Ποια κρίση;

Καθημερινώς ακούω να μιλάνε για κρίση, για ανεργία, για πείνα και δύσκολες συνθήκες ζωής. Δεν έχουν άδικο διότι έχει ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο κατά πολύ εν σχέση με τα παλαιότερα χρόνια, αν το συγκρίνουμε με την περίοδο της μεγάλης δυστυχίας και πραγματικής πείνας στην πατρίδα μας. Έχουν σκύψει όμως πάνω στα βιβλία της ιστορίας όσοι παραπονιούνται, να διαβάσουν και να μάθουν τις συνθήκες ζωής των ηρώων προγόνων μας; Και όταν λέω ηρώων δεν αναφέρομαι μόνο σε όσους πολέμησαν στα πεδία των μαχών, αλλά και στους ήρωες και ηρωίδες της βιοπάλης, των αγωνιστών και αγωνιστριών που με πενιχρά μέσα κατάφεραν να αναθρέψουν πολλά παιδιά, να σπουδάσουν ορισμένα από αυτά και να τα κάνουν σωστούς ανθρώπους γαλουχώντας τα με τις αξίες της ζωής, μαθαίνοντας τους τι θα πει σεβασμός, αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.

Στην Κρήτη που ζούμε αν ανατρέξουμε στην περίοδο της Ενετοκρατίας αλλά και μετέπειτα της Τουρκοκρατίας θα δούμε ότι κάθε λίγα χρόνια γίνονταν αιματηρές επαναστάσεις που είχαν ως αποτέλεσμα να αφανίζονται πολλοί άντρες και να αφήνουν ορφανά που τα ανάθρεφαν με χίλιες στερήσεις οι γυναίκες τους η οι γιαγιάδες και παππούδες.

Οι επαναστάτες και χαίνηδες ήταν αναγκασμένοι για μεγάλες χρονικές περιόδους να ζουν κυνηγημένοι σαν τα αγρίμια στα βουνά αντιμετωπίζοντας αντίξοες καιρικές συνθήκες, στερούμενοι των βασικών αγαθών και το κυριότερο μακριά από τις οικογένειες τους.

Πριν 97 χρόνια έγινε η μικρασιατική καταστροφή και ξεριζώθηκε βίαια ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας που για αιώνες κατοικούσε στα παράλια της Ιωνίας (σημερινής Τουρκίας).

Μάλιστα οι Τούρκοι μας ονομάζουν Γιουνάνηδες από το όνομα Ιωνία.

Ακολούθησαν τα μαύρα χρόνια της Γερμανοκατοχής, όπου παρόλη την αναγνωρισμένη και ηρωική αντίσταση μας, είχαμε πολλούς νεκρούς και τραυματίες, αλλά και αμέτρητες καταστροφές και ολοκαυτώματα χωριών.

Όσοι δεν έχουν διαβάσει αυτές τις μαύρες σελίδες τις ιστορίας μας το συνιστώ να ανοίξουν βιβλία και αν δεν έχουν να δανειστούν από την πλούσια σε υλικό δημόσια βιβλιοθήκη μας.

Για να μάθουν τις συνθήκες διαβίωσης και τα εγκλήματα που διέπραξαν οι απολίτιστοι Τούρκοι εις βάρος μας. Αντί αυτού τα προηγούμενα κυρίως χρόνια ατελείωτος αριθμός συμπατριωτών μας επισκεπτόταν τη γειτονική χώρα αφήνοντας πολύτιμο συνάλλαγμα, το οποίο το χρησιμοποίησαν ώστε να ισχυροποιηθούν στρατιωτικά και να μας απειλούν καθημερινά με προκλητικό τρόπο. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται και αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι τη μελετούν γι’ αυτό δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι θα ζούμε πάντα σε ένα κράτος με ειρήνη χωρίς πόλεμο. Τα σύννεφα συγκεντρώνονται πάνω από τον γαλάζιο μας ουρανό και αν μέχρι σήμερα οι γενναίοι πιλότοι μας με αυτοθυσία και υπερβάλλοντας εαυτόν, καταφέρνουν να προστατεύουν τα δικαιώματα μας, δεν είναι σίγουρο ότι θα συμβαίνει και στο μέλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Τούρκοι εξοπλίζονται με νέα σύγχρονα οπλικά συστήματα ενώ εμείς έχουμε μείνει πολύ πίσω.

Ας μην παραπονούμαστε λοιπόν για την κατάσταση αλλά να προετοιμαζόμαστε για πολύ χειρότερες καταστάσεις και ας προσαρμοζόμαστε σε δυσκολότερες συνθήκες ζωής, που θα έρθουν όταν οι γείτονες αποφασίσουν ότι είναι η κατάλληλη εποχή να μας επιτεθούν για να αποσπάσουν εδάφη μας και νησιά μας. Μέχρι στιγμής το σχέδιο τους να πλημμυρίσουν τα νησιά μας από μουσουλμάνους μετανάστες προχωρά με απόλυτη επιτυχία και εμείς αρκούμαστε να γλεντάμε σε πανηγύρια και πολυτελείς εκδηλώσεις με σκοπό την επίδειξη.

Κλείνω με μια μαντινάδα όπως συνηθίζω: