Περί στατιστικών μεγεθών

Σεβαστέ μου κύριε Πασχάλη καλή Σας μέρα. Ονομάζομαι Γιώργος Οικονόμου και μελετώ πάντοτε τις νουθεσίες που απευθύνετε διά του τοπικού τύπου στους αγαπητούς Σας συμπολίτες. Το γεγονός ότι η εκφορά του λόγου Σας έχει άλλοτε σκωπτικό, άλλοτε οργίλο ενίοτε και θριαμβικό ύφος, ουδόλως μειώνει την ηδονήν την οποίαν παρέχουν αφειδώς τα γραπτά Σας. Θα έλεγα ότι μάλλον την αυξάνει.

 

Όπως ίσως θα ενθυμείστε είχα επιχειρήσει παλαιότερα να Σας εμπλέξω σε διάλογο με την ταπεινότητά μου για κάποια σοβαρά ζητήματα, για τα οποία είχατε δημοσιοποιήσει τις σκέψεις Σας. Δυστυχώς τότε δεν κατέστη δυνατό να ανταλλάξουμε γνώμες, ώστε να παίρνατε υπόψη και τις δικές μου, δευτέρας έστω κατηγορίας, σκέψεις.

 

Δυστυχώς αγαπητέ κύριε Μιχάλη δεν έχω την άνεση να γράφω άρθρα με την πυκνότητα που εσείς αρθρογραφείτε. Γι αυτόν τον λόγο αποφάσισα να Σας αποστείλω αυτήν την επιστολή που εμπεριέχει (ας μου επιτραπεί) σχόλια και παρατηρήσεις στα τελευταία Σας άρθρα.

 

1. Τα δύο άρθρα Σας για τις αυτοκτονίες στην πατρίδα μας ήταν άκρως εντυπωσιακά και κατατοπιστικά. Συμφωνώ απολύτως με την παρατήρησή Σας για τα ΜΜΕ και τον τρόπο που κατασκευάζουν ειδήσεις προς άγραν πελατείας. Δεν θα έπρεπε όμως να κατονομάσετε τα συγκεκριμένα ΜΜΕ που ευτελίζουν τον σκοπόν ύπαρξής τους και παρασύρουν τον απλό κόσμο ρίχνοντάς τον εντέλει στις αδηφάγες δαγκάνες του επαράτου ΣΥΡΙΖΑ; Μας αφήνετε απροστάτευτους κύριε Μιχάλη και αυτό δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις προς την κοινωνία Δασκάλων όπως Εσείς. Θα σας παρακαλούσα μάλιστα να μας ενημερώσετε με αριθμούς για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας μας (τόσο ως χώρας όσο και ως πολιτών) διότι προσωπικά, μετά τα δύο άρθρα σας, έχω αρχίσει να αμφιβάλλω αν η οικονομία μας τελεί καν υπό κρίσιν πόσο μάλλον οι τσέπες των συμπολιτών μας.

 

2. Βεβαίως μας το ξεκαθαρίζετε στο δεύτερο άρθρο σας, αλλά πάλι αυτή η αναφορά σε λαούς με κατώτερο βιοτικό επίπεδο που μας δανείζουν αγόγγυστα, τι να σημαίνει άραγε; Κάποιον φίλο μου που πήγε στη Γερμανία για δουλειά, όταν έμαθαν οι θαμώνες της καφετέριας όπου μπήκε για ένα αναψυκτικό ότι είναι Έλλην, τον συμβούλευσαν (τρόπος του λέγειν) να γυρίσει στην πατρίδα μας αμέσως και να δουλέψει σκληρά γιατί τους χρωστάει χρήματα. Βεβαίως μας πληροφορείτε ότι σοβεί οικονομική κρίση, αλλά δεν θα πρέπει ως ειδικός να μας εξηγείτε με αριθμούς πόσοι συμπολίτες μας τελούν υπό κρίσιν, πόσοι βουλοπλέουν και πόσοι (ημεδαποί και αλλοδαποί) πλούτισαν μεσουρανούσης της κρίσης;

 

3. Ως ειδικός σεπτέ κύριε Πασχάλη μου, ελπίζω να γνωρίζετε τα ποσά που έχουν φυγαδεύσει κάποιοι ολιγότερον Έλληνες από Εσάς και εμέ. Σας παρακαλώ λοιπόν, δώστε μας μία τάξη μεγέθους των χρημάτων που εξήχθησαν εις την αλλοδαπήν, καθώς και ορισμένα ονόματα, διότι κάποιοι γνωστοί μου που γνωρίζουν τη φιλική μας σχέση, μου κοπανούν συνεχώς ότι μας ξέρουν καλά όλους εμάς της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ και θα μας περάσουν από δίκη για απόκρυψη κλοπιμαίων που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο.

 

4. Με την ευκαιρία διαβιβάστε παρακαλώ τα σέβη μου στον κ. Άδωνι για τη θαρραλέα δήλωσή του σε κάποιον βαρεμένο ότι τα λεφτά του δεν θα τα δώσει σ’ αυτόν, αλλά θα τα πάρει από την Τράπεζα και θα τα δώσει στους δανειστές μας για να συμβάλει στη μείωση του χρέους μας σε περίπτωση που (ό μη γένοιτο) εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Σας παρακαλώ να τον ενημερώσετε ότι και εγώ θα πράξω το ίδιο. Μάλιστα σκέπτομαι ότι αν το παράδειγμά μας το ακολουθήσουν και  δύο-τρία εκατομμύρια συνταξιούχοι, θα επιτύχουμε δύο σπουδαίους στόχους: Θα μειωθεί σημαντικά το χρέος μας και θα αποβιώσει η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων μας, με αποτέλεσμα την δραστική ανακούφιση των ταμείων της χώρας.

 

5. Δεν μπορείτε να φαντασθείτε κύριε Μιχάλη πόσο χάρηκα το άρθρο Σας με τίτλο Σας αγνοώ άρα δεν υπάρχετε. Εκείνο μάλιστα το σημείο που εξηγείτε τη χρεοκοπία μας και τον δανεισμό από τους εταίρους μας με συγκίνησε ιδιαίτερα. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου: Είμαι βέβαιος ότι δεν σας έχει διαφύγει το γεγονός πως οι πολιτικοί μας άνδρες έχουν εγκαταλείψει τη χρήση του όρου «εταίροι» και τον έχουν αντικαταστήσει με τον όρο «δανειστές». Είναι προφανές ότι επιθυμούν να αποκρύψουν την ιδιαίτερη σχέση που μας συνδέει και να δώσουν την εντύπωση ότι κρατούν αποστάσεις από τους εταίρους μας ως δανειστές μας και μόνο. Εμείς όμως που γνωρίζουμε πολύ καλά τι συμβαίνει, έχουμε το θάρρος και την ειλικρίνεια να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Προφανώς οι άνθρωποι είναι εταίροι μας, με την έννοια που έδιδαν σε αυτή τη λέξη οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.

 

6. Αμ το άλλο; Οι άθλιοι που διεκδικούν την Κυβέρνηση, όχι μόνο έχουν γυρίσει ανάποδα το τηλεσκόπιο, αλλά το κρατάνε τόσο μακριά, ώστε τελικά δεν βλέπουν τίποτα. Δεν βλέπουν τους γίγαντες που μας δανείζουν για να σωθεί η χώρα και μαζί τους δεν βλέπει τίποτα ο κάθε ανόητος που τους ψηφίζει.

 

7. Εκεί όμως που υπερβάλλετε εαυτόν είναι στο πρόσφατο άρθρο Σας στις 27-28/9/2014 με τον (άκομψο όμως για το διαμέτρημά Σας) τίτλο «δεύτερη και φαρμακερή». Ειλικρινά βούρκωσα από υπερηφάνεια ως συγκάτοικός Σας σ’ αυτή την πόλη. Δεν μασήσατε τα λόγια Σας, δεν διστάσατε να προτάξετε το στήθος Σας προ του πολυπληθούς εχθρού.

 

Οι εταίροι μας, γράφετε, δεν θα υποχωρήσουν στην όποια πίεση ασκήσει η ελληνική πλευρά, διότι υπάρχουν συμφωνίες που υπέγραψε η χώρα κ.λπ. κ.λπ. Τα παραπάνω στηρίζονται φυσικά (και σωστά κατά την ταπεινή μου γνώμη) στην ανακοίνωση της Alpha Bank (26-9-14) την οποία ορθότατα παραθέτετε αυτούσια στο άρθρο Σας αυτό. Φοβούμαι όμως ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε ισχυρότερα επιχειρήματα διότι η Alpha είναι ιδιωτική Τράπεζα και προσωπικώς φοβούμαι ότι και αυτή ανήκει εις τους εταίρους μας (με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για τη σχέση μας μαζί της).

 

Κλείνοντας αυτή μου την επιστολή θα ήθελα να Σας διαβεβαιώσω ότι η σκέψη μου είναι μαζί Σας στο δύσκολο έργο που επιτελείτε προς δόξαν των φιλτάτων μου Αντώνη και Βαγγέλη αλλά και των επωνύμων και ανωνύμων ηρακλειδών της εξουσίας μας, ώστε οι υπάνθρωποι αλλοδαποί και ημεδαποί οι οποίοι ως άχθη αρούρης εργάζονται κάποιες ώρες τη μέρα επί της γης για ένα κομμάτι ψωμί, να μάθουν επιτέλους να εργάζονται κάτω από τη γη, πολύ περισσότερες ώρες και για μισό κομμάτι ψωμί.

 

ΥΓ. Οφείλω να Σας ενημερώσω ότι σημαντική βοήθεια για την σύνταξη αυτής της επιστολής άντλησα από τα άρθρα Σας, αλλά και από την Σεμνή Πρόταση, ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν’ αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία κάποιου Ι. Σουίφτ. Με όλο το θάρρος που μου δίνει η σχέση μας μαθητή προς δάσκαλο, τολμώ να Σας συστήσω το τελευταίο προς φθινοπωρινήν Σας τέρψιν.