Ποιότητα ζωής, βιώσιμη πόλη!

Δυστυχώς, στην πράξη, αυτή η ουσιαστική αναγκαιότητα είναι εντελώς «περιθωριοποιημένη», και οι περισσότερες δημοτικές αρχές την έχουν τελείως απαξιωμένη και ξεχασμένη.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, πως στις οποιεσδήποτε σχετικές «μετρήσεις» οι ελληνικές πόλεις απουσιάζουν εντελώς, και χάνονται στις τελευταίες θέσεις της «βαθμολογίας»!
Είναι «οδυνηρή» η διαπίστωση, ότι όσα κάνουν (ή έστω προσπαθούν να κάνουν!) αλλού, για την καλλίτερη καθημερινότητα του πολίτη, εμείς τα έχουμε «διαγραμμένα» από τα δημοτικά λεξιλόγια και τα έχουμε επικαλύψει-αντικαταστήσει με τις οποιεσδήποτε επικοινωνιακές «μεταξωτές κορδέλες»!
Να παρατηρήσουμε, και να επισημάνουμε, την αναμφισβήτητη πραγματικότητα, ότι εμείς, χωρίς να κινήσουμε «ούτε το δαχτυλάκι μας» βρισκόμαστε σε «χιλιόμετρα» προπορείας έναντι των άλλων, όταν μιλούμε για αφετηρίες, λόγω των κλιματολογικών κλπ. σχετικών ποιοτικών δεδομένων μας. Το άσχημο είναι, ότι εμείς μένουμε εκεί «κολλημένοι» και ξεχασμένοι, ενώ οι άλλοι τρέχουν, καλύπτουν την αφετηριακή διαφορά, και βεβαίως, μας προσπερνούν.
Έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε, όμως επιμένουμε Γαλιλαιϊκά στην άποψή μας αυτή, ότι εμείς δεν δικαιούμαστε να έχουμε προβλήματα, στον Παράδεισο που ζούμε, όμως πνιγόμαστε στα προβλήματα και στην καθημερινή, (κάθε μορφής), ταλαιπωρία μας.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε, ότι «οι άλλοι», αυτοί που κέρδισαν ετούτη την τοπική ευτυχία των πολιτών τους, είναι εξυπνότεροι από μας (το αντίθετο αποδεικνύει η ιστορία της Φυλής μας), ούτε πως κερδίζουν, καθημερινά κάποιο «λαχείο»!
Απλά, εκείνοι λειτουργούν με αυτονόητες (που εμείς δεν τις «ξέρουμε»!), διαδικασίες, και κινούνται με «αρχή», (διάλογος, μελέτες κλπ.), με «μέση», (οργάνωση και μεθοδικότητα κλπ.), και με «τέλος», (θέτουν και «πιάνουν» στόχους)!
Εμείς έχουμε, [και αρκούμαστε σε αυτό, γιατί, αποδεδειγμένα, μας επαρκεί (για την επανεκλογή μας!)], μόνον, επικοινωνιακούς «δακτύλους» για να προσπαθούμε να κρύβουμε πίσω τους την ατολμία μας, την απραξία μας, την αδυναμία μας, και (γιατί να μην το πούμε και αυτό!), ίσως, την ανεπάρκειά μας!
Για παράδειγμα, η Βιέννη που αναδείχθηκε (για 4η συνεχή χρονιά!) η καλλίτερη πόλη για «να ζει κανείς», έχει αξιόπιστο σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς, κόστους, για τους πολίτες, ενός ευρώ ημερησίως!
Το Ρέθυμνο μας, επί δεκαετίες, (από τότε που (εμείς) θέσαμε αυτήν την ουσιαστική παράμετρο της καθημερινότητάς μας), «ταλαιπωρεί» το θέμα, και μόνον πότε πότε «το κουβεντιάζει», αλλά ποτέ δεν έκανε «ένα βήμα μπροστά»!!!
Μας φταίει κανείς;
Ουδείς άλλος εκτός από μας τους ίδιους!
Είναι τόσο «άπιαστο» και τόσο «απόμακρο» αυτό το θέμα, ώστε να δικαιολογείται αυτή η αναποτελεσματικότητα, ή μήπως, ουδέποτε, (για οποιουσδήποτε και οσουσδήποτε λόγους, νοοτροπίες μας, και αιτίες), δεν το συζητήσαμε πραγματικά!
Παλιότερα είχαμε γράψει ένα άρθρο, (την ιδεατή πολιτεία, Ολοιάλλοιφταίνελάνδη!), για μια «πολιτεία» στην οποία, πάντα, φταίγανε, για όλα, μόνον «οι άλλοι».
 Αυτήν την Ολοιαλλοιφταίνελάνδη, πρέπει να την «περάσουμε» από την επιτροπή ονοματοθεσίας και να την μετονομάσουμε σε ΡέθυμνοΔικήΜαςΠόλη, και στη συνέχεια, αφού αυτό το «χωνέψουμε» (δηλ. ότι η πόλη μας είμαστε εμείς!), να λειτουργούμε σαν καλοί και σωστοί πληρεξούσιοι (δια των εκλογών!), διαχειριστές της, που «ακούμε», (τους συμπολίτες κλπ.), και που λογιζόμαστε «κατά πώς πρέπει» (δηλ. να κάνουμε όλα όσα πρέπει και χρειάζεται ο τόπος και οι άνθρωποι του, να κάνουμε).
Ένα οποιοδήποτε «βαρύ» τροχοφόρο, φαντάζει σαν «αμετακίνητο», όταν όμως «μπει μπροστά» τότε ρολάρει με σιγουριά και με άνεση προς τον προορισμό του!
Αυτό χρειάζεται να κάνουμε, (και οφείλουμε να το κάνουμε άμεσα), στην ΡέθυμνοΔικήΜαςΠόλη, που (λόγω της μέχρι σήμερα λειτουργικής μας) «φαντάζει» σαν «αμετακίνητη» (στα «γνωστά» προβλήματα της καθημερινότητάς μας), όμως εύκολα και «απλά» μπορεί «να πάρει μπρός» και να ξεκινήσει προς τους επιζητούμενους προορισμούς, της ποιότητας ζωής των πολιτών και της βιώσιμης πόλης, όπου οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι και οι επισκέπτες θα είναι ευτυχισμένοι!
Η ποιότητα ζωής, η βιώσιμη πόλη, η τοπική ευτυχία, δεν είναι «κενές» λέξεις, αλλά υπάρχουν γεμάτες από Ολύμπειο νέκταρ, που μπορούμε να το απολαύσουμε όλοι μας.
Είναι «δίπλα μας», και περιμένουν, πότε θα στραφούμε προς αυτές και θα «τις δούμε»!
Τόσο απλά, μπορούμε να ζήσουμε καλλίτερα!