Πριν δέκα χρόνια βρεθήκαμε μάρτυρες άλλης μιας τραγωδίας, ανάλογης των πρόσφατων γεγονότων, εκ των οποίων συνάγεται συμπέρασμα έλλειψης μέτρων πρόληψης και αποτροπής καταστροφικών πυρκαγιών.
Παρακολουθώντας την επίσημη συνέντευξη τύπου, όπου κλήθηκαν όλοι οι ιθύνοντες, διαπίστωσα ότι αναλώθηκε όλη η συζήτηση περί του επιμερισμού ευθυνών και της έγκαιρης εκκένωσης.
Όμως το κύριο ζήτημα είναι τα έγκαιρα μέτρα υποχρεωτικής διάνοιξης αντιπυρηνικών ζωνών γύρω από οργανωμένους οικισμούς και πολεοδομικά συγκροτήματα, όπως επίσης και η πρόσβαση σε δορυφορικές πλατφόρμες εντοπισμού εστιών πυρκαγιών.
Το μόνο παρήγορο στοιχείο που αποκόμισα από τη χθεσινή ενημέρωση ήταν ότι ζητήθηκε συνδρομή από την ελληνική διαστημική εταιρεία κατόπιν ενεργειών της οποίας ανευρέθηκαν στοιχεία αποτύπωσης και εξέλιξης των φονικών πυρκαγιών.
Η διάταξη των εστιών ήταν ταυτόχρονα δομημένη, παράλληλα και κυκλικά ώστε να δημιουργήσει ένα τεράστιο πύρινο μέτωπο πολλών χιλιομέτρων, εκ της οποίας προκύπτει η διαπίστωση ότι πρόκειται για η εγκληματική ενέργεια εμπρησμού.
Ένα ευτράπελο που μου έκανε εντύπωση παρά ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως η κυβέρνηση έπραξε το κατά δύναμη, ήταν η δήλωση αναπληρωτή υπουργού αναπληρωτή Προστασίας ότι…ήταν επιτυχής η επιχείρηση διάσωσης καθώς πέθαναν μόνο 83 άνθρωποι, δηλαδή υπονοεί «μπράβο» στην κυβέρνηση που δεν κάηκαν όλοι οι κάτοικοι του οικισμού των 20.000!.
Όποιος επικίνδυνος άνθρωπος θέλει να κάνει κακό μπορεί να πάει στο πευκόδασος του Ευληγιά και να τοποθετήσει σε επιλέξιμα σημεία κινητά, ύστερα καλεί τους αριθμούς από μακρινό τόπο και με την κλήση ενεργοποιείται έκρηξη μηχανισμού με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δηλαδή κινδυνεύει ανά πάσα ώρα και στιγμή τους θερινούς μήνες να γίνει οποιαδήποτε πόλη παρανάλωμα του πυρός αφού δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες πρόληψης καταστολής πυρκαγιών.
Το ζήτημα πρέπει να τεθεί στη βάση του:
Ποια μέτρα πρόληψης θα αποτρέπουν ή έστω θα περιορίζουν και θέτουν υπό έλεγχο τη ζημιά από πυρκαγιές;
Ποια τεχνολογικά μέσα μπορούν εγκαίρως να ειδοποιούν τον θάλαμο επιχειρήσεων και να εντοπίζουν ευκρινώς την κατάσταση;
Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι πολιτειακό και ξετυλίγει απροκάλυπτα την εγγενή αδυναμία του συστήματος και την ουσιώδη έλλειψη εποπτικών μηχανισμών και υποδομών για κατάρτιση δασολογίου, εντοπισμό περιοχών υψηλού κινδύνου, κατασκευή ζωνών αναχωμάτων σε όλα τα ενδεδειγμένα σημεία, επαρκής εποπτεία πυροπροστασίας κλπ.
Η αίσθηση κοινωνικής ανασφάλειας που εκπορεύεται από τα εν λόγω πολύνεκρα δυστυχήματα από πυρκαγιά «δεν εκθέτει την κυβέρνηση αλλά την ίδια τη δημοκρατία καθώς τροφοδοτεί ακραίες πεποιθήσεις που «καίνε» και καταστρέφουν την υγιή δημοκρατική αντίληψη.
Η ανευθυνότητα και ασαφή αρμοδιότητα δημιουργούν γενική ασυλία και ατιμωρησία στους έχοντες το πρόσταγμα προκαλώντας το λαϊκό αίσθημα ενώ η έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου καταλύει την εγγύηση ασφάλειας που οφείλει να παρέχει στους πολίτες ένα οργανωμένο κράτος.
Πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 44 χρόνια αποκατάστασης της δημοκρατίας από το ολοκληρωτικό καθεστώς της χούντας συνταγματαρχών και τα εν λόγω γεγονότα σκίασαν την εκδήλωση γιορτασμού της επετείου θέτοντας έντονο προβληματισμό.
Η λειτουργία ενός σχεδίου έκτατων αναγκών πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του συντάγματος ελληνικής δημοκρατίας και ενεργό σύμμαχο φρουρό της κοινωνίας ώστε να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα και καταστροφές από παρόμοιου μεγέθους συγκλονιστικά γεγονότα στο μέλλον.
