Πρώτη φορά… αποφυλάκιση Ρουπακιά

Το πρόσωπο, από το μαχαίρι του οποίου έχασε τη ζωή του ο Παύλος Φύσσας στις 17 Σεπτεμβρίου του 2013 και άνοιξε τη δικαστική έρευνα αλλά και τον ασκό του Αιόλου για την Χρυσή Αυγή, αποφυλακίζεται με το υπ’ αριθμόν 260/2015 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών στις 18 Μαρτίου του τρέχοντος έτους. Ο λόγος φυσικά για τον γνωστό σε όλους μας Γιώργο Ρουπακιά, ο οποίος αποφυλακίζεται λόγω παρέλευσης του ανώτατου εκ του νόμου επιτρεπτού ορίου προσωρινής κράτησης που ορίζεται ρητά από το Σύνταγμα σε 18 μήνες. Μια αποφυλάκιση που εκθέτει όχι μόνο τις δικαστικές αρχές, που εμφανίστηκαν ανίκανες να φέρουν σε πέρας τη δικαστική διαδικασία και να ολοκληρώσουν το ποινικό εγχείρημα, αλλά και τους πολιτικούς ιθύνοντες του υπουργείου Δικαιοσύνης που επέδειξαν για ακόμη μια φορά τα αργά τους αντανακλαστικά.

 

Αυτό που συμβαίνει με την καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης στη χώρα μας είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και προκαλεί το κοινό αίσθημα. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που υπάρχει αντίστοιχη εξέλιξη σε μία ποινική διαδικασία που απασχολεί την κοινή γνώμη. Παρόμοιο ζήτημα υπήρξε και κατά τη δίκη του ειδικού φρουρού Επαμεινώντα Κορκονέα, ο οποίος στη συνέχεια καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για το θάνατο του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου.

 

Περίπου στα μισά της δίκης στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Άμφισσας, ο Επ. Κακορκονέας και ο συγκατηγορούμενός του Βασ. Σαραλιώτης, αφέθηκαν και αυτοί -υποχρεωτικά από το νόμο- ελεύθεροι, αφού και στην περίπτωση εκείνη έληξε η δεκαοκτάμηνη κράτησή τους.

 

Δεν είναι δυνατόν να παρέρχεται το δεκαοκτάμηνο της προφυλάκισης κατηγορουμένων σε πολύκροτες υποθέσεις που απασχολούν έντονα τη κοινή γνώμη. Είναι ακόμα πιο αδιανόητο να μένουν εκκρεμείς κατηγορίες που αφορούν εκτός από τον αποφυλακιζόμενο, και πολιτικά πρόσωπα και κατ’ επέκταση ένα ολόκληρο πολιτικό κόμμα.

 

Για όσους δε θυμούνται, αυτή είναι μια δίκη που αφορά δολοφονία η οποία αποδόθηκε σε πολιτικά κίνητρα και οι ανακρίσεις ενέπλεξαν και άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής, με αποτέλεσμα να γίνουν περαιτέρω έρευνες για ποινικά αδικήματα και την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης στην οποία εμπλέκονται μέλη και ηγετικά στελέχη του κόμματος. Συνεπώς μιλάμε για μια υπόθεση μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής σημασίας, η οποία έχει ξεκάθαρα πολιτικό περιεχόμενο εφόσον θα εξεταστούν και οι ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.

 

Τα όσα επικαλέστηκε ο υπουργός σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή περί τεχνικών προβλημάτων, είναι αστειότητες στα όρια του γελοίου. Διότι μόνο ως εξοργιστική γελοιότητα μπορεί να χαρακτηριστεί το επιχείρημα πως δε βρέθηκε μια αίθουσα για την εκδίκαση της υπόθεσης μέσα σε συνολικά δυόμιση χρόνια που εκκρεμεί αυτή η υπόθεση. Το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση, η οποία φαίνεται να απουσιάζει από το αρμόδιο υπουργείο. Τώρα το πως εξηγείται η κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστεράς να αφήνει ελεύθερους νεοναζιστές δολοφόνους, είναι μιαν άλλη υπόθεση.

 

Αν μη τι άλλο πάντως, η αποφυλάκιση Ρουπακιά προκαλεί τεράστιο πόνο στην οικογένεια του δολοφονηθέντος. Αυτή τη μητέρα που θα δει το δολοφόνο του παιδιού της να βγαίνει από τη φυλακή, τη σκέφτηκε κανείς;