Στιγμές από το παλιό Ρέθυμνο περιγράφονται στο νέο βιβλίο «Δανάη Σταυρουλάκη – Φιλιώτη, τα κείμενα μιας Ρεθύμνιας», το οποίο θα παρουσιαστεί στο ξενοδοχείο «Creta Palace» την Τετάρτη 23η Ιουλίου και ώρα 8:00 το βράδυ.
Η εκδήλωση οργανώνεται από τα παιδιά της αείμνηστης Δανάης Σταυρουλάκη – Φιλιώτη, τον Διονύση και την Άννα Φιλιώτη, που επιμελήθηκαν την έκδοση του τιμητικού τόμου στον οποίο δημοσιεύονται κείμενα από διαλέξεις και δημοσιεύσεις της αξέχαστης Ρεθεμνιώτισσας, καθώς και πλήθος φωτογραφιών από τη ζωή της.
Η Δανάη Σταυρουλάκη – Φιλιώτη υπήρξε καθηγήτρια φιλόλογος και υποδιευθύντρια του Γυμνασίου Θηλέων Ρεθύμνης τη δεκαετία του ’50. Τα χρόνια εκείνα μαζί με τον σύζυγό της Σπύρο Φιλιώτη που ήταν καθηγητής μαθηματικών στο Γυμνάσιο Αρρένων, διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην πνευματική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Εκτός από την αναφορά στη ζωή, το έργο και την προσωπικότητα της αξέχαστης Ρεθύμνιας θα προβληθεί πλούσιο ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του παλιού Ρεθύμνου που θα θυμίσει σε όλους τα αξέχαστα εκείνα χρόνια που είναι χαραγμένα στη μνήμη των παλιότερων.
Η Δανάη Σταυρουλάκη – Φιλιώτη γεννήθηκε το 1906 και έφυγε από τη ζωή το 1993.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο. Μετά το πέρας των γυμνασιακών της σπουδών φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία τελείωσε με άριστα.
Πολύ γρήγορα έγινε γνωστή στους φιλολογικούς κύκλους της εποχής.
Το 1936 πραγματοποιήθηκε ο γάμος της με τον εκ Ζακύνθου καθηγητή μαθηματικών Σπύρο Φιλιώτη, ύστερα από μακρά σχέση. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, την Άννα, που έγινε γιατρός, και τον Διονύση, που έγινε φαρμακοποιός.
Τη δεκαετία του ’50, ως καθηγήτρια και υποδιευθύντρια του Γυμνασίου Θηλέων Ρεθύμνης, έφτασε στο απόγειο της κοινωνικής και πνευματικής της δράσης και απέκτησε φήμη τόσο για τη διδασκαλία της όσο και για το ταλέντο της στον προφορικό και γραπτό λόγο, τα οποία υπηρέτησε με πληθώρα διαλέξεων και δημοσιεύσεων.
Όπως φαίνεται και από τη θεματολογία των κειμένων της τιμητικής έκδοσης, έτρεφε μεγάλη αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα της, που διατηρήθηκε άσβεστη όσο ζούσε.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της αφιερώθηκε στην οικογένειά της -τα παιδιά και τα εγγόνια της- και έφυγε το 1993, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του αγαπημένου της συντρόφου.