Κάνοντας μια βόλτα στην πόλη του Ρεθέμνου, είδα πολλά που κατά τη γνώμη μου θέλουν επεμβάσεις:
1. Θέμα Φοίνικες: Οι φοίνικες θα πρέπει να κλαδεύονται διότι με τον αέρα κατεβαίνουν τα κλαδιά τους στο έδαφος και ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
2. Θέμα Παγκάκια: Αυτό δεν είναι παγκάκια, το όνομά τους είναι πεζούλια. Με μια καλή σκέψη και θέληση γίνονται παγκάκια. Για την θέση τους υπάρχει πολυγνωμία. Ήδη έχει γίνει ο φούρνος του Ναστραντίν Χότζα.
3. Απέναντι από το ξενοδοχείο Steris υπάρχει ανισόπεδο πεζοδρόμιο με παράλληλο σκαλοπάτι. Ως παράλληλο, είναι επικίνδυνο και για τα καροτσάκια να τουμπάρουν ώστε να τραυματιστούν τα παιδιά, αλλά και για τους πεζούς. Κι αν ο τυχερός έχει κάποια ηλικία ίσως τραγουδήσει του Σαββόπουλου το τραγούδι «… μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω…». Κάλο είναι, όπου υπάρχουν, τα σημεία αυτά να χαρακτηριστούν με κίτρινο χρώμα ή με ό,τι άλλο διακριτικό.
4. Θέμα Προστατευτικό τοιχάκι: Τα στοιχειώδη της μελέτης για το προστατευτικό τοιχάκι προς την μεριά της θάλασσας δεν υπάρχουν:
I. Έχουν ύψος… Οι καρέκλες και τα πεζούλια έχουν ύψος 47 εκατοστά. Το τοιχάκι έχει 60 εκ. Καλό για τον Φασούλα και τον Κοκολάκη.
II. Οι πλάκες που τοποθετήθηκαν πάνω τους είναι ανισοπαχείς..!;! Μερικές είναι πιο φτενές από τις άλλες. Απαράδεκτον.
III. Είναι αιχμηρές. Θα πρέπει προς το μέρος του πεζοδρομίου να είναι κυρτές. Οι φτενές πλάκες θα πρέπει να αντικατασταθούν και η αιχμή τους να φαγωθεί με τροχό. Εύκολα πράγματα.
5. Θέμα Σχάρες και Φρεάτια: Από το Δελφίνι μέχρι τα σύνορα Ρεθύμνου – Περιβολίων, τα φρεάτια μπαλαντζάρουν σε ποσοστό 60%. Στον δρόμο χτυπούν σαν δίκαννο με τα αυτοκίνητα και στα πεζοδρόμια με τους πεζούς και τα ποδήλατα. Πρέπει να διορθωθούν. Εάν υπάρχουν γρέζια να φαγωθούν με ένα τροχό. Δεν πρέπει να χτυπούν. Χρειάζεται μεράκι και θέληση για όλα.
Ο παραλιακός μοιάζει με μια ωραία, λυγερή και καλοντυμένη κοπέλα με υπόδημα Λαλίνια. Τσόκαρα δηλαδή από πλατανόξυλα. (Λαλίνια γιατί λαλούν, τα πλατανόξυλα είναι ελαφριά ξύλα και γι’ αυτό τα έλεγαν και φελλούς). Αυτή ήταν η πρόχειρη γυναικεία υπόδηση στην κατοχή.
Όλα αυτά σκέφτηκα να τα γράψω εγώ, για να μη δώσουμε το δικαίωμα να γράψουν αρνητικά σχόλια τα χελιδόνια πηγαίνοντας πίσω στις πατρίδες τους. Δεν πρέπει να τους το επιτρέπουμε. «Τα εν οίκω, μη εν δήμω», ευχαριστώ.
