Η αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία, όπως όλα τα πολιτεύματα, είχε και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Σίγουρα, δεν ήταν τέλεια. Ούτε αλάνθαστη ως θεσμός. Είχε και χωλά σημεία που πρέπει να γνωρίζουμε για να μην επαναλαμβάνονται από τις κατοπινές γενιές.
Είχε και έχει και θαυμαστές και πολεμίους. Μπορεί να λειτουργεί σε άλλους ως πρότυπο και σε άλλους ως πρωτότυπο. Σε κάποιους όμως, ίσως να στέκεται ως παράδειγμα προς αποφυγήν.
Αν θέλουμε, λοιπόν, να τη σεβόμαστε και να την τιμούμε ως σημαντική χρονική περίοδο της ελληνικής ή της παγκόσμιας Ιστορίας, μην την καπηλευόμαστε, μην της αλλάζουμε κατά το συμφέρον μας τα φώτα, απλώς να τη διδάσκουμε όλη και με τα θετικά και τα αρνητικά της στα σχολεία και ας αναδείξουμε την όποια συμβολή της στην ζωή των ανθρώπων εκείνης της εποχής αλλά και στην ανθρωπότητα γενικότερα.
Και ας καταβάλλουμε όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να προστατεύουμε από τους φανερούς ή κεκαλυμμένους εχθρούς της κοινωνίας μας τις γυμνές Αχίλλειες πτέρνες της σημερινής Δημοκρατίας, της επιγόνου, καθώς υπερηφανευόμαστε, της αρχαίας εκείνης…
