώχεια και την ανεργία, το μόνο που κατάφερε ήταν αυτό που δεν κατάφεραν ούτε οι σκληροπυρηνικοί αντίπαλοί της τα προηγούμενα 100 χρόνια. Την πλήρη απομυθοποίησή της! Μόνη της, χωρίς τη βοήθεια κανενός! Και μάλιστα σε εκπληκτικά μικρό χρονικό διάστημα! Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά όλο και περισσότερο φαίνεται τελικά, ότι η πείνα για εξουσία ήταν τέτοια, που ούτε καν τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν. Κάθε μέρα σχεδόν και ένα καινούριο σκάνδαλο, απ’ αυτούς της ελπίδας… που για χρόνια κατηγορούσαν τους υπόλοιπους για τα ίδια ακριβώς σκάνδαλα! Δεν θα αναφερθώ σε σκισίματα μνημονίων κ.τ.λ. Που όχι μόνο δεν έγιναν, αλλά βύθισαν τη χώρα ακόμη περισσότερο στην ύφεση, την αδιαφάνεια, την αβεβαιότητα, την ανεργία και τη φτώχεια, γιατί λίγο πολύ είναι γνωστά σε όλους.

 

Τελευταίο ανδραγάθημα της αλόγιστης πολιτικής είναι το ισοπέδωμα των πάντων στην παιδεία. Στον χώρο που προετοιμάζει τους αυριανούς πολίτες που θα αναλάβουν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους, για να την οδηγήσουν στο μέλλον έτσι; Μην το ξεχνάμε αυτό. Μετά τον συνωστισμό στη Σμύρνη! Τη γενοκτονία των Ποντίων (αναγνωρισμένη διεθνώς) που κατά την άποψη του Φίλη δεν έγινε ποτέ! Την αριστεία που κατά τον Μπαλτά θα πρέπει να καταργηθεί! Έρχεται σαν σίφουνας η νέα πρόταση για τα εκπαιδευτικά προγράμματα, που οι πρώτες εκτιμήσεις λένε πως αν εφαρμοστούν, δεν θα μείνει τίποτε πλέον απολύτως όρθιο στην παιδεία και στη χώρα. Οι προηγούμενοι δυσκολεύτηκαν περίπου 41 χρόνια να γκρεμίσουν ό,τι έχτισαν με πολύ μόχθο και κόπο οι προηγούμενες γενιές. Οι σημερινοί, χωρίς μεγάλη προσπάθεια, φαίνεται ότι θα ισοπεδώσουν τα πάντα σε χρόνο ρεκόρ που δεν θα έχει προηγούμενο!

 

Τα 19 σημεία για την παιδεία είναι πάρα πολλά για να αναφερθούν στην εφημερίδα. Θα γράψω όμως τα βασικά που είναι η εισαγωγή στα πανεπιστήμια με λίστα και κατάργηση της βαθμολόγησης στα γυμνάσια. Επίσης, προτείνεται αντικατάσταση κεφαλαίων της Ιστορίας με μαθήματα που αγγίζουν περισσότερο την επικαιρότητα, στο πλαίσιο της «άρσης της λογικής της επανάληψης σε κύκλους των σχολικών αντικειμένων (π.χ. στο μάθημα της Ιστορίας) με έμφαση στο χρονικό και τοπικό παρόν και εξασφάλιση της εσωτερικής συνοχής της ύλης που διδάσκεται σε διαφορετικά αντικείμενα (π.χ. Λογοτεχνία – Ιστορία – Γεωγραφία)», προτείνεται η κατάργηση του μήνα εξετάσεων στα σχολεία και η θέσπιση της περιγραφικής αξιολόγησης αντί για βαθμολόγηση.

 

Στην 4^η πρόταση αναφέρει την ενίσχυση της μαθητικής εκπροσώπησης, σχολική εφημερίδα, ετήσια θεατρική παράσταση (άνοιγμα του σχολείου στην τοπική κοινωνία), καθιέρωση ομίλων και συλλογικών μαθητικών δραστηριοτήτων με άξονες τα νέα μέσα, τον κινηματογράφο, τις εικαστικές και παραστατικές τέχνες. Αν είχαν την ελάχιστη επαφή με την παιδεία θα γνώριζαν ότι αυτά ήδη γίνονται, με πρωτοβουλία των διδασκόντων κάθε σχολείου, σε βάρος του προσωπικού ελεύθερου χρόνου τους και μάλιστα σε πολύ υψηλό επίπεδο, εδώ και πολλά χρόνια.

 

Μέχρι τώρα γνώριζα από τη θητεία μου στην εκπαίδευση σαν μαθητής – φοιτητής – καθηγητής, ότι η μάθηση πάντα και παντού όπως και η αξιολόγηση, βασίζονται στο «Διδασκαλία – Μελέτη – Γραπτές εξετάσεις – αριθμητική βαθμολόγηση». Φαίνεται ότι έχω μείνει πολύ πίσω τελικά. Πάνω που κάτι είχε αρχίσει να γίνεται στα δημόσια πρότυπα και πειραματικά σχολεία, χάρη στον υπερβολικό ζήλο και την αγάπη των εκπαιδευτικών, για την παιδεία και τους μαθητές, τα κατάργησαν ουσιαστικά και τώρα στοχεύουν στην «εκ περιτροπής ανάληψη πειραματικού χαρακτήρα από τα σχολεία!».

 

Με λίγα λόγια ένας μαθητής που θα ολοκληρώνει τη βασική εκπαίδευση χωρίς καμία αξιολόγηση, είναι φυσιολογικό να έχει ανάγκη τη λίστα, για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο! Αυτοί που έκαναν σημαία τον… «εθνικό διάλογο για την εκπαίδευση» προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξοστρακίσουν την Ιστορία από τα διδασκόμενα μαθήματα! Τελικά φαίνεται πως η ιστορική γνώση ενοχλεί πάρα πολύ και γι’ αυτό σωστό είναι να «ελέγχεται» από την εξουσία! Γενικότερα βέβαια φαίνεται ότι η πολλή και άριστη γνώση ενοχλεί, γι’ αυτό και ο στόχος όπως λένε είναι να «αδειάσει η τσάντα του μαθητή!» Φαίνεται πως έχω αρχίσει να γερνώ επικίνδυνα και δεν αντιλαμβάνομαι τη σύγχρονη παιδεία και πως μ’ αυτή μπορείς να προετοιμάσεις τον μαθητή στο δύσκολο στίβο της ζωής ή κάποιοι άλλοι παραμορφωμένοι καθηγητάδες, πανεπιστημίου και  βαλε, είναι εκτός πραγματικότητας.

 

Το τελικό ίσως αποτέλεσμα όπως το φαντάζομαι: η μεγάλη μάζα αποφοίτων των κατ’ όνομα σχολείων, θα εισάγονται στις χαμηλής ζήτησης σχολές, αγράμματοι αλλά ικανοποιημένοι που εκπλήρωσαν τα όνειρα τα δικά τους και των γονιών τους, για εισαγωγή στο κατ’ όνομα «Πανεπιστήμιο», χωρίς να κοπιάσουν στο ελάχιστο. Οι γονείς που θέλουν να δώσουν πραγματική παιδεία στα παιδιά τους, για να τα καταστήσουν ανταγωνιστικά στην πολύ δύσκολη πλέον αγορά εργασίας, θα πληρώσουν αδρά (αν έχουν τη δυνατότητα) στα ιδιαίτερα, για να πετύχουν την είσοδό τους στις υψηλής ζήτησης σχολές ή ακόμα καλύτερα σε ένα καλό ξένο πανεπιστήμιο. Η διασύνδεση της αγοράς εργασίας με την ανώτατη εκπαίδευση θεωρείται δεδομένη στο εξωτερικό. Εμείς ούτε που τολμάμε να διανοηθούμε κάτι τέτοιο, καθώς θα αντιδράσουν οι «συνδικαλιστάδες και οι νεολαίες» που τώρα είναι απασχολημένες να στεγάζουν πρόσφυγες και μετανάστες στα πανεπιστημιακά κτίρια (δεν έχω απολύτως τίποτα με τους μετανάστες).

 

Φήμες ότι εισάγονται στα σχολεία, μαθήματα πιο σύγχρονα, σύμφυτα με την πραγματικότητα όπως : α) εισαγωγή στις καταλήψεις, β) πως θα προσληφθώ στο Δημόσιο, γ) επιτυχία χωρίς κόπο και διάβασμα, δ) τα βιβλία θα γράφονται απλοποιημένα σε γκρίγκλις και ότι θα επιβληθεί στα σχολεία, για το άνοιγμά τους στην κοινωνία, να ανεβάσουν θεατρικές παραστάσεις σκηνοθεσίας τύπου Γιαν Φάμπρ με «παλλόμενα πέη», για να εισάγουν άμεσα τον μαθητή και τον γονέα στην προχωρημένη ευρωπαϊκή κουλτούρα, δεν έχουν εξακριβωθεί ακόμη, αλλά θεωρούνται από τους ειδήμονες εξαιρετικά πιθανόν να γίνουν!

 

Με τις υγείες μας!