Όλοι στα εφηβικά μας χρόνια περιμέναμε με λαχτάρα να αποφοιτήσουμε από το Λύκειο, ώστε να ακολουθήσουμε μετά το δρόμο του Πανεπιστημίου, να γίνουμε και εμείς φοιτητές. Όλοι έχουν να δηλώσουν πως τα φοιτητικά τα χρόνια είναι τα καλύτερα.
Η διάρκεια της φοίτησης σε ΑΕΙ και σε ΤΕΙ είναι υποχρεωτικά τέσσερα χρόνια, ενίοτε σε μερικές σχολές πέντε ή έξι έτη. Με το πέρασμα αυτών των χρόνων δίνεται μια παράταση με συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο διάρκειας άλλων τεσσάρων χρόνων περίπου. Αυτή η παράταση δίνεται στο κάθε φοιτητή για να τελειώσει τις υποχρεώσεις του, τα χρωστούμενα μαθήματά του.
Πολλοί από τους φοιτητές όμως άφησαν να περάσει και αυτή η παράταση αφήνοντας πίσω τους πλήθος μαθημάτων, που δεν κατάφεραν να περάσουν. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με απόφαση του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων οι «αιώνιοι», όπως τους χαρακτηρίζουν, φοιτητές θα εκδιωχθούν από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Σε λύση κατέληξε το υπουργείο Παιδείας που αφορά μόνο όσους από τους αιώνιους φοιτητές συμμετείχαν έστω και σε μία εξεταστική περίοδο τα δύο τελευταία χρόνια. Σε αυτούς και μόνο θα δοθεί το δικαίωμα να συμμετάσχουν σε δύο ακόμη εξεταστικές περιόδους, αυτή του φετινού Σεπτεμβρίου καθώς και στη χειμερινή του 2015, προκειμένου να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Οι «αιώνιοι» φοιτητές προκαλούν πρόβλημα χωρίς οι ίδιοι να το θέλουν ή να το γνωρίζουν σε αυτούς που επιθυμούν να εισαχθούν στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Είναι η αιτία που οι θέσεις για τους νεοεισαχθέντες είναι λιγοστές. Αυτό βέβαια είναι το αρνητικό της όλης υπόθεσης. Κατά τα άλλα οι «λιμνάζοντες» φοιτητές δεν δημιουργούν καμία οικονομική επιβάρυνση.
Αν δούμε τη κατάσταση που επικρατεί από την άλλη οπτική της γωνία θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτοί οι φοιτητές αν όχι όλοι οι περισσότεροι είναι παρεξηγημένοι. Πρόκειται για φοιτητές που εισήχθησαν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα μέχρι το 2003 με αρκετούς από αυτούς να έχουν διακόψει τις σπουδές τους για οικονομικούς λόγους. Όλοι μας έχουμε την εντύπωση πως αυτοί οι φοιτητές δεν ενδιαφέρονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Η πραγματικότητα ωστόσο δεν είναι πάντα αυτή.
Η οικονομική κρίση επιδείνωσε το πρόβλημα της ανεργίας που υπήρχε στη χώρα μας. Συνεπώς γιατί να τελειώσει κανείς τη σχολή και να αποκτήσει πτυχίο εφόσον δεν θα το χρησιμοποιήσει ποτέ στη ζωή του; Και εάν και εφόσον το χρησιμοποιήσει θα είναι για τη θέση σουβλατζί ή για σερβιτόρα σε καφετέρια. Φυσικά καμιά δουλεία δεν είναι ντροπή. Αλλά καλό θα ήταν αφού αποκτά κανείς ένα πτυχίο να μπορεί να βρει και μια δουλειά, ένα επάγγελμα αντίστοιχο αυτού που σπούδασε.
Επίσης λόγο ανεργίας πολλοί γονείς δεν μπορούν να παρέχουν την οικονομική δυνατότητα στα παιδιά τους για να σπουδάσουν. Ιδίως όταν η σχολή βρίσκεται μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Τα παιδιά αυτά λοιπόν δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους όσο και αν το επιθυμούν. Εγκαταλείπουν συνάμα τη σχολή, καθώς δεν είναι εφικτές οι συνεχείς μετακινήσεις από τον τόπο διαμονής στο τόπο που εδρεύει η σχολή, όσο και η πληρωμή ενοικίου για διαμέρισμα.
Παράλληλα, ορισμένοι φοιτητές για να τα φέρουν εις πέρας με τα έξοδά τους αναγκάζονται να βρουν μια απασχόληση /δουλειά έχοντας ως συνέπεια να μην ασχολούνται αρκετά με τη σχολή τους και να φτάνουν σε σημείο να χρωστούν αρκετά μαθήματα.
Τέλος πολλοί από τους συγκεκριμένους φοιτητές παράτησαν την σχολή τους όταν συνειδητοποίησαν ότι η σχολή που επέλεξαν δεν τους έδινε διέξοδο στην αγορά εργασίας.
Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν φταίνε οι ίδιοι οι φοιτητές που δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν στο χρονικό διάστημα που πρέπει τις σπουδές τους; Δε μιλώ για αυτούς που δεν τους απασχόλησε ποτέ το θέμα του πτυχίου. Μιλώ για αυτούς που ευελπιστούσαν και είχαν την θέληση να αποκτήσουν ένα πτυχίο. Για αυτούς μεγάλη ευθύνη επωμίζεται το ίδιο το Κράτος που έφερε τη χώρα σε αυτή την κατάσταση και τους ανθρώπους της. Θέλει το ίδιο το Κράτος να αφήνει τα παιδιά του χωρίς εκπαίδευση; Όλοι έχουν δικαίωμα στη γνώση. Γιατί το Κράτος να τους στερεί αυτό το δικαίωμα;
Κακά τα ψέματα, η βελτίωση των ελληνικών πανεπιστημίων δεν στηρίζεται στη διαγραφή των «αιώνιων» φοιτητών. Η λύση άλλων προβλημάτων πρέπει να προηγηθεί…
* Η Ευγενία Μπαϊρακτάρη είναι φοιτήτρια του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
