ΠΕΤΡΙΔΗΣ

Τελευταία τ’ αεροπορικά δυστυχήματα τείνουν να ξεπεράσουν τα δυστυχήματα των άλλων μέσων συγκοινωνίας, αν λάβουμε υπ’ όψιν τον αριθμό των θυμάτων και ότι όταν το αεροπλάνο πέσει μόνο νεκροί υπάρχουν και όχι τραυματίες.

Έχουμε ακούσει όλοι ότι τ’ αεροπλάνα είναι τα πιο ασφαλή μέσα και αυτό το ακούμε περισσότερο όσοι εκφράζουμε το φόβο μας, την αγωνία μας, ώσπου να προσγειωθεί το αεροπλάνο και να πατήσουμε στη στεριά. Και όπως λέγεται έτσι θα πρέπει να είναι, σκεφτόμουν όποτε έμπαινα στο αεροπλάνο και έπαιρνα κουράγιο και ξεχνιόμουν. Και εκτός από κάποια κενά αέρος και αστραπές και βροντές του χειμώνα και κάποια τραντάγματα του αεροσκάφους δεν είχα άλλες εμπειρίες.

Έτσι όμως, όπως τελευταία τ’ αεροπλάνα τα επιβατικά, είτε χάνουν τον προσανατολισμό τους και χάνονται, είτε δέχονται πυρά από «αγνώστους» και κομματιάζονται στον αέρα ή μπαίνουν σε απαγορευμένες ζώνες πτήσης και «εξαφανίζονται», είτε τέλος κάποιος πιλότος αποφασίζει ν’ αυτοκτονήσει παίρνοντας μαζί του στο θάνατο τους επιβάτες και το πλήρωμα, κάνοντας κάθετη εφόρμηση στα βράχια και τα δύσβατα όρη, αρχίζω να δυσπιστώ φίλοι μου στην παρηγοριά ότι το αεροπλάνο είναι το πιο ασφαλές μέσο.

Αν μάλιστα οι φανατικοί μουσουλμάνοι αποφασίσουν να παίρνουν μαζί τους στο θάνατό τους «άπιστους» και καταφέρνουν να περάσουν απαρατήρητοι ως ειρηνικοί επιβάτες, τότε το ταξίδι με αεροπλάνο από το πιο ασφαλές θα γίνει ανασφαλές. Ελπίζω οι αρχές που ελέγχουν τους επιβάτες να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς σφάλματα. Γιατί αν γίνουν τ’ αεροπλάνα επισφαλή πέραν του φυσιολογικού κινδύνου, τότε πολλές εργασίες και οικονομίες και ζωές θα πληγούν.

Άκου εκεί τρελάθηκε ο αεροπόρος και βαρέθηκε τη ζωή του και την πλήρωσαν με τη ζωή τους αθώοι πολίτες ακόμα και παιδιά, που δεν είχαν καμία διάθεση ν’ αυτοκτονήσουν…

Τραγικός, απάνθρωπος τρόπος αυτοκτονίας. Τι να πεις άλλο.