Την προσοχή των πολιτών εφιστά αυτή την περίοδο η επιστημονική κοινότητα και στο Ρέθυμνο, καθώς ο ιός του δυτικού Νείλου έκανε και πάλι την εμφάνισή του στην χώρα μας, αν και μέχρι στιγμής έχει «χτυπήσει» σε περιοχές εκτός των γεωγραφικών ορίων της Κρήτης.
Ο ιός μεταδίδεται στους ανθρώπους από ένα απλό τσίμπημα κουνουπιού και μάλιστα αν ο ασθενής έχει βεβαρυμμένο ιατρικό ιστορικό, ενδέχεται να χάσει ακόμα και την ζωή του.
Ήδη το νοσοκομείο Ρεθύμνου, έχει τεθεί προληπτικά σε αυξημένη ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει ένα ενδεχόμενο κρούσμα που θα προκύψει, ενώ σύμφωνα με τα όσα τόνισε στην εφημερίδα μας ο διοικητής του ιδρύματος, Γιώργος Φραγκιαδάκης, μέχρι στιγμής και παρά την ετοιμότητα στην οποία βρίσκεται η ιατρική κοινότητα, δεν έχει καταγραφεί και νοσηλευτεί κανένα αντίστοιχο περιστατικό.
Οι ειδικοί καλούν τους πολίτες να εφαρμόζουν μέτρα αυτοπροστασίας και να μην μετατρέπουν τα σπίτια τους σε «θερμοκήπια» κουνουπιών, σύμφωνα με τα όσα σχολίασε ερωτηθείσα από τα «Ρ.Ν.» η προϊσταμένη της διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου, Μαρία Κάββαλου.
Όπως υπογράμμισε χαρακτηριστικά η κα Κάββαλου ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων «κοινών» κουνουπιών, ενώ η βασική δεξαμενή του ιού στην φύση είναι τα άγρια πτηνά, από όπου μολύνονται τα κουνούπια, την ίδια στιγμή που οι άνθρωποι δεν μεταδίδουν περαιτέρω τον ιό.
«Από αυτό τον ιό μπορεί να ασθενήσει ο άνθρωπος και σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις, να καταλήξει. Όμως, μπορούμε πάρα πολύ καλά με προφύλαξη να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού του δυτικού Νείλου. Επειδή λοιπόν τα κουνούπια δεν έχουν σύνορα, ούτε παίρνουν διαβατήρια από την μία περιοχή στην άλλη, για αυτό και κάθε χρόνο διεξάγεται το πρόγραμμα καταπολέμησης ψεκασμών», τόνισε μεταξύ άλλων η κα Κάββαλου.
Άλλωστε, η βασική επιδίωξη των εμπλεκομένων υπηρεσιών είναι να καταφέρουμε να κρατήσουμε όλοι τα κουνούπια μακριά μας. Αυτό επιτυγχάνεται και από τους συστηματικούς ψεκασμούς που κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά και από τα μέτρα αυτοπροστασίας που καλούμαστε να εφαρμόσουμε στα σπίτια μας.
«Για το λόγο αυτό η Περιφέρεια Κρήτης γενικότερα, αλλά και η Αντιπεριφέρεια Ρεθύμνου ειδικότερα κάνει συστηματικούς ψεκασμούς κατά των κουνουπιών σε πάρα πολλές περιοχές, στην προσπάθειά της να μειωθεί ο πληθυσμός των κουνουπιών, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα δύσκολο», σημείωσε η Μαρία Κάββαλου.
Τα κρούσματα
Κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του δυτικού Νείλου σε ανθρώπους και ζώα είχαν καταγραφεί στην χώρα μας το καλοκαίρι του 2010 και του 2014 σε διάφορες περιοχές, καθώς η «κυκλοφορία» του ιού είχε παρατηρηθεί σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες.
Και μπορεί το 2015 και το 2016 να μην καταγράφηκαν κρούσματα της λοίμωξης σε ανθρώπους στην Ελλάδα, ωστόσο, τα επόμενα τρία χρόνια που ακολούθησαν, δηλαδή, μέχρι και σήμερα, η επανεμφάνιση περιστατικών λοίμωξης από τον ιό, είχε χαρακτηριστεί ως αναμενόμενη από τους επιστήμονες.
Την τελευταία εβδομάδα λοιπόν, καταγράφηκαν πέντε νέα κρούσματα της λοίμωξης, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των κρουσμάτων σε δέκα. Από τους ασθενείς -ηλικίας από 52 έως 77 χρόνων- δεν έχει καταγραφεί κανένας θάνατος, καθώς οι τρεις νοσηλεύονται σε νοσοκομεία (δύο σε μονάδα εντατικής θεραπείας) και ένας σε θάλαμο.
Η πλειονότητα των περιστατικών καταγράφηκε στις ήδη «μολυσμένες» περιοχές, ενώ στον χάρτη των επίμαχων περιοχών -Πιερίας, Ξάνθης, Καβάλας, Λάρισας, Καρδίτσας- μπήκε αυτήν την εβδομάδα και η Αττική.
Από την πλευρά τους, οι ειδικοί του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας υπογραμμίζουν πως ο ιός έχει εγκατασταθεί στη χώρα και πως η επανεμφάνισή του στις ίδιες περιοχές που είχαν μπει πέρυσι στον μολυσματικό χάρτη αλλά και σε νέες, είναι δεδομένη.
Η Ελλάδα, μέχρι και την περασμένη εβδομάδα, ήταν η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην οποία είχαν καταγραφεί κρούσματα της λοίμωξης του ιού του Δυτικού Νείλου. Πλέον, όπως αναφέρει ο ΕΟΔΥ, έχουν αναφερθεί κρούσματα και στη Ρουμανία.
Σημειώνεται ότι με βάση τα αποτελέσματα της οροεπιδημιολογικής μελέτης που είχε διεξαχθεί το 2010, σε κάθε ένα κρούσμα λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου με προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος,, αντιστοιχούν περίπου 140 μολυνθέντες από τον ιό (με ήπια συμπτωματολογία ή ασυμπτωματικοί).
Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας, συνιστά την τήρηση ατομικών μέτρων προστασίας από τα κουνούπια, σε όλη την επικράτεια, καθ’ όλη την περίοδο της κυκλοφορίας τους. Συνιστά ενδεικτικά την ένδυση με κατάλληλα ρούχα που καλύπτουν όσο γίνεται περισσότερο το σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια, ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα), καθώς και τη χρήση εντομοαπωθητικών σε ακάλυπτο δέρμα και επάνω από τα ρούχα, εφόσον είναι εγκεκριμένα στη χώρα.
Άλλα μέτρα προστασίας με βάση τον Ε.Ο.Δ.Υ. είναι τα συχνά ντους για την απομάκρυνση του ιδρώτα που προσελκύει τα κουνούπια, η χρήση κουνουπιέρας ιδίως σε παιδικά κρεβάτια, η χρήση σίτας σε πόρτες και παράθυρα σπιτιών, ανεμιστήρα ή κλιματιστικού, εντομοαπωθητικών οικιακής χρήσης και η απομάκρυνση κάθε αντικειμένου με λιμνάζον νερό, όπως οι θήκες των γλαστρών και άλλα.
Τα συμπτώματα
Όπως επισημαίνεται από την επιστημονική κοινότητα, ο χρόνος επώασης μετά το τσίμπημα του κουνουπιού είναι 2-14 ημέρες, οπότε εμφανίζονται και τα συμπτώματα. Η διάρκεια των συμπτωμάτων στις ήπιες μορφές είναι λίγες ημέρες, ενώ στις πιο σοβαρές μορφές της λοίμωξης είναι από μερικές ημέρες μέχρι μερικές εβδομάδες.
Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες μορφές συμπτωμάτων. Η πρώτη είναι η ασυμπτωματική μορφή. Στην κατηγορία αυτή ανήκει το 80% των μολυνθέντων και δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα. Η δεύτερη μορφή είναι η λεγόμενη ήπια. Στην συγκεκριμένη κατηγορία ανήκει το 20% των μολυνθέντων και παρουσιάζουν συμπτώματα όπως πυρετό, ήπια κεφαλαλγία, κακουχία, αρθραλγίες, μυαλγίες, εμέτους (πιθανόν), διάρροιες (πιθανόν) ή κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα.
Η τρίτη μορφή των συμπτωμάτων, είναι η σοβαρή μορφή λοίμωξης. Τότε ο ιός προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και στην κατηγορία αυτή ανήκει το 1% των μολυνθέντων, με συμπτώματα όπως υψηλό πυρετό, έντονη κεφαλαλγία, πιθανή αυχενική δυσκαμψία, διαταραχές επιπέδου συνείδησης (αποπροσανατολισμός τόπου-χρόνου, διέγερση, υπνηλία κ.λπ.) ή επιληπτικές κρίσεις (πιθανόν).
Αν και σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει ειδική φαρμακευτική αγωγή, η αντιμετώπιση της νόσου στην ήπια μορφή περιλαμβάνει συμπτωματική αγωγή (αντιπυρετικά παυσίπονα). Ωστόσο, στην σοβαρή μορφή της νόσου παρέχεται υποστηρικτική αγωγή, όπως χορήγηση ενδοφλέβιων ορών, αντιεπιληπτική αγωγή (σε επιληπτικές κρίσεις), επί διεγέρσεως κατασταλτικά φάρμακα, επί διαταραχών της αναπνοής μηχανική υποστήριξη.