Δυο αγγελικές ψυχές
Μαζί ήλθαμε εις στη ζωή μαζί και η ψυχή μας
Μαζί και εις τον θάνατο και τέλειωσε η ζωή μας
Είναι πολλά που αλλάζουνε της τύχης τα γραμμένα
Και στην πορεία της ζωής ξυπνούν τα πεπραγμένα
Είναι πικρό και λυπηρό να αντισταθείς στη μοίρα
Που είναι ο κόσμος άδικος που έβρηκα και πήρα
Λίγος ο χρόνος της ζωής μα η αγάπη μένει
Είναι ένα δώρο που έρχεται κι ύστερα σου το παίρνει
Μην κλαις μανούλα μας γλυκιά μα τέτοια είναι η ζωή μας
Χαρές και λύπες που έρχονται θα είμαστε μαζί σας
Στη φλόγα και στον άνεμο χάνεται η ελπίδα
Και μένει πάντα μια πληγή σ’ αυτή την καταιγίδα
Μια φλόγα που υπερισχεί σε ύψη και σε βάθη
Σου έρχεται στο λογισμό ότι υπάρχουν λάθη
Δίνω προσπάθεια γραφής στο χέρι μου μα τρέμει
Να κρατηθώ σε όλα αυτά που η ζωή μας φέρνει
ΜΑΝΟΛΗΣ ΕΜΜ. ΠΙΤΕΡΗΣ
