Πάμε λοιπόν για εκλογές…
Τούτος ο άνεμος, αυτό το κύμα, τούτο το καλοκαίρι, για πολλούς απ’ των Ελλήνων την πολυθρύλητη ράτσα, δεν είναι το ίδιο ευχάριστες διακοπές, είναι κάτι σαν από το καντράν που έγραψε στο ημερολόγιο αναμνήσεις καθόλου ευχάριστες.
Και φέτος οι εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων και των νέων που ψάχνουν για μία δουλειά, οποιαδήποτε, δεν θα περάσουν οι μέρες τους ευχάριστες σε μια περίοδο διακοπών αλλά… Αλλά δεν χρειάζεται περιγραφή για την πραγματικότητα που βιώνουν.
Υποτίθεται ότι έγινε μία πολιτική αλλαγή και στην εξουσία είναι ένα κόμμα της αριστεράς. Αλλά η κατάληψη της εξουσίας δεν είναι το παν, είναι μια καλή αρχή, αλλά μόνο μια καλή αρχή, που τη διέπουν συνθήκες άγραφες και έγγραφες, που δεν είναι οπωσδήποτε ούτε το παν, ούτε καν λίγο από το παν, όπως έχουν οι διεθνείς συνθήκες και η δυναμική τους.
Η δυναμική τους, που δεν προϋποθέτει ευνοϊκή για το μέλλον εξέλιξη υπέρ των εργαζομένων και των λαών της γης.
Έτσι ο νεαρός πρωθυπουργός, που από τα πράγματα υποχρεώθηκε στην υπογραφή μιας συμφωνίας με την ευρωπαϊκή γερμανική ελίτ που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρίσκεται στη δύσκολη θέση που το κόμμα του δεν στηρίζει ολοκληρωτικά την πολιτική του.
Το ευτύχημα γι’ αυτόν και γι’ αυτούς που ακολουθούν την πολιτική του είναι ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση, που ηγείται η Νέα Δημοκρατία, δεν είναι στα καλύτερα της και το ΠΑΣΟΚ είναι εκμηδενισμένο. Το «Ποτάμι», σαν αντίπαλο δέος, ακόμα είναι μόνο ένα ρυάκι. Πάμε λοιπόν για εκλογές;