Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΙΡΙΚΑΚΗ*
Αν έχουμε υποχρέωση να επαινούμε μια καλή πράξη, πρέπει να έχουμε υποχρέωση να στηλιτεύουμε και την αντίστροφη.
Κι επειδή η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός και ούτε πένθιμη οδύνη, η κριτική είναι απαραίτητη να γίνεται με σκοπό τη διόρθωση μιας λανθασμένης πρότασης ή τοποθέτησης, γιατί μπορεί να κρύβει δόλο.
Τι να υποθέσει κανείς όταν ακούει να λέγονται υποσχέσεις που είναι αδύνατον να υλοποιηθούν;
Ο σοφός λαός μας αν κεντριστεί επικαλείται μια ρήση που λέει, ότι «θέλω να αγιάσω, αλλά ο διάβολος δεν με αφήνει».
Οι εκλογές και για την τοπική αυτοδιοίκηση θα γίνουν τον Μάιο, με την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα.
Αυτή η εξέλιξη παρακίνησε πολλούς να δηλώσουν ως υποψήφιοι στη διεκδίκηση της εξουσίας.
Λέγεται ότι γίνονται μαραθώνιες προσπάθειες για την άγρα υποψηφίων συμβούλων.
Κατά διαστήματα προβάλλονται και μερικοί από τα Μ.Μ.Ε.
Καλό είναι να παρουσιάζονται προγράμματα και υποσχέσεις αρκεί να μην είναι χοντροκομμένες, γιατί τότε εκλαμβάνονται ως κοροϊδία.
Όσοι υποψήφιοι κακιώνουν αυτούς που είναι στην εξουσία, το κάνουν για να τους αφαιρέσουν τον θρόνο και να καθίσουν αυτοί.
Επιστρατεύουν ακόμη και αβάσιμες κατηγορίες για να τους μειώσουν.
Χρησιμοποιούν τη μονοσύλλαβη λέξη «ΘΑ» που σχηματίζει τον μέλλοντα χρόνο αλλά ο χρόνος ξέρουμε, ότι τις περισσότερες φορές γίνεται καταλύτης για πολλές επιθυμίες.
Δεν μπορεί να ξέρει κανείς αν αυτά τα χρόνια που ζούμε που η τεχνολογία έχει φτάσει στα ύψη, αν οι υποσχέσεις και τα «ΘΑ» δελεάζουν ψηφοφόρους δεδομένου, ότι η λέξη «ΘΑ» έχει γίνει αναχρονιστική για τον σκοπό που τη χρησιμοποιούν.
Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα, να πιστέψουμε ή όχι; ότι θα πραγματοποιηθεί η εξαγγελία της πρότασης που σκαρφίστηκε κάποιος υποψήφιος για να δελεάσει ψηφοφόρους, ότι έχει ψηλά στην ατζέντα του την αποσυμφόρηση της πόλης από τον κυκλοφοριακό φόρτο.
Και δείχνει να υπόσχεται, ότι αυτό θα το πετύχει με τη δωρεά στις αστικές μετακινήσεις.
Δεν λέει όμως αν έχει κάνει μελέτη, ποιες αποστάσεις θα καλύψει και ποιο κόστος θα έχει; το αντέχει αυτό το κόστος ο δήμος; Ή με νέους φόρους θα καλυφθεί;
Για την αποσυμφόρηση της πόλης από το κυκλοφοριακό υπάρχει μόνο μια λύση, η παράλληλη διάνοιξη δρόμου βόρεια της εθνικής οδού με κάθετους δρόμους επικοινωνίας.
Οι Ρεθεμνιώτες κάτοικοι της πόλης έχουν μόνιμα παρκαρισμένα τα αυτοκίνητα τους εντός πόλεως και μόνο τις μέρες αργίας τα μετακινούν.
Αυτά που δημιουργούν προβλήματα είναι τα επισκέψιμα, τα τουριστικά και εκείνα από τα 240 χωριά της περιφέρειας του Ρεθύμνου.
Ένα πρόσθετο πρόβλημα δημιουργείται από τον τρόπο εφοδιασμού των καταστημάτων που είναι κατά τις ώρες εργασίας, αυτό στην Ευρώπη δεν συμβαίνει.
Συνεχώς οι δημοτικές αρχές μειώνουν τους χώρους στάθμευσης, χωρίς προηγουμένως να φροντίσουν να δημιουργήσουν υποδομές.
Διάφορες υπηρεσίες, όπως π.χ. νοσοκομείο, αστυνομία, εφορεία, ΟΤΕ, ταχυδρομείο, τράπεζες, έπρεπε να διαθέτουν παρκαρίσματα, κι επειδή δεν γίνεται όπως είναι τώρα, είναι καιρός να μετακομίζουν σιγά-σιγά σε άλλους χώρους.
Κανείς δεν νοιάζεται για όσους έρχονται από τα χωριά για να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους και αγανακτούν που δεν βρίσκουν παρκάρισμα γι’ αυτό και παρανομούν.
Η εξυπηρέτηση -εκμετάλλευση- που γίνεται από τα ιδιωτικά παρκαρίσματα, εκτός του ότι είναι μικρά είναι και ακριβά και δύσκολα προσβάσιμα.
«Συμπέρασμα, υπάρχει ελπίδα;». Καμία, όλοι λέμε έ ας περνούν οι μέρες και τα προβλήματα ανήκουν στη μετάθεση.