Το ότι διατρέχουμε μια επώδυνη οικονομική κρίση το γνωρίζουν όλοι και την υφίσταται η πλειονότητα των πολιτών. Όσο αφορά την πνευματική κρίση, δεν ξέρει κανείς σε τι ποσοστό μένει καιρός στο λαό, προκειμένου να ενδιατρίψει στα όσα βλέπουμε και ακούμε ιδίως στα Μ.Μ.Ε. Να θυμίσω το όντως τραγικό αεροπορικό πρόσφατο δυστύχημα στη Γαλλία; όπου κόντεψε εκτός από την πληροφόρηση και την θλίψη που έπληξε τους πάντες να μας κάμει όλους «αεροπόρους»; Ακόμα και το πρόσφατο με την απόδραση της γυναίκας του Άκη που καθήλωσε ώρες στον καναπέ τους πολίτες που στο τέλος – τέλος δεν ήτανε ούτε συγγενείς ούτε θαυμαστές της όλης υπόθεσης.
Να προσθέσω ακόμα και ένα θέαμα και ακρόαμα που έζησα από θέση παρατηρητή εδώ κοντά-κοντά στο Ρέθυμνο.
Επρόκειτο για μια διάκριση σε κάποιον, από ένα δημόσιο φορέα υποτίθεται ανώτατης ποιότητας.
Συμβαίνει να έχω από παλαιά γνώση τα όσα αφορούν την εν λόγω διαδικασία.
Ε λοιπόν σας διαβεβαιώνω ότι τέτοιο θέμα και τέτοιο ακρόαμα δεν είχα ξανά δει.
Καλείς κάποιον να του δώσεις ένα παξιμάδι γιατί όντως το αξίζει και καταλήγεις να τον διασύρεις ότι τα δόντια του έχουν πέσει προ πολλού και δεν του έχει μείνει ούτε ένα.
Υ.Γ. Άκουσα και στην Ελλάδα τίποτε δεν είναι απίθανο ότι, έτσι που τα έχει κάνει ο Αλέξης και συντρόφια, τουτέστιν περιττώματα και προκειμένου να εξευρεθεί έστω και επώδυνη λύση θα κληθεί να αναλάβει την θέση του Αλέξη το Κωστάκη ο γνωστός και ανέγγιχτος Τέως. Το μόνο που μένει, του Κυρίου Δεηθούμε.
