Όσο και αν το θέλουμε
Πάμε λοιπόν προς «συμφωνία» όχι και τόσο ευχάριστη για τον κόσμο που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και για όσους πολίτες υποφέρουν από την κρίση και από την Ευρωπαϊκή ρότα, για την αντιμετώπισή της. Οι πολίτες φοβούμενοι την εξωπέταξη της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το αβέβαιο μέλλον που αυτή η εκδοχή μπορεί να σημαίνει για τη χώρα, οργάνωσαν συλλαλητήριο με το σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη» οι άλλοι που δεν βάζουν πάνω από όλα την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τη λύση των προβλημάτων της ανεργίας και της ανάπτυξης χωρίς κατ’ ανάγκη να χρειάζεται η πολιτική της συρρίκνωσης της ζωής των, ετοίμασαν τη δική τους συγκέντρωση.
Η κυβέρνηση κατά την άποψη του κ. Τσίπρα και όσων άλλων συμφωνούν μαζί του από την παράταξη, θεωρεί ότι η συμφωνία με τους εταίρους είναι αναγκαία για τη χώρα για να επιβιώσει από την κρίση με τα εμβάσματα που την στηρίζουν, υποτίθεται, και στηρίζουν και τους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην αγωνία για την υπογραφή της συμφωνίας που έχει πιέσει το πανελλήνιο, εκτός των γνωστών αντιευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού συμμετέχει περιμένοντας αυτή την υπογραφή ανάλογα με την πολιτική τους θέση.
Ο κύριος Τσίπρας και όσοι συμφωνούν απόλυτα μαζί του, διακατέχονται από την αγωνία της ψήφισης και της ποιότητας αυτής της συμφωνίας. Υπάρχουν βέβαια αρκετοί από την αριστερά, που κέρδισε τις εκλογές, που δεν συμμερίζονται την με κάθε θυσία υπογραφή της συμφωνίας. Όπως όμως και να το κάνουμε η Ελλάδα η δανειοδίαιτη και καταχρεωμένη, δεν έχει και πολλά περιθώρια ανεξάρτητης πολιτικής και επιβίωσης. Σε αυτή την τανάλια που την σφίγγουν όσο θέλουν οι δανειστές μας δεν έχουμε περιθώρια για ανεξάρτητη πολιτική και λαϊκών συμφερόντων. Όσο και αν το θέλουμε.