Η διαχείριση -καλύτερα η αδυναμία διαχείρισης- από την κυβέρνηση της κατάληψης στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ αναδεικνύει κάποια φλέγοντα ζητήματα.
Τα αιτήματα των καταληψιών σχετίζονται με τους «πολιτικούς» κρατούμενους. Τι δουλειά έχει το Πανεπιστήμιο; Να πάνε να κάνουν κατάληψη σε χώρο που έχει σχέση, π.χ. σε σωφρονιστικό κατάστημα, στο υπουργείο Δικαιοσύνης ή Δημόσιας Τάξης, στα Δικαστήρια, στο Μαξίμου. Έλα όμως που τα τελευταία φυλάγονται, ενώ τα Πανεπιστήμια έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Λίαν ενδεικτικό και για την κατάταξη που επιφυλάσσουν και τη σημασία που αποδίδουν στην Παιδεία σήμερα στην Ελλάδα! Ντροπή να φυλάγονται τα πάντα πλην της Παιδείας! Η εξαίρεση μιλά από μόνη της: ποιος νοιάζεται για την Παιδεία; Μήπως άραγε η κυβέρνηση; Και πώς άραγε να επιτευχθεί το (επικαλούμενο ως) ζητούμενο της παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου με ξέφραγη την Παιδεία;
Και παραπέρα, από ένα τέτοιο κράτος, όπως είναι το σημερινό ελληνικό, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τόσο απλό θέμα, όπως μια κατάληψη, περιμένουμε άραγε να λύσει περίπλοκα οικονομικά, αναπτυξιακά και διεθνή ζητήματα;
* Ο Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι δικηγόρος