Το «Τάμα», η νέα ταινία μικρού μήκους του Γιάννη Μπλέτα, θα προβληθεί για πρώτη φορά το Σάββατο 13 Οκτωβρίου ταυτόχρονα σε 11 πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, συμμετέχοντας στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ «Micro μ 2018» (IMMF 2018).
Το «Τάμα» είναι η έκτη ταινία μικρού μήκους του σκηνοθέτη Γιάννη Μπλέτα, ο οποίος συνυπογράφει το σενάριο με τον Γιάννη Χατζηκυριάκο. Γυρίστηκε σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, του Ρεθύμνου πιο συγκεκριμένα, και εκτυλίσσεται την ημέρα της γιορτής του Αγίου Φανουρίου, γύρω από «ένα οικογενειακό τραπέζι, ένα κομμάτι φανουρόπιτα και ένα πτώμα».
Η ταινία επιλέχθηκε, μαζί με άλλες 14, στο διαγωνιστικό τμήμα του 8ου Διεθνούς ταυτόχρονου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους «μ» (IMMF 2018), το οποίο φέτος θα πραγματοποιηθεί στις 13 και 14 Οκτωβρίου 2018, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο διαγωνισμός των δεκαπέντε ελληνικών ταινιών, ο βασικός κορμός της διοργάνωσης, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Οκτωβρίου ταυτόχρονα στις έντεκα πόλεις που συμμετέχουν στο δίκτυο του φεστιβάλ, σε Ελλάδα και εξωτερικό.
H 1η ημέρα θα ολοκληρωθεί με την ταυτόχρονη ψηφοφορία του κοινού, ενώ η «αγαπημένη» ταινία του κοινού, μαζί με τα Βραβεία Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Α’ Γυναικείας και Α’ Ανδρικής ερμηνείας, θα ανακοινωθούν την Κυριακή 14 Οκτωβρίου σε μια διαδραστική τελετή λήξης με ζωντανή αναμετάδοση από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και συνδέσεις με όλες τις πόλεις του δικτύου του IMMF 2018.
Αναλυτικότερα, το διαγωνιστικό μέρος (προβολή 15 ελληνικών ταινιών και ψηφοφορία κοινού) θα λάβει χώρα το Σάββατο 13 Οκτωβρίου (19:00-23:00) στις εξής πόλεις: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρόδος, Χανιά, Ηράκλειο, Ξάνθη, Πάτρα, Τρίπολη, Παρίσι, Αλεξάνδρεια και Κοπεγχάγη.
Στα Χανιά θα προβληθεί στο Στούντο Όξω Νού (Αγίας Κυριακής 29), ενώ στο Ηράκλειο στο Πολιτιστικό κέντρο Ηρακλείου (Λ. Πλαστήρα 10).
Το «Τάμα» θα προβληθεί επίσης στο πλαίσιο του 6ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων (24 Οκτωβρίου – 3 Νοεμβρίου 2018).
Η ταινία
Ένα οικογενειακό τραπέζι, ένα κομμάτι φανουρόπιτα, ένα πτώμα… Αυτά είναι τα τρία στοιχεία που «πρωταγωνιστούν» στο «Τάμα», την έκτη μικρού μήκους ταινία του σκηνοθέτη, ηθοποιού και θεατρικού συγγραφέα Γιάννη Μπλέτα που ξεκινάει με αφορμή το έθιμο της «φανουρόπιτας» και αυτό του «τάματος» για να φτάσει μέχρι την ανομολόγητη σιωπή πίσω από την ενδοικογενειακή βία.
*τάμα το [táma]: 1. υπόσχεση που δίνει κάποιος στο Θεό ή στους αγίους, ότι θα αφιερώσει ή θα κάνει κάτι με αντάλλαγμα μια χάρη, μια ευεργεσία· τάξιμο. 2. μικρό αντικείμενο, συνήθως πολύτιμο, που το αφιερώνουν στο Θεό ή στους αγίους σε ένδειξη ευχαριστίας· ανάθημα.
*φανουρόπιτα η [fanurópita]: παραδοσιακή γλυκιά νηστίσιμη πίτα, παρασκευασμένη από ορισμένο αριθμό υλικών (7, 9 ή 11). Η ονομασία προέρχεται από τον Άγιο Φανούριο, ο οποίος εορτάζεται στις 27 Αυγούστου. Το έθιμο της πίτας γίνεται παραδοσιακά ώστε να φανερώσει ο Άγιος σε κάποιον ή κάποια δουλειά ή ένα αντικείμενο που χάθηκε ή μια χαμένη υπόθεση. Επίσης, γίνεται προκειμένου να έχει κάποιος υγεία (σύμφωνα με τη δοξασία), ενώ στην Κρήτη, την Κύπρο και άλλες περιοχές της Ελλάδας, η φανουρόπιτα φτιαχνόταν για να βρουν γαμπρό οι ανύπαντρες κόρες.
Αναφερόμενος στην νέα του ταινία, ο Γιάννης Μπλέτας, σημειώνει:
«Η κλειστή κοινωνία, όπως αυτή ενός ορεινού απομονωμένου χωριού, όπου φαινομενικά τα πάντα λειτουργούν σωστά, το έθιμο της «φανουρόπιτας» στάθηκε η αφορμή για να δημιουργηθεί το «Τάμα». Η «σκληρή» πραγματικότητα, η «ωμή» αλήθεια, το πέτρινο «άκαμπτο» σκηνικό, η «αποπνικτική» ατμόσφαιρα ένα απόγευμα του Αυγούστου, οι ολιγομίλητοι χαρακτήρες που φέρονται πένθιμα, με ενδυματολογικές αποχρώσεις εμπνευσμένες από τα κόλλυβα: ένα οικογενειακό δράμα, το οποίο για πρώτη φορά συζητιέται «ανοιχτά» σε εξωτερικό χώρο. Το τάμα είναι το μυστικό αυτής της ιστορίας: εκείνο για το οποίο δεν μιλάει κανείς όσο το βλέπει να επηρεάζει το παρόν του, όταν όμως ξεσηκωθεί ένας από τη μάζα, τότε φτάνει η στιγμή που ξεσηκώνονται όλοι, σπάζοντας έτσι την «αφόρητη» σιωπή. Η ταινία θίγει -χωρίς να «φανερώνει»- το πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας και ειδικά της βίας κατά των γυναικών, το οποίο αναγκάζει μια οικογένεια να συμπεριφερθεί, όπως αρμόζει και για την κοινωνία και για την ίδια της την τιμή».
