Είναι να τρελαίνεται «κανείς» παρακολουθώντας την «υποχρεωτική» αντιπολιτευτική ρητορική όταν όλα όσα νομοθετούνται σήμερα αποτελούν εξειδικεύσεις νόμων που είχαν υπερψηφισθεί από την πλειοψηφία της αντιπολίτευσης σε προγενέστερο χρόνο.
Απλά τώρα ήρθε η σειρά τους να εφαρμοστούν σαν προαπαιτούμενα εκταμίευσης, μιας ακόμη «χορηγίας».
Να γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά (ακόμα), όπως θα περίμενε «κανείς», ανεξάρτητα ποιο κόμμα ψήφισε, κάνοντας «το σκατό του παξιμάδι», αλλά μέχρι εκεί. Εάν κινδυνεύσει η πρώτη του κατοικία τότε, ποιος είδε το Θεό και δεν Τον φοβήθηκε.
Η αποχώρηση μας από το ευρώ θα αποτελεί πταίσμα μπροστά στην ολική κατάρρευση των πολιτικών κομμάτων του δημοκρατικού τόξου και ουδείς γνωρίζει το τι θα μας κοστίσει, πολιτικά και οικονομικά, η αναγέννηση από τις στάχτες μας.
Και μη μου πείτε ότι το θέμα της πρώτης κατοικίας είχε λυθεί οριστικά μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα αναβολή είχε πάρει με την ανοχή των δανειστών μέχρι νεωτέρας, εν γνώσει των κυβερνούντων.
Έφτασε όμως η ώρα των οριστικών αποφάσεων και ο Τσίπρας δηλώνει ότι θέτει τον εαυτό του θεματοφύλακα της διάσωσης της πρώτης κατοικίας λέγοντας ότι η πρώτη κατοικία αποτελεί το τελευταίο υπαρξιακό οχυρό των δοκιμαζόμενων άνεργων οικογενειών και δεν παραδίνεται με ή χωρίς όρους.
Κι ερωτώ εγώ ο αφελής. Τις τράπεζες ξέρουν να τις ανακεφαλοποιούν για τη σταθερότητα του χρηματο-πιστωτικού συστήματος (θεωρητικό όχι πραγματικό μοχλό της ανάπτυξης μέχρι σήμερα στην Ελλάδα) για τα κόκκινα δάνεια δεν υπάρχει «ανακεφαλαιοποιητική» λύση; Θεωρείται πιο σημαντική η διάσωση μιας επιχείρησης από τη διάσωση μιας οικογένειας;
Εκτιμώ ότι έχει διαστρεβλωθεί από τη σύγχρονη οικονομική λογική, το συντακτικό της γραμματικής, και τη θέση του υποκειμένου (ο άνθρωπος) έχει καταλάβει το αντικείμενο (το οικονομικό αποτέλεσμα).
Οι στρεβλώσεις όμως είναι βαθύτερες και ακουμπούν τον σύγχρονο πολιτισμό στο σύνολο του.
Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά στις ακτές των ανατολικών νησιών μας, όπου η ΕΕ στην πραγματικότητα ψάχνει να βρει τον «ισοδύναμο» προϋπολογισμό αποζημίωσης για τα πτώματα-αριθμούς που ξεβράζονται καθημερινά, για να έχει τη «συνείδηση» της ήσυχη!
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π.
