Καλό και αυτό…
Η νίκη η εκλογική της Αριστεράς, της μέσα Αριστεράς και όχι της έξω-αριστεράς, για να μιλήσουμε με όρους ποδοσφαιρικούς, ομολογώ ότι με χαροποίησε.
Όμως αυτή η νίκη που κυρίως οφείλεται στην πολιτική γοητεία του αρχηγού της, έγινε σε συνθήκες εσωτερικές και διεθνείς που δεν τείνουν προς τα αριστερά ιδεολογικά και συστημικά.
Και έγιναν επίσης σε συνθήκες οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος μεν αλλά πολιτικής επικράτησής τους διεθνώς.
Συνεπώς ό,τι μπορούμε περιμένουμε από τη νέα κυβέρνηση έχουν όρια. Όρια που τα καθορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα χρέη της χώρας και μην ξεχνάμε η Συμφωνία.
Ούτε βέβαια η «έξω- αριστερά» που το ΚΚΕ εκπροσωπεί και οι άλλες οργανώσεις αριστερά του στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά την πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων και του διεθνούς κινήματος των αδεσμεύτων την εξαφάνιση, έχουν δυνατότητες να ασκήσουν επιρροή στον ελληνικό λαό που να τους δημιουργεί ελπίδες κατάληψης της εξουσίας κοινοβουλευτικά ή επαναστατικά.
Αυτά σκεφτόμενος αγαπητοί μου αναγνώστες επιχαίρω για τη νίκη του κ. Τσίπρα εκλογές και ελπίζω στην άσκηση της εξουσίας να έχουν τη δυνατότητα και τη βεβαιότητα ίσως να βελτιώσουν εκτός από το πολιτικό κλίμα και τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και την εκμηδένιση της θηριώδους ανεργίας…
Δεν έχω αυταπάτες, ελπίδες έχω έτσι όπως έχουν τα πράγματα στο εσωτερικό και διεθνώς για κάποια βήματα στην πολιτική και οικονομική της χώρας μας ανέλιξης προς το καλύτερο.
Και βέβαια ο καταποντισμός των κομμάτων που επί χρόνια κρατούσαν τα ηνία της χώρας μας, με τα γνωστά αποτελέσματα σε βάρος της οικονομίας της και της ζωής των Ελλήνων πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, με χαροποίησε ιδιαίτερα.
Ψάχνουν για νέο αρχηγό μετά τη σαρωτική ήττα που υπέστησαν και οι υποψήφιοι κινούνται προς την ηγεσία της Ν.Δ. με τις υποψηφιότητες που εκφράζονται καθημερινά, καλό και αυτό…
