«Καραδοκεί ένας μεγάλος κίνδυνος: Ο εφησυχασμός… Σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς, εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε στάσιμοι…». Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν από τον πρωθυπουργό στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του.
Ας ρίξουμε μια ματιά και στο απέναντι στρατόπεδο, της αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με τις απόψεις που ακούγονται τον καιρό αυτό, στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι αναφέρονται στον μετασχηματισμό του κόμματος, άλλοι σε μετασχηματισμό της κοινωνίας: κοινός παρονομαστής ο μετασχηματισμός, η εξέλιξη.
Φανταστικές οι γεύσεις και οι αισθήσεις της πρώτης νιότης. Αν όμως (ήταν εφικτό να) μέναμε εκεί, τότε θα χάναμε τις άλλες πόρτες που ανοίγει ο χρόνος και η εξέλιξη.
Όμορφο και γραφικό το λιμάνι του Ρεθύμνου με την αμμουδιά και τα καραβάκια του. Αν όμως μείνει έτσι, θα χάσουμε την ανάπτυξη, τη δυνατότητα να δέχεται μεγάλα πλοία. Εδώ ας προστεθεί και το πρόβλημα της πλημμύρας για την πόλη και του κλεισίματος δρόμων στις περιπτώσεις σφοδρής θαλασσοταραχής, που συμβαίνει μεν χειμερινούς μήνες, όμως αυτό στερείται γραφικότητας και, παραπέρα, είναι παντελώς ασυμβίβαστο με το όποιο όραμα για χειμερινό τουρισμό.
Έτσι η θωράκιση του λιμανιού θα μπορούσε και έπρεπε να συγχρονιστεί με τον μετασχηματισμό του σε λιμάνι για μεγάλα πλοία, να πιάσουμε την κρουαζιέρα.
Η διττή, λοιπόν, αυτή προτεραιότητα μοιάζει η κορυφαία του παρόντος, ξεπερνώντας και κείνη της αποκατάστασης της Φορτέτζας: Πρώτα το λιμάνι!
* Ο Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι συγγραφέας
