Εν αναμονή
Η αριστερά ή μέρος της αριστεράς, της λεγόμενης προοδευτικής αριστεράς, που έχει διαχωρίσει τη θέση της από την αριστερά που εκπροσωπεί το ΚΚΕ και υποτίθεται πως δεν είναι προοδευτικό δημοκρατικό κόμμα, κατά τη γνώμη όλων των άλλων κομμάτων.
Αυτή η αριστερά με αρχηγό έναν νεαρό άνδρα, που προώθησε, γνωστός ωριμότερος άνδρας του ίδιου κόμματος βρίσκεται στην εξουσία εδώ και λίγο καιρό, με ποσοστό πρωτοφανές για αριστερό κόμμα στην Ελλάδα.
Αυτά σας είναι γνωστά. Όπως σας είναι γνωστά και όλα αυτά για τα οποία η υποσχόμενη η αριστερά ψηφίστηκε από τους πολίτες.
Από τους πολίτες κυρίως που η πολιτική της δεξιάς και του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Βενιζέλο, που υπό τη λεγόμενη Τρόικα άσκησαν πολιτική λιτότητας και πείνας και ανεργίας και εξουθένωσης των λαϊκών τάξεων.
Διότι κατά τους αστούς πολιτικούς η εργατική τάξη και οι λοιπές χειμαζόμενες μερίδες του λαού, υποφέρουν για το «καλό της… πατρίδας».
Το «καλό της πατρίδας», που κατά την παράδοση των εθνικών πολιτικών δυνάμεων, πάντα δεν είναι και το καλό της φτωχολογιάς.
Η φτωχολογιά απλά είναι για τις θυσίες «υπέρ της πατρίδος»…
Έτσι λοιπόν η Αριστερά, εκτός των κουκουέδων και των λοιπών εξωαριστερών δυνάμεων βρέθηκε στην εξουσία με τις καθόλα άψογες δημοκρατικές διαδικασίες.
Αλλά άλλο να παίρνεις την εξουσία και να ελπίζεις σε υπέρ των λαϊκών μαζών πολιτική με «ίδια εθνικά μέσα» και άλλο να περιμένεις τα δάνεια εξ εσπερίας να συνδράμουν για ν’ ασκήσεις λαϊκή πολιτική, την οποία υποσχέθηκες προεκλογικά.
«Το χρήμα είναι καθολικός μαστροπός ανθρώπων και εθνών» και το δανειακό χρήμα πολύ περισσότερο, για να συμπληρώσω του Σαίξπηρ το απόφθεγμα.
Ας είναι, θα δούμε σύντομα τι μας περιμένει αδελφοί.
