Η αναζωπύρωση του ζητήματος της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Ρεθύμνου – Πειραιά δίνει την ευκαιρία για συνολική επανεξέτασή του, όπου αναπόφευκτα προβάλλουν στο προσκήνιο οι αδήριτες προτεραιότητες του παρόντος και του μέλλοντος και τα λάθη του παρελθόντος.
Ένα λειτουργικό λιμάνι αποτελεί αναμφισβήτητα την υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα – ουσιαστική προϋπόθεση. Ενδεχομένως έτσι το Ρέθυμνο να χάσει μέρος από τη γραφικότητά του, που όμως θα υπεραναπληρώσει με τα οφέλη της ανάπτυξης. Επειδή ένα τέτοιο λιμάνι θα μπορούσε να δεχόταν και μεγάλα κρουαζιερόπλοια. Το λιμάνι αυτό λοιπόν αυτοδίκαια καθορίζεται ως η κορυφαία επιλογή στη λίστα των προτεραιοτήτων του νομού μας.
Παράλληλα βέβαια με τις προτεραιότητες πρέπει να επισημαίνονται και να μη ξεχνιούνται τα σφάλματα. Και το υπ’ αριθμόν ένα λάθος ήταν η κατάργηση, με Υπουργό Ναυτιλίας τότε τον νυν Άμυνας, Πάνο Καμμένο, της σύνδεσης Ρεθύμνου – Πειραιά μέσω Κυθήρων, που υπήρχε τότε -έτοιμη- και λειτουργούσε σε εβδομαδιαία βάση, με το πλοίο που έφερε την επωνυμία «Βιτσέντζος Κορνάρος».
Η γραμμή αυτή μόνο όφελος ήταν για τον τόπο και συνεπώς έπρεπε να είχε κρατηθεί και υποστηριχθεί με κάθε τρόπο. Και να είχε διατηρηθεί -γιατί όχι- μέχρι σήμερα και εωσότου δημιουργηθεί η ιδανική λιμενική υποδομή.
*Ο Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι συγγραφέας
