Η ψυχή της Κρήτης, το Ρέθυμνο
Αφήνω σκέψη ταπεινή στην πόλη των γραμμάτων
σε ένα πακέτο της ζωής, με όνειρα γεμάτο.
Πάρε κλειδιά και άνοιξε εις την Μεγάλη Πόρτα
και θα περάσεις τα στενά ως τα περνούσες πρώτα.
Κατηφορείς στον Πλάτανο που είναι τα βρυσάκια,
από εκεί ενώνονται της πόλης τα σοκάκια.
Ο Μιναρές κι ο Πλάτανος που ο νους σου δεν το βάνει,
το λιμανάκι το παλιό, που βγαίνεις για σεργιάνι.
Μια φωνή ακούγεται στα βάθη των αιώνων
και έχει γίνει όραμα και απόχτημα των χρόνων.
Πολλές φορές οι λογισμοί πετούν και φτερουγίζουν
στα ένδοξα τοπία σου και άνθη που σε στολίζουν.
Της Βενετιάς το φρούριο των Τούρκων απομεινάρια,
οι Κρήτες πολεμήσανε ανίκητα λιοντάρια.
Στο πέρασμα σου έρχεται ατόφια παραλία,
είναι όνειρο που ξεπερνά την κάθε προσδοκία,
Άρχοντες το υπηρετούν σ’ ανατολή και δύση
κι όποιος περάσει γράφονται μεγάλες αναμνήσεις.
Μανόλης Εμμ. Πίτερης