Προεδρική εκλογή – Εθνικές εκλογές

Η κυβέρνηση με μια κίνηση ωμού πολιτικού εκβιασμού, αλλά και απελπισίας επισπεύδει την προεδρική εκλογή και απειλεί να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές. Είναι γνωστές οι προσπάθειές της, σε πολλά επίπεδα, για την εξασφάλιση των 180 θετικών ψήφων στην 3^η ψηφοφορία με ακροατήριο τους ανεξαρτητοποιημένους βουλευτές, καθώς και τους βουλευτές των κομμάτων ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, που είναι πολύ πιθανό να μην έχουν θέση στην επομένη βουλή, λόγω του εντόνου πολιτικού διπολισμού που θα επικρατήσει. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν μπορεί να αποκλειστεί αυτή η πιθανότητα, και γιατί η προεδρική εκλογή συνεπάγεται και τη διατήρηση των βουλευτικών προνομιών (μισθοί, συντάξεις, αίγλη, δύναμη κλπ.) σε πλήθος βουλευτών που πολλοί δεν έχουν καμιά πιθανότητα επανεκλογής, και οδηγούνται νομοτελειακά στο περιθώριο της πολιτικής ζωής του τόπου. Όμως προεδρική εκλογή ισοδυναμεί με διετή παράταση ζωής αυτής της κυβερνητικής πολιτικής. Πιο συγκεκριμένα, θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων έναντι πινακίου φακής (λιμάνια, αεροδρόμια, αιγιαλός, δάση, οικόπεδα «φιλέτο», νερό, υδάτινοι πόροι, κοιτάσματα, μεταλλεύματα, ενέργεια, μεταφορές κλπ.), ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός σε όλα τα επίπεδα, η κατάργηση κάθε εργατικού, ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού δικαιώματος, η παράδοση μέσω των ΣΔΙΤ του στενού δημόσιου τομέα (σχολεία, νοσοκομεία) στον ιδιωτικό τομέα, οι διαδικασίες fast track για την υπερπήδηση περιβαλλοντολογικών εμποδίων και κοινωνικών αντιδράσεων. Το παράδειγμα της φετινής τουριστικής χρονιάς είναι χαρακτηριστικό. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, φέτος δεν αυξήθηκαν η απασχόληση στον τουρισμό και οι ασφαλιστικές εισφορές στα αντίστοιχα ταμεία, αλλά επικράτησαν η μαύρη, ανασφάλιστη εργασία, και οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης.

 

Ακόμα όμως και αν δεν επιτευχθεί ο στόχος της συγκυβέρνησης για προεδρική εκλογή, στήνεται ένα προεκλογικό παιχνίδι εκφοβισμού και απειλών σε βάρος του ελληνικού λαού. Μας οδήγησαν, συνειδητά και εσκεμμένα, σε περιβάλλον πολιτικής αστάθειας, το χρηματιστήριο κατρακυλά και οδηγούμαστε σε κλίμα πανικού σε πολύ γρήγορες εθνικές εκλογές. Καλλιεργούν το φόβο απέναντι στο άγνωστο, που τους έδωσε τη νίκη το 2012, και εμφανίζονται ως οι καλοί και έγκυροι διαπραγματευτές με τους δανειστές – εταίρους μας.

 

Όλα αυτά γίνονται όχι μόνο σε μια ύστατη προσπάθεια νίκης, αλλά και σε μια προσπάθεια, μαζί με καναλάρχες, εθνικούς εργολάβους και εθνικούς πατέρες της διαπλοκής, να σύρουν το ΣΥΡΙΖΑ σε πιο συντηρητικές θέσεις, να τον ενσωματώσουν εντέλει στο σύστημα, και να τον μετατρέψουν σε ένα ακίνδυνο και προβλέψιμο εταίρο.

 

Από την άλλη οι δυνάμεις της αριστεράς, βρίσκονται λίγο πριν τη μητέρα των μαχών σε ένα εξαιρετικά υποσχόμενο δημοσκοπικό περιβάλλον. Όμως, μαζί με το διάχυτο «φτάνει πια» που οδηγεί μεγάλη μερίδα του λαού μας σε πιο ριζοσπαστικές θέσεις και έτοιμο να αντισταθεί στις Κασσάνδρες και το φόβο για το άγνωστο, αναπτύσσεται έντονα και το ισοπεδωτικό «όλοι ίδιοι είναι». Είναι νομίζω η κατάλληλη στιγμή η Αριστερά με το ριζοσπαστισμό της να τηρήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στον ελληνικό λαό. Δεσμεύσεις, για καταπολέμηση της φτώχειας, της ανέχειας, της ανεργίας, της μετανάστευσης, της υπερφορολογήσης των μικρών. Μοχλοί στη προσπάθεια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, θα είναι οι δημόσιες επενδύσεις και οι δημόσιες επιχειρήσεις, η αξιοποίηση και όχι το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας και των υποδομών, οι δυνάμεις της εργασίας, το αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό της χώρας, τα πανεπιστήμια, η έρευνα και η καινοτομία. Απαιτείται, αγροτική πολιτική για ουσιαστική ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα, αναχαίτιση στην αποβιομηχανοποίηση της χώρας, ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού με σεβασμό στο περιβάλλον και στην αειφορία, μακριά από eldoranto, με fast track διαδικασίες, όπως ΒΑΠΕ και μεταλλεία χρυσού παλαιοτέρα και κοιτάσματα υδρογονανθράκων, άμεσα εκμεταλλεύσιμα – χωρίς πολυετείς και πολυέξοδες μελέτες και έρευνες, σήμερα. Η Ελλάδα μπορεί να πορευτεί με επιτυχία σε ένα δρόμο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά μακριά από νεοφιλελεύθερες επιλογές, να δημιουργήσει νέο πλούτο με σεβασμό του περιβάλλοντος και της αειφορίας και να τον αναδιανέμει προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας. Το πρόγραμμα και οι θέσεις μας στις προηγούμενες εθνικές εκλογές όπως αυτές ενσωματώθηκαν στις αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου μας, πρέπει να είναι ο βασικός κορμός των δεσμεύσεών μας. Τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτιά μας πρέπει στο σύνολό τους, να προέρχονται από τα σπλάχνα της κοινωνίας, να διαπνέονται από ήθος και αγωνιστικότητα και να σηματοδοτούν, το άφθαρτο, το νέο, το έντιμο, τη διαφοροποίηση μας από το σύστημα. Ο δρόμος είναι σκληρός, και πρέπει να αποδείξουμε ότι η αριστερά, μαζί με τη κοινωνία μπορεί να δώσει νικηφόρα τις διαδοχικές μάχες των εκλογών, της διαπραγμάτευσης του χρέους, της παραγωγικής ανασυγκρότησης, της καταπολέμησης της φτώχειας και της ανεργίας, έχοντας ως οδηγό σε αυτή τη δύσκολη πορεία το μετασχηματισμό της κοινωνίας.