Σε προηγούμενο άρθρο μου διαπραγματεύθηκα το θέμα της οπτικής του αποτελέσματος των εθνικών εκλογών σε συσχετισμό με την πώληση της ΑΤΕ στην ΠΕΙΡΑΙΩΣ, τις έρπουσες φήμες για το σκηνικό και τα παρασκήνια της πώλησης, τις γκρίζες πλευρές όλης αυτής της ιστορίας και τις αρνητικές συνέπειές της στην εθνική οικονομία, στον τραπεζικό τομέα και στους αγρότες.
Σήμερα σημειώνω κάποιες άλλες παράπλευρες αρνητικές συνέπειες που αφορούν τους αγρότες, τους οποίους βλέπω, όλως περιέργως, να αδιαφορούν για τα τεκταινόμενα.
Συγκεκριμένα στο εξής για τα χορηγούμενα στον αγροτικό τομέα ενυπόθηκα δάνεια οι υποθήκες θα εγγράφονται με αυξημένες αμοιβές και όχι με εκείνες που ευνοϊκά ίσχυαν. Εδώ αναφύεται το μεγάλο ερωτηματικό:
Τι θα γίνει με τις απειράριθμες υποθήκες που έχουν εγγραφεί από την ΑΤΕ και βαρύνουν την αγροτική, ως και αξιόλογο μέρος της αστικής γαιοκτησίας;
Έχει ληφθεί νομοθετική αλλά και συμβατική με τον αγορά στη μέριμνα να διατηρηθούν τα προνόμια του Ν. 4229/32 και των τροποποιητικών αυτού νόμων για την προστασία των οφειλετών ιδιοκτητών που μεταφέρονται στην εμπορική τραπεζική πλεονεξία και σκληρότητα;
Έχει νομοθετηθεί απαγόρευση μεταβίβασης του χαρτοφυλακίου των συμβάσεων αυτών σε άλλες, τουλάχιστον μη ελληνικές, τράπεζες (swaps);
Πλήθος τέτοιων ερωτηματικών υπάρχουν που έπρεπε να έχουν ανησυχήσει τους αγρότες ,με ευρεία έννοια. Κι όμως «άκρα του τάφου σιωπή». Αλήθεια, τι συμβαίνει; Ποιός έκλεισε το στόμα των αγροτών; Έπαιξαν κι εδώ με, προσωπικό συμφέρον ή μη, οι συνεταιριστές και οι αγροτικοί συνδικαλιστές τον ρόλο τους; Τις οίδε;
Πάντως μεγάλη εντύπωση κάνει η σιωπή και η αδιαφορία του αγροτικού κόσμου. Σαν να μην τον ενδιαφέρει το μέλλον του, αλλ’ ούτε και το παρόν του. Προπαντός φαίνεται να μην διδάχτηκαν τίποτε οι σημερινοί από τους προγόνους τους και να μην γνωρίζουν την ιστορία τους με την τοκογλυφία, τις συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος τις συνθήκες ζωής και τον ρόλο της ΑΤΕ σε όλα αυτά. Ποτέ δεν είναι αργά. Ας φωνάξει τώρα ν’ αναστηθεί η ΑΤΕ ή να ιδρυθεί μια άλλη με σύγχρονη οργάνωση και αισθήματα στοργής και αγάπης προς αυτόν.
* Ο Λεωνίδας Καλλιγέρης είναι οικονομολόγος μέλος του Ο.Ε.Ε., τέως κεντρικός διευθυντής Α.Τ.Ε.
